ληΐς
ἑτέρως ἠδύνατο βέλτιον ἢ ὡς νῦν ἔχει κατεσκευάσθαι → otherwise they could have been constructed better than they are now (Galen, On the use of parts of the body 4.143.1 Kühn)
English (LSJ)
Dor. λᾱΐς, ΐδος, ἡ, Ep. form of λεία,
A booty, spoil, mostly of cattle, ληΐδα δ' ἐκ πεδίου συνελάσσαμεν... πεντήκοντα βοῶν ἀγέλας, κτλ. Il.11.677, cf. X.Lac.13.11; then of all kinds of booty, Il.9.138, 18.327, Od.10.41; πλαζόμενοι κατὰ ληΐδα 3.106: in A.Th.331 (lyr.), concrete for αἰχμάλωτοι, cf. A.R.1.695; cf. ληϊάς. 2 without any notion of plunder, cattle, stock (cf. λεία), ληΐδ' ἀέξειν, βουκολίας τ' ἀγέλας τεκαὶ αἰπόλιαπλατέ' αἰγῶν Hes.Th.444, cf.Theoc.25.97.
German (Pape)
[Seite 38] ίδος, ἡ, ion. u. ep. = λεία, Kriegsbeute, bes. weggetriebenes Vieh u. gefangene Menschen, vgl. Il. 11, 677, wo nach ληΐδα δὲ συνελάσσαμεν ἤλιθα πολλήν einzeln βόες, πώεα οἰῶν, συβόσια, αἰπόλια u. ἴπποι aufgezählt werden; u. so Hes. Th. 442, wo es geradezu Viehheerden sind; Theocr. sagt ἐνεπλήσθη πεδίον ληΐδος ἐρχομένης, 25, 97, öfter. – Uebh. Beute, Aesch. Spt. 331; Ap. Rh. 1, 695.
French (Bailly abrégé)
ΐδος (ἡ) :
1 butin;
2 bétail, troupeau.
Étymologie: p. *ληϜις, de la R. ΛαϜ, v. *λάω.
