ἀγαθοποιός

English (LSJ)

όν,

   A beneficent, LXX Si.42.14, Plu.2.368b, Porph.Marc. 17; of the King of Persia, Men.Prot.p.16D.: c. gen., -ποιὲ τῆς οἰκουμένης PMag.Lond.122.16.    II Astrol., exerting beneficent influence, Ptol.Tetr.19, Artem.4.59, PMag.Lond.46.48, etc.    III creating the Good, Dam.Pr.33.

German (Pape)

[Seite 6] wohlthätig, LXX. u. Sp.; recht handelnd, Plut. Is. et Os. 42; 1 Petr. 2, 14.

Greek (Liddell-Scott)

ἀγαθοποιός: -όν, ὁ πράττων τὸ ἀγαθόν, εὐεργετικός. Πλούτ. 2, 368Β. Ο΄, κτλ. ΙΙ. ὡς ἀστρολογικὸς ὅρος = δίδων καλὸν σημεῖον, καλὰ προοιωνιζόμενος Ἀρτεμ. 4. 59. Εὐσ. Εὐ. Προπαρ. 295Δ.

French (Bailly abrégé)

ός, όν :
bienfaisant.
Étymologie: ἀγαθός, ποιέω.