δυσπαραμύθητος

English (LSJ)

[μῡ], ον,

   A hard to appease, Pl.Ti.69d, Plu.Mar.45.    II admitting no consolation, συμφορά, πάθος, J.AJ2.9.2, Poll.3.101.

German (Pape)

[Seite 686] schwer zu trösten, Plat. Tim. 69 d; schwer zu beruhigen, zu stillen, ἔρως Plut. Mar. 45; πάθος Poll. 3, 101.

Greek (Liddell-Scott)

δυσπαραμύθητος: -ον, δυσκολοπαρηγόρητος, Πλάτ. Τιμ. 69D, Πλούτ. Μαρ. 45.