μονόξυλος
ἄλλαι μὲν βουλαὶ ἀνθρώπων, ἄλλα δὲ Θεὸς κελεύει → man proposes, God disposes | men's wishes are different from what God orders | man's will is often different than God's decisions
English (LSJ)
ον,
A made from a solid trunk, πλοῖα canoes, X.An.5.4.11; μονόξυλα (sc. πλοῖα) Hp.Aër.15, Arist.HA533b11, Str.3.2.3, cf. Pl.Lg.956a; τροχιλίαι Heliod. ap. Orib.49.8.9; in one block, φοῖνιξ BGU603.20 (ii A.D.); μ.τράπεζαι Str.17.3.4: Subst. μονόξυλον, τό, single block or trunk, PMag. Par.1.2386.
German (Pape)
[Seite 204] nur aus Holz gemacht, aus bloßem Holze gemacht; Plat. Legg. XII, 958 a; πλοῖα, Xen. An. 5, 4, 11; Arr. An. 1, 3, 7, aus einem Holz od. Stamm gemacht; auch τὸ μονόξυλον allein, Pol. 3, 42, 2; τράπεζαι, Strab. XVII, 826; πύλη, Luc. V. H. 2, 11.
Greek (Liddell-Scott)
μονόξῠλος: -ον, πεποιημένος ἐξ ἑνὸς μόνον ξύλου, ἐξ ἑνὸς κορμοῦ, πλοῖα μον., «μονόξυλα, ὡς καὶ νῦν, Ξεν. Ἀν. 6. 4, 11· ὡσαύτως μονόξυλα (ἐξυπ. πλοῖα) Ἱππ. π. Ἀερ. 290, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 4. 8, 11· μ. τράπεζαι Στράβ. 826. ΙΙ. κατεσκευασμένος μόνον ἐκ ξύλου, Πλάτ. Νόμ. 956Α (ἔνθα ἴδε Ast.)· πρβλ. μονόλιθος, μονοσίδηρος, μονοστόρθυγξ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
fait d’une seule pièce de bois.
Étymologie: μόνος, ξύλον.