εὔποτμος

English (LSJ)

ον,

   A happy, prosperous, αἰών A.Ag.246 (lyr.); δύνασις -οτάτα μελέων S. Fr.568, cf. Plu.2.58d (Comp.); of trees, flourishing, Sever. ap. Orib. 9.17.2 (Comp.). Adv. -μως Epist.Anaximen. ap. D.L.2.4, Muson. Fr.17p.93H.

German (Pape)

[Seite 1090] mit glücklichem Loose, glücklich, αἰών Aesch. Ag. 237; superl., Soph. frg. 146; in Prosa nur Plut., εὐποτμότερος de adul. et am. discr. 23. – Adv. εὐπότμως, VLL.

Greek (Liddell-Scott)

εὔποτμος: -ον, εὐτυχής, αἰών Αἰσχύλ. Ἀγ. 245· εὐποτμότατε Σοφ. Ἀποσπ. 146, πρβλ. Πλούτ. 2. 58D. - Ἐππίρρ. εὐπότμως, εὐτυχῶς, Μουσώνιος 176, Σουΐδ., Ἡσύχ., Φώτ.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
heureux;
Cp. εὐποτμότερος.
Étymologie: εὖ, πότμος.