ἑωλοκρασίαν τινά μου τῆς πονηρίας κατασκεδάσας → having discharged the stale dregs of his rascality over me
σεῦα: σεῦμα, ἴδε ἐν λ. σεύω, Ἡσύχ.
ao. épq. de σεύω.
