Search results

τέλει τοῦ μάω). Ἐντεῦθεν μνηστήρ, μνηστεύω, κτλ., καὶ μιμνήσκομαι· ἀλλὰ βαθμηδὸν τὰ δύο ῥήματα μιμνήσκομαι καὶ μνάομαι περιωρίσθησαν ἑκάτερον εἰς ἰδιαιτέραν

compounds with ἀνα- or ὑπο- were preferred in Prose. B Med. and Pass. μιμνήσκομαι, imper. -ήσκεο Il.22.268: Ep. impf. μιμνήσκοντο 13.722 (the pres. only

sources: shortd. for μιμνήσκομαι, Anacr.94.4. [Seite 195] für μιμνήσκομαι, Anacr. in Anth. 16 (App. 4). μνήσκομαι: ἀντὶ τοῦ μιμνήσκομαι, Ἀνακρ. 69. 4· πρβλ

117Ε. - Μέσ., ἀόρ. ἐμνημονευσάμην, Γαλην. 15. 50 Kühn· (μνήμων). Ὡς τὸ μιμνήσκομαι, ἀνακαλῶ εἰς τὴν μνήμην, ἐνθυμοῦμαι, σκέπτομαι περί τινος, μετ’ αἰτ.,

auch Beispiele der späteren Dichter beigebracht sind; εἰ ἐτεόν περ ἐγὼ μιμνήσκομαι, wenn ich mich anders recht erinnere, Theocr. 25, 173; ὡς ἐτεόν περ, Ap

links below for lookup in third sources: = μιμνήσκομαι, PHamb.37.4 (ii A. D.). μνημίσκομαι (Α) μιμνήσκομαι. [ΕΤΥΜΟΛ. < μνήμη + θαμιστικό επίθημα -ίσκομαι

ἐπιμνήμων, -ον (Μ) αυτός που θυμάται κάτι. [ΕΤΥΜΟΛ. < επί + μνήμων (μιμνήσκομαι)].

Click links below for lookup in third sources: ον (η, ον Emp.4.3), (μιμνήσκομαι) A much-remembering, mindful, Μοῦσα l.c.; θεοῖσι… π. χάριν τίνειν A.Ag

μου («καθυπεμνήσθη τῆς μητρός», Βίος Αλεξ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)- + ὑπο-μιμνήσκομαι].

πανηγύρι μσν. άγια, ιερή μνήμη. [ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ < μσν. ἁγιομνήσιον < ἅγιος + μιμνήσκομαι].

f. de μνάομαι ou de μιμνῄσκομαι. μνήσομαι: μέλ. του μιμνήσκομαι. μνήσομαι: I fut. к μιμνῄσκομαι. II fut. к μνάομαι I.

Click links below for lookup in third sources: (μιμνήσκομαι) A one must mention, τινος D.H.Rh.2.5, Eust.1722.46. 2 one must remember, ὅτι Hp.Liqu.2. μνηστέον:

μείωση ή απώλεια της μνήμης. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ- στερ. + μέμνημαι παρακμ. του μιμνήσκομαι. ΠΑΡ. νεοελλ. αμνησιακός. ΣΥΝΘ. αμνησίθεος].

aorist came quite isolated the reduplicated pres. ἐμ-πι-πά-σκομαι like μιμνήσκομαι (cf. Kretschmer Glotta 4, 320). -- An exact non-Greek agreement is not

[Seite 1364] = simplex, Sp. καταμιμνήσκομαι: μιμνήσκομαι, Ἰωσήπ. Μακκ. 13. 2. καταμιμνήσκομαι (Α) αναφέρω κάτι.

φροντίζω περί τινος, σκέπτομαι περί τινος, ἐν νῷ ἔχω τι, ἐνθυμοῦμαι, ὡς τὸ μιμνήσκομαι, μετὰ γεν., πολέμοιο μεδέσθω Β. 384· εἰ μέν κε... νόστου τε μέδηαι Ὀδ

εὐανάμνηστος, -ον (Α) αυτός που θυμάται εύκολα. [ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + ανα-μιμνήσκομαι].

μείωση ή απώλεια της μνήμης. [ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ < ἀ- στερ. + μέμνημαι παρακμ. του μιμνήσκομαι. ΠΑΡ. νεοελλ. αμνησιακός. ΣΥΝΘ. αμνησίθεος].

εὐανάμνηστος, -ον (Α) αυτός που θυμάται εύκολα. [ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + ανα-μιμνήσκομαι].

συμμιμνήσκομαι: Παθητ., ἀναμιμνήσκομαι ὁμοῦ μετά τινος, τι Δημ. 1129. 15. Α μιμνήσκομαι αναθυμούμαι μαζί με άλλον. συμμιμνήσκομαι: Παθ., φέρνω μαζί στη μνήμη