ἀναπέμπω

English (LSJ)

poet. ἀμπ-,

   A send up, κάτωθεν A.Ch.382 (lyr.), cf. Ar.Th.585; Ἁφαίστοιο κρουνοὺς ἀ. sends forth... Pi.P.1.26; χθὼν ἠρινὰ φύλλ' ἀ. ib.9.46; παντοῖα φύματα Pl.Ti.85c:—Med., send up from oneself, X.An.1.1.5.    2 send up to higher ground, εἰς τὰς ἄκρας Id.Cyr.7.5.34; esp. from the coast inland, into Central Asia, ἀ. ὡς βασιλέα Th.2.67, cf. Isoc.8.98; to the metropolis, εἰς τὴν Ῥώμην Plb.1.7.12, etc.    3 remit, refer to higher authority, PHib.1.57 (iii B. C.), PTeb.7.7 (ii B. C.); ψήφισμα πρὸς βασιλέα OGI329.51; τινὰ πρός τινα Ev.Luc.23.7; τινά τινι Ep.Philem.12; of a higher authority referring to delegates, BGU613.4 (ii A. D.), cf. 19i20, PLond.2.196, 11 (ii A. D.); refer to a book, Gal.18(2).663, etc.    4 trace up one's pedigree, γένος εἴς τινα D.S.4.83.    5 transmit, in Pass., τῶν κατ' ὄψιν ἀναπεμπομένων Epicur.Nat.11.7; αἰσθήσεων ἀναπεμπομένων Plot. 4.4.42.    II send back, Pi.I.7(6).10: metaph., send back in discussion to something previously said, Alex.Aphr. in Top.445.15.    2 refer, τὰ εἰς τὸ θεἰον -όμενα OGI194, cf. D.S.4.43; ascribe, τι ἐπί τι Dam.Pr.37; τίτινι Corp.Herm.18.12.    3 throw back the accent, of enclitics, Hdn.Gr.2.828.

German (Pape)

[Seite 201] 1) heraufschicken, κάτωθεν ἀμπέμπων Aesch. Ch. 376, zw.; κρουνούς Pind. P. 1, 26; hervorwachsen lassen, χθὼν – φύλλα 11, 47; φύματα Plat. Tim. 85 c; βόρβορος δυσωδίαν, haucht aus, Sp.; εἰς ἄκρας, auf einen Berg hinauf, Xen. Cyr. 7, 5, 34; in's Innere des Landes, bes. nach Asien, Isocr. 12, 104; εἰς Ῥώμην, Gefangene nach Rom, Pol. 1, 7, oft; auch τὸ γένος εἴς τινα, seinen Ursprung auf Jem. zurückführen, D. Sic. 4, 83. vgl. ἀνάγω. – 2) zurückschicken, wegsenden, ἐξ ἀλαλᾶς Pind. I. 6. 10; Plut. Sol. 4, öfter. – Med., von sich, Xen. An. 1, 1, 5.

Greek (Liddell-Scott)

ἀναπέμπω: ποιητ. ἀμπ-: (ἴδε πέμπω): - πέμπω πρὸς τὰ ἄνω, κάτωθεν Αἰσχύλ. Χο. 382, πρβλ. Ἀριστοφ. Θεσμ. 585· Ἁφαίστοιο κρουνοὺς ... ἀν. Πινδ. Π.1.48· χθὼν ἠρινὰ φύλλ’ ἀν. αὐτόθι 9. 82· παντοῖα φύματα Πλάτ. Τίμ. 85G· ἐπὶ παντὸς πράγματος ἰσχυρὰν ὀσμὴν ἔχοντος, Φιλοστρ. Ἡρωικ. σ. 313, Βοασσ.: - Μέσ., πέμπω παρ’ ἐμοῦ, ἐκ μέρους μου, Ξεν. Ἀν. 1. 1, 5. 2) πέμπω εἰς ὑψηλότερον μέρος ἐκ τῆς παραλίας εἰς τὰ μεσόγεια, ἰδίως εἰς τὰ ἐνδότερα τῆς Ἀσίας, ἀν. ὡς βασιλέα Θουκ. 2. 67, Ξεν. Κύρ. 7.5, 34, πρβλ. Ἰσοκρ. 179Β (πρβλ. ἀναβαίνω ΙΙ. 3, ἀνάβασις): εἰς τὴν μητρόπολιν, τὴν πρωτεύουσαν, Πολύβ. 1. 7, 12, κτλ. 3) ἀνάγω εἴς τινα τὴν καταγωγήν μου, τὸ γὰρ γένος εἰς ταύτην (τὴν Ἀφροδίτην) ἀναπέμποντες Διόδ. 4. 83. ΙΙ. πέμπω ὀπίσω, Πινδ. Ι. 7(6), 16. 2) ἀναφέρω, ἀνάγω τι εἴς τινα, Εὐσ. π. τῶν ἐν Παλαιστίνῃ μαρτυρ. 2. 3.