κενῶς
From LSJ
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
French (Bailly abrégé)
adv.
à vide;
NT: en vain, pour rien.
Étymologie: κενός.
Russian (Dvoretsky)
κενῶς: пусто, бессодержательно (εἴρειν Arst.; λέγειν NT; ἐντείνεσθαι εἰς τὰ ἐκτός Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
κενῶς: ἴδε ἐν λ. κενὸς Ι. 2.
English (Strong)
adverb from κενός; vainly, i.e. to no purpose: in vain.
English (Thayer)
adverb, vainly, in vain (Winer's Grammar, 463 (431); Aristotle onward): James 4:5.
Chinese
原文音譯:kenîj 咳挪士
詞類次數:副詞(1)
原文字根:空的 似的 相當於: (רִיק)
字義溯源:徒然,不作事,無益地,無目的地;源自(κενός)*=虛空的)
出現次數:總共(1);雅(1)
譯字彙編:
1) 徒然(1) 雅4:5