ἀνοιστρέω

English (LSJ)

   A goad to madness, E.Ba.979; ἔρωτι καρδίην ἀνοιστρηθείς Herod.1.57.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνοιστρέω: ἐμβάλλω εἴς τινα βακχικὸν οἶστρον, ἐξεγείρω μέχρι βακχικῆς μανίας, ἴτε θοαὶ Λύσσας κύνες ... ἀνοιστρήσατέ νιν Εὐρ. Βάκχ. 979.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
aiguillonner, càd transporter d’une fureur divine.
Étymologie: ἀνά, οἶστρος.