Ἡλιαία
From LSJ
χαῖρ', ὦ μέγ' ἀχρειόγελως ὅμιλε, ταῖς ἐπίβδαις, τῆς ἡμετέρας σοφίας κριτὴς ἄριστε πάντων → all hail, throng that laughs untimely on the day after the festival, best of all judges of our poetic skill
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
1 la place Hèliæa, où siégeait le tribunal des Héliastes, à Athènes;
2 le tribunal lui-même.
Étymologie: cf. ἁλής, ἁλίζομαι.
