κενῶς

From LSJ

Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε θηρίον θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god

Aristotle, Politics, 1253a25

French (Bailly abrégé)

adv.
à vide;
NT: en vain, pour rien.
Étymologie: κενός.

Russian (Dvoretsky)

κενῶς: пусто, бессодержательно (εἴρειν Arst.; λέγειν NT; ἐντείνεσθαι εἰς τὰ ἐκτός Plut.).

Greek (Liddell-Scott)

κενῶς: ἴδε ἐν λ. κενὸς Ι. 2.

English (Strong)

adverb from κενός; vainly, i.e. to no purpose: in vain.

English (Thayer)

adverb, vainly, in vain (Winer's Grammar, 463 (431); Aristotle onward): James 4:5.

Chinese

原文音譯:kenîj 咳挪士
詞類次數:副詞(1)
原文字根:空的 似的 相當於: (רִיק‎)
字義溯源:徒然,不作事,無益地,無目的地;源自(κενός)*=虛空的)
出現次數:總共(1);雅(1)
譯字彙編
1) 徒然(1) 雅4:5