ἐγκάτοικος

English (LSJ)

ον,

   A indwelling, Sch.Il.2.125.

German (Pape)

[Seite 706] darin wohnend, Schol. Il. 2, 125.

Greek (Liddell-Scott)

ἐγκάτοικος: -ον, κατοικῶν, ἔν τινι, ὡς καὶ νῦν, Σχόλ. εἰς Ἰλ. Β. 125.