morigerus
Ἴσον θεῷ σου τοὺς φίλους τιμᾶν θέλε → Honora amicos tamquam honorares deos → Verehre willig deine Freunde Göttern gleich
Latin > English (Lewis & Short)
mōrĭgĕrus: a, um, adj. mos-gero,
I complying, obsequious, obedient (ante- and post-class.): meo me aequom est morigerum patri, Plaut. Am. 3, 4, 21: male morigerus mihi est danista, id. Ep. 5, 1, 1: quando una vivis meis morigera moribus, id. Men. 1, 3, 19: dum me morigeram praebeo, Afran. ap. Non. 433, 29: imago ad omnem nutum hominis sui morigera, App. Mag. 14, p. 282, 26; id. M. 2, p. 117, 1 al.—Esp., compliant, Plaut. Cas. 5, 2, 20; cf. Lucr. 4, 1281.
Latin > French (Gaffiot 2016)
mōrĭgĕrus,¹³ a, um (mos, gero), complaisant, docile, soumis : Pl. Amph. 1004 ; Capt. 966 ; Ter. Andr. 294 ; Lucr. 5, 80 ; 4, 1273.
Latin > German (Georges)
mōrigerus, a, um (mos u. gero), willfahrend, willfährig, gehorsam, bes. im obszönen Sinne, absol., Naev. com. 91. Afran. com. 372. Plaut. capt. 966 u.a. Apul. met. 2, 5: alci, Plaut. Amph. 1004; Curc. 169 u.a.: u. so uxores numquam morigerae viris, Firm. math. 3, 7: zugleich m. in u. Abl., tibi morigera fuit in rebus omnibus, Ter. Andr. 294. – m. ad u. Akk., emasculatoribus suis ad omnia infanda morigerus, Apul. apol. 74 extr.: natura morigera ad fruges augendas, Lucr. 5, 80: imago ad omnem nutum hominis sui morigera, Apul. apol. 14. – morigeris modis et munde corpore culto, Lucr. 4, 1281.
