γλωσσοτομέω

English (LSJ)

   A cut out the tongue, ib.2 Ma.7.4:—Pass., Plu.2.849b.

Greek (Liddell-Scott)

γλωσσοτομέω: ἀποκόπτω τὴν γλῶσσαν, Πλούτ. 2. 849Β, Ἑβδ. (2 Μακκ. Ϛ΄,4).

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
f. γλωσσοτομήσω;
couper la langue.
Étymologie: γλῶσσα, τέμνω.

Spanish (DGE)

• Alolema(s): át. γλωττο- Hermipp.Hist.68b
cortar la lengua γλωσσοτομεῖν καὶ περισκυθίσαντας ἀκρωτηριάζειν τῶν λοιπῶν ἀδελφῶν LXX 2Ma.7.4, ἐγλωσσοτόμησε τὴν παῖδα argumen.S. en POxy.3013.19 (II/III d.C.), cf. A.Andr.Gr.22.8, en v. pas., Hermipp.Hist.l.c.