ἐκχέω

English (LSJ)

(later ἐκχύνω Ev.Matt.23.35 (Pass.), etc., condemned by Luc. Pseudol.29), fut. -χέω (v. χέω): aor. 1 ἐξέχεα (also imper.
A ἔκχυσον Hsch.); Ep. aor. Med. ἐκχευάμην Od.24.178: pf. ἐκκέχῠκα Men. 915:—pour out, prop. of liquids, οἶνον Il.3.296; αἷμ' ἐκχέας πέδοι A. Eu.653, cf.Ev.Matt.23.35 (Pass.); ἀναίτιον αἷμα SIG 1181.5 (Jewish, ii B.C.); πηγάς E.HF941; δάκρυα Pl.Smp. 215e (Pass.), Plu.Alc.6; ὁ οἶνος ἐκχεῖται is spilt, Ev. Matt. 9.17: metaph., (in Med.) ταχέας δ’ ἐκχεύατ' ὀϊστούς he poured forth his arrows, Od.22.3, 24.178; σοὶ.. δαίμονες.. ἐλπίδας ἐξέχεαν Pl.Epigr.7.4.
b pour away: hence, spill, a vessel, ποδάνιπτρον Ar.Fr.306; τὸν χόα Men.l.c.:—Pass., to be drained, εἰς [διώρυχα] PRyl.154.18 (i A.D.).
2 of words, pour forth, utter, Ar. Th.554; μολπάς E.Supp.773; πολλὴν γλῶσσαν ἐκχέας μάτην S.Fr.929, cf. A.Ag.1029 (lyr.).
3 pour out like water, squander, waste, ὄλβον Id.Pers.826; τὰ πάντα Id.Ch.520, cf. S.El. 1291; πλοῦτον ἐξέχεεν εἰς δαπάνας AP9.367 (Luc.); ἐ. τά τε αὑτοῦ καὶ ἑαυτόν Pl.R. 553b; spoil, τὸ πᾶν σόφισμα S.Ph.13.
4 spread out, λίνα, ὀθόνας, A.R.2.902 (tm.), Luc.Am.6.
5 throw down, τινὰ κατὰ τοῦ κρηνοῦ D.H.13.8, cf. 4.7, 14.10.
6 ὕπνον ἐ. shed, i.e. shake off sleep, Herod.7.7.
7 = συγχέω, ὅρκια Hsch. s.v. ἐξέχεαν.
II Pass., used by Hom. mostly in plpf. ἐξεκέχυντο, as also in 3sg.Ep.aor. ἐξέχῠτο or ἔκχῠτο, part. ἐκχύμενος [ῠ]: later fut. ἐκχῠθήσομαι Hero Aut.4.1:—pour out, stream out or forth, prop. of liquids, Il.21.300, Od.19.504, etc.; ἐκ δ' ἄρα πᾶσαι χύντο χαμαὶ χολάδες Il.4.525; so ἐξεχύθη τὰ σπλάγχνα Act.Ap.1.18: metaph., of persons, σφήκεσσιν ἐοικότες ἐξεχέοντο Il.16.259; ἱππόθεν ἐκχύμενοι pouring from the [wooden] horse, Od.8.515; ἐκχυθέντες ἁλέες ἐκ τοῦ τείχεος Hdt.3.13: generally, to be spread out, πολλὰ δὲ [δέσματα].. μελαθρόφιν ἐξεκέχυντο Od.8.279; σάρκες εἰς ὑπέρογκον ἐκκεχυμέναι πιότητα Luc.Am.14.
2 metaph., ῥηθέντα ματαίως ἐκκέχυται στομάτων Emp.39.3; to be cast away, forgotten, ἐκκέχυται φιλότης Thgn. 110; αἱ πρόσθεν ὁμολογίαι ἐκκεχυμέναι εἰσίν Pl.Cri.49a.
3 give oneself up to any emotion, to be overjoyed, Ar.V.1469 (lyr.); ἐ. εἰς ἑταίρας, εἰς τὸν κίνδυνον, give oneself up to... Plb.31.25.4, 3.19.1; ἐπὶ τὰ εὐτρεπισθέντα, of a glutton, Ph.1.38; ἁβρὰ γελῶν ὄμμασιν ἐκκέχυσαι AP12.156.
4 lie languidly, ib.5.54.8 (Diosc.).
5 metaph., of time, ἐ. κατὰ τὴν χρονικὴν παράτασιν Procl.Inst.55.
6 extend, of a piece of land, CPR1.8,al. (i A.D.).

Spanish (DGE)

• Alolema(s): -εύω Nic.Fr.74.34
• Morfología: [pres. ind. dual ἐκχεύετον Nic.Fr.74.34, impf. sin aum. ἔκχεον Il.3.296, no contr. ἐξέχεεν Anaxag.B 19; fut. ἐκχεῶ, ἐκχεύσω Et.Gud.s.u. ἐκχεῶ; aor. ind. ἐξέχεα A.Eu.653, A.R.2.902 (tm.), imperat. ἔκχυσον Hsch.ε 1818, part. masc. ἐκχέας A.Ch.520, plu. ac. ἐχχέαντας ID 2532.1A.5 (II a.C.); perf. ind. 2^a sg. ἐκκέχυκας Men.Fr.442.2; med. aor. ind. 3^a sg. sin aum. ἐκχεύατο Od.22.3, 24.178, ἔκχυτο Od.19.470, 3^a plu. ἐκχύντο Il.4.525 (tm.), part. gen. ἐκχυμένοιο Il.21.300]
A tr.
I verter, derramar c. ac. del líquido οἶνον ... ἔκχεον Il.3.296, cf. A.Ch.97, Call.Fr.246, Luc.Tox.45, sangre en el crimen o en el sacrificio cruento τὸ μητρὸς αἷμ' ... ἐκχέας πέδοι tras haber derramado la sangre de su madre en el suelo A.Eu.653, cf. ID l.c., LXX Pr.1.16, φόνον ... πολὺν ἐξέχεε I.AI 6.271, agua τὸ ... ὕδωρ ... ἐξέχεεν ὄμβρον el agua ... deja caer lluvia Anaxag.B 19, ἐκχεῖτε πηγάς E.HF 941, δάκρυα Plu.Alc.6, τὸν χοᾶ ἐκκέχυκας Men.l.c., τὸ ἔλαιον Hierocl.Facet.111, c. ac. de la vasija μηδὲ ποδάνιπτρον θύραζ' ἐκχεῖτε y no echéis a la calle el agua de lavarse los pies Ar.Fr.319, τὸ κράνος Polyaen.4.3.25, λεκάνην PPhrur.Diosk.1.12 (II a.C.), ἐκχέετε τὰς ... φιάλας τοῦ θυμοῦ τοῦ Θεοῦ derramad las copas de la cólera de Dios, Apoc.16.1, en v. pas. πλῆθ' ὕδατος ἐκχυμένοιο se llenó del agua derramada, Il.21.300, δάκρυα ἐκχεῖται ὑπὸ τῶν λόγων Pl.Smp.215e, ἡ σταγὼν ἐκχυθεῖσα Vett.Val.238.26
•abs. ποτίζοντες καὶ ἐκχύοντες (sic) διὰ τε τῶν ... ῥείθρων καὶ ὑδραγωγῶν PMich.326.51 (I d.C.).
II no de líquidos, tb. en v. med.
1 dejar caer, esparcir en v. med. mismo sent. ἐκχεύατ' ὀϊστοὺς ... πρόσθε ποδῶν dejó caer las flechas a sus pies, Od.22.3, cf. 24.178
•de pers. en v. act. arrojar (Τύλλιον) ... κατὰ τῶν κρηπίδων ἐξέχεεν D.H.4.7, en v. pas. ἀνδρόθεν ἐκκέχυθ' ἵππος de un hombre fue arrojado un caballo e.d. salió un caballo dicho del centauro AP 16.115 (Iul.).
2 desplegar, tender φυλλάδα νηλείην ἐκχεύετον despliegan su follaje lanceolado las dos clases de la planta iris, Nic.l.c., ἐκ δ' ἔχεαν ... λίνα tendieron las velas A.R.l.c. (tm.), ὀθόνας Luc.Am.6.
3 fís. proyectar, emitir en v. pas. ἀπὸ τῶν ὄψεων ἀκτίνων ἐκχεομένων de los rayos visuales, Gem.Opt.24.9, cf. Theo Al.Opt.Rec.146.20, ταύτας (ἀκτῖνας) δὲ τοὐναντίον ἐκχεομένας Alex.Aphr.in Sens.29.11.
III fig., c. compl. de abstr.
1 derramar, extender, expandir ἥλιον θάλποντα κἀκχέο[ν] τα ... θέρος al sol que calienta y expande el estío A.Fr.332a.2, σοὶ ... δαίμονες ... ἐλπίδας ἐξέχεαν los dioses han derramado esperanzas sobre ti Pl.Epigr.6.4, ἐξέχεεν ... ἔλεος derramaba piedad LXX Si.18.11, en v. pas. ἐξεχέθη ἡ χάρις Callinic.Mon.V.Hyp.35.10
•desbordar ἐκχέων ὀργήν desbordante de cólera LXX Si.16.11, en v. pas. LXX Ps.44.3.
2 c. compl. ref. al habla proferir πολλὴν γλῶσσαν ἐκχέας μάτην tras haber vertido abundantes palabras en vano S.Fr.929.3, μολπὰς ἐκχέω E.Supp.773, δέησιν Gr.Nyss.Pss.78.18, tb. c. ac. int. ἐξέχεας ἅπαντα lo has soltado todo, lo has dicho todo Ar.Th.554.
3 disipar, hacer licencioso, hacer disoluto ἡμᾶς ὑπὸ ἀκολασίας Gr.Thaum.Pan.Or.9.24, en v. pas. μέση ... ῥαθυμίας ... ἐκκεχυμένης καὶ φειδωλίας ἀνελευθέρου el término medio entre la frivolidad disipada y la avaricia innoble Ph.1.297, cf. Gr.Nyss.Ep.4.7.
4 gastar, agotar ref. a bienes malgastar μηδέ τις ... ὄλβον ἐκχέῃ μέγαν A.Pers.826, τὰ πάντα ... ἐκχέας A.Ch.520, τὰ δ' ἐκχεῖ, τὰ δὲ διασπείρει μάτην gasta una parte, desperdicia otra en vano S.El.1291, μόχθων ... ἐκχέαι χάριν E.Fr.789, ἐκχέαντα τά τε αὑτοῦ καὶ ἑαυτόν tras haber prodigado sus bienes y su propia persona Pl.R.553b.
5 anular, borrar, eliminar τὸ πᾶν σόφισμα S.Ph.13, κόπτε ... μέχρις τὸν ὕπνον ἐκχέῃ πάντα sacúde(lo) hasta que elimine todo el sueño Herod.7.7, φιλίην AP 5.243 (Maced.)
•ref. a juramentos quebrantar, violar ἐξέχεαν ὅρκια· οἷον παρέβησαν Hsch.
B intr., gener. en v. med.-pas.
I de líquidos
1 derramarse τὸ δ' ἐπὶ χθονὸς ἐξέχυθ' ὕδωρ Od.19.470, ἐκ τούτων (φλεβῶν) γὰρ ἐκχεῖται (αἷμα) pues de ellas (las venas) se derrama (la sangre) Arist.HA 511^b16, ἀκαριαῖος χυμὸς εἰς τὴν θάλατταν ἐκχυθείς Arist.Sens.446^a9 (cód.), ἐκ δ' ἐχύθη μέλαν αἷμα Theoc.22.125 (tm.), ὁ οἶνος ἐκχεῖται Eu.Matt.9.17.
2 desaguar, verter aguas un terreno o bancal, desbordarse διῶρυξ εἰς ἣν ἐκχεῖται ὁ κλῆρος Stud.Pal.20.1.8 (I d.C.), διώρυγες δι' ὧν ποτίζεται καὶ ἐκχιεῖται (sic) ἡ γῆ PSI 1143.15 (II d.C.), ὁ λάκκος ἐξεχύθη OClaud.380.15 (II d.C.).
II de pers., anim. y cosas
1 dispersarse, desparramarse c. suj. de animados en plu. σφήκεσσιν ἐοικότες ἐξεχέοντο Il.16.259, ἱππόθεν ἐκχύμενοι dispersándose al salir del caballo de madera Od.8.515, ἐκχυθέντες ἁλέες ἐκ τοῦ τείχεος Hdt.3.13, ἐξεχύθησαν εἰς τὸν κίνδυνον se dispersaron hacia el peligro Plb.3.19.1, c. suj. de cosas ἐκ δ' ἄρα ... χύντο χαμαὶ χολάδες y las tripas se desparramaron por tierra, Il.4.525 (tm.), ἐξεχύθη ... τὰ σπλάγχνα Act.Ap.1.18, πολλὰ (δέσματα) ... καθύπερθε μελαθρόφιν ἐξεκέχυντο muchos lazos había tendidos por arriba desde el techo, Od.8.279.
2 expandirse, desbordar σάρκες ... εἰς ὑπερόγκον ἐκκεχυμέναι πιότητα Luc.Am.14, ῥεῦμα αἰθερίου πυρὸς ... ἐκχεόμενον el flujo de fuego celeste que se expande Ph.2.515, cf. Gr.Nyss.M.46.308B.
III fig.
1 borrarse, difuminarse, extinguirse ἐκκέχυται φιλότης Thgn.110, cf. A.Fr.154a.20, αἱ πρόσθεν ὁμολογίαι ἐν ταῖσδε ταῖς ... ἡμέραις ἐκκεχυμέναι εἰσίν Pl.Cri.49a.
2 difundirse, extenderse de palabras u opiniones ματαίως ἐκκέχυται se ha difundido falsamente Emp.B 39.3, ἐκχεῖται δ' εἰς ἀπειροκάλους περιφράσεις D.H.Dem.5.5.
3 de pers. enervarse, consumirse por el amor c. dat. οὐδὲ τρόποις ἐπεμάνην οὐδ' ἐξεχύθην ni enloquecí por unas maneras ni me derretí Ar.V.1469, ἁβρὰ γελῶν τ' ὄμμασιν ἐκκέχυται y tú te has ablandado, con ojos dulcemente risueños, AP 12.156, Δωρὶς παρέτοις ἐξεχύθη μέλεσι Doris quedó exhausta con los miembros inertes, AP 5.55 (Diosc.)
•tb. c. constr. prep. disiparse, entregarse, hacerse disoluto εἰς ἑταίρας ἐξεκέχυντο Plb.31.25.4, ἐπὶ τὰ εὐτρεπισθέντα ἐκχεῖται Ph.1.38, c. dat. ταῖς ἡδοναῖς Gr.Nyss.V.Mos.133.3, ταῖς ἐπιθυμίαις Gr.Nyss.Beat.120.18.

German (Pape)

[Seite 787] (s. χέω), 1) ausgießen; οἶνον δεπάεσσι Il. 3, 296; med., ἐκχεύατο ὀϊστούς, ausschütten, Od. 22, 3 (Plat. Ion 535 b hat das act.); γάποτον χύσιν Aesch. Ch. 95; μητρὸς αἷμ' ἐκχέας πέδῳ, Eum. 623; πηγάς Eur. Herc. Fur. 941; ἀπόνιπτρον Ar. Ach. 616; δάκρυα ἐκχεῖται Plat. Conv. 215 e; aber λόγων δάκρυα ἐκχεόντων, Thränen hervorlocken, Plut. Alc. 6. – Übertr., von Worten, vorbringen; προφθάσασα καρδία γλῶσσαν ἂν τάδ' ἐξέχει Aesch. Ag. 1000; πολλὴν γλῶσσαν Soph. frg. 668; vgl. μολπάς Eur. Suppl. 796; Ar. Th. 554; Luc. Anach. 17; verschwenden, ὄλβον Aesch. Pers. 812; Soph. El. 1283; τὰ μὲν ἀνήλωτο, τὰ δὲ διήρπαστο, τὰ δὲ ἐξεκέχυτο Xen. Hell. 6, 5, 50; τὸ σόφισμα, verlieren, vereiteln, Soph. Phil. 13; πᾶσαι αἱ πρόσθεν ὁμολογίαι ἐκκεχυμέναι εἰσί Plat. Crit. 49 a; ἐλπίδας ἐξέχεαν οἱ θεοί Plat. 22 (VII, 99); τὴν δόξαν τῶν προβεβιωμένων Plut. ed. lib. 14. – Auch λίνα, Ap. Rh. 2, 902; τὰς ὀθόνας Luc. amor. 6, ausbreiten, ausspannen. – 2) Pass., heraus-, hervorströmen, sich ergießen; vom Wasser, Il. 21, 300 Od. 19, 407; von zahlreich herausströmenden Menschen, Il. 16, 259 Od. 8, 515; vgl. Posidon. bei Ath. V, 212 c; sich überall hin ausbreiten, Od. 8, 279; – ἐξεχύθην, ich schüttete mich vor Freude gleichsam aus, Ar. Vesp. 1469; γελῶν ἐκκέχυται Ep. ad. 31 (XII, 156); öfter bei Sp.; πρὸς τὸν ἔπαινον ἐκχέονται, sie ergießen sich in Lobeserhebungen, Luc. – Δωρὶς παρέτοις ἐξεχύθη μέλεσι, sank hin, Sosipat. 2 (v, 53); – εἴς τινα, sich Jemand hingeben, Pol. 5, 106, 7. 32, 11, 4.

French (Bailly abrégé)

f. ἐκχεύσω, ao. ἐξέχεα;
Pass. ao. ἐξεχύθην, pf. ἐκκέχυμαι;
I. 1 verser, répandre : οἶνον IL verser du vin ; αἷμα πέδῳ ESCHL répandre du sang sur le sol ; ἐκχ. ὄλβον ESCHL gaspiller son bonheur ; τὴν δόξαν τῶν προβεβιωμένων PLUT dissiper la gloire transmise par les ancêtres;
2 faire répandre : δάκρυα PLUT des larmes;
II. Pass. se répandre hors de, s'épancher, déborder ; en parl. de pers. σφήκεσσιν ἐοικότες ἐξεχέοντο IL ils se répandaient semblables à des guêpes ; ἐκχυθέντες ἐκ τοῦ τείχεος HDT s'étant répandus hors du mur;
Moy. ἐκχέομαι (ao. 3ᵉ sg. épq. ἐκχεύατο) répandre (qch à soi) : ὀϊστούς OD des traits.
Étymologie: ἐκ, χέω.

Russian (Dvoretsky)

ἐκχέω: (fut. ἐκχεῶ, aor. ἐξέχεα - эп. ἔκχευα; pass.: aor. ἐξεχύθην (ῠ), pf. ἐκκέχῠμαι)
1 выливать (πηγάς Eur.; ἀπόνιτρον Arph.; ἀνθλία ἐκχυθεῖσα Arst.);
2 возливать (οἶνον δεπάεσσιν Hom.);
3 разливать (ὕδωρ ἐκχύμενον Hom.);
4 выливать, опорожнять (τὸν χοᾶ Men.);
5 проливать, лить (αἷμα πέδῳ Aesch.; δάκρυα Plat.; τὸ σπέρμα εἰς τὴν γῆν Arst.);
6 высыпать, вытряхивать (ὀϊστούς Plat., med. Hom.);
7 заставлять проливать, вызывать (λόγοι δάκρυα ἐκχέονται Plut.);
8 разбрасывать, расточать (ὄλβον Aesch.; πατρῴαν κτῆσιν Soph.; τὴν δόξαν τῶν προβεβιωμένων Plut.; εὐρείας ἐλπίδας Anth.): αἱ πρόσθεν ὁμολογίαι ἐκκεχυμέναι εἰσί Plat. достигнутые прежде соглашения развеялись в прах;
9 раскидывать, распростирать (τὰς ὀθόνας Luc.; δέσματα ἐξεκέχυντο Hom.): παρέτοις ἐκχυθῆναι μέλεσι Anth. растянуться всем телом;
10 (о людях), направлять, бросать, (εἰς ἐρημίαν τὴν στρατιάν Plut.); преимущ. pass. бросаться, устремляться, выбегать, высыпать (σφήκεσσιν ἐοικότες Hom.; ἐκ τοῦ τεῖχεος Her.; εἰς τὴν ὁδόν Plut.): ἱππόθεν ἐκχύμενοι Hom. выскочившие из (деревянного) коня (ахейцы);
11 pass. целиком отдаваться, предаваться (εἴς τινα Polyb. и πρός τινα Plut.): εἰς τὸν ἡδυπαθῆ βίον ἐκκεχυμένος Plut. предавшись разгульной жизни;
12 (тж. ἐ. γλῶσσαν Soph.) рассказывать (ἅπαντα Arph.);
13 распевать, петь (μολπὰς δακρυρρόους Eur.);
14 pass. предаваться восторгу, ликовать (ἐκχυθῆναί τινι Arph.).

Greek (Liddell-Scott)

ἐκχέω: μέλλ. -χεῶ (ἴδε χέω)· ἀόρ. α΄ ἐξέχεα, Ἐπ. ἔκχευα, μέσ. ἐκχευάμην. Χύνω ἔξω, ἰδίως ἐπὶ ὑγρῶν, οἶνον δ’ ἐκ κρατῆρος … ἔκχεον, «ἐξέχεον, ἔσπενδον» (Σχόλ.), Ἰλ. Γ. 296 (ἴδε κρατήρ)· αἷμ’ ἐκχέας πέδοι Αἰσχύλ. Εὐμ. 654· πηγὰς Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 941· δάκρυα Πλάτ. Συμπ. 215Ε· μεταφ., (ἐν τῷ μέσ. τύπῳ) ταχέας δ’ ἐκχεύατ’ ὀϊστούς, ἔχυσε κάτω τὰ ταχέα βέλη, Ὀδ. Χ. 3., Ω. 178· σοὶ... δαίμονες... ἐλπίδας ἐξέχεαν Πλάτ. Ἐλεγ. 7 Λυρ. Ἀνθ. Bgk. β) χύνω ἔξω, κενώνω, ἀδειάζω, ποδάνιπτρον Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 290· τὸν χοᾶ (ἀνθ’ οὗ γραπτεόν τὸν χόα) Μένανδ. ἐν Ἀδήλ. 461. 2) ἐπὶ λέξεων, προφθάσασα καρδία γλῶσσαν ἂν τάδ’ ἐξέχει Αἰσχύλ. Ἀγ. 1029, Ἀριστοφ. Θεσμ. 554· μολπάς, Εὐρ. Ἱκ. 773· πολλὴν γλῶσσαν ἐκχέας Σοφ. Ἀποσπ. 668. 3) χύνω τι ὡς ὕδωρ, ἐκρίπτω, σπαταλῶν, ὄλβον Αἰσχύλ. Πέρσ. 826· τὰ πάντα ὁ αὐτ. Χο. 520, πρβλ. Σοφ. Φ. 13, Ἠλ. 1291· πλοῦτον ἐξέχεεν εἰς δαπάνας Ἀνθ. Π. 9. 367· ἐκχ. τά τε αὑτοῦ καὶ ἑαυτὸν Πλάτ. Πολ. 553Β. 4) ἀνοίγω, ἁπλώνω, λίνα, ὀθόνας Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 902, Λουκ. Ἔρωτ. 6. ΙΙ. Παθ. ἐν χρήσει παρ’ Ὁμ. κατὰ τὸ πλεῖστον ἐν τῷ γ΄ ἑν. τοῦ Ἐπ. συγκεκομ. ἀορ. ἐξέχῠτο ἢ ἔκχῠτο, μετοχ. ἐκχύμενος ῠ: - αὐτὰρ ὁ βῆ... ἐς πεδίον· τὸ δὲ πᾶν πλῆθ’ ὕδατος ἐκχυμένοιο Ἰλ. Φ. 300, Ὀδ. Τ. 504, κτλ.· ἐκ δ’ ἄρα πᾶσαι χύντο χαμαὶ χολάδες Ἰλ. Δ. 525· - μεταφ., ἐπὶ προσώπων, σφήκεσσιν ἐοικότες ἐξεχέοντο Ἰλ. Π. 259· ἱππόθεν ἐκχύμενοι, ἐξορμῶντες ἐκ τοῦ δουρείου ἵππου, Ὀδ. Θ. 515· ἐκχυθέντες ἐκ τοῦ τείχεος Ἡρόδ. 3. 13· καθόλου, κρέμαμαι, πολλὰ δὲ δέσματα καὶ καθύπερθε μελαθρόφιν ἐξεκέχυντο, πολλὰ δὲ δέσματα ἄνωθεν ἐκ τῆς ὀροφῆς ἐξήρτηντο, ἀπεκρέμαντο, Ὀδ. Θ. 279· πρβλ. ἐκχώννυμι. 2) χύνομαι ὡς ὕδωρ, ἀπορρίπτομαι, λησμονοῦμαι, ἐκκέχυται φιλότης Θέογν. 110· αἱ ὁμολογίαι ἐκκεχυμέναι εἰσὶν Πλάτ. Κρίτων 49Α· πρβλ. Valck. ἐν Ἱππ. 1062. 3) παραδίδομαι εἰς πάθος τι, ὡς τὸ Λατ. effundi in …, ὑπερβαλλόντως ἥδομαι, Ἀριστοφ. Σφ. 1469· ἐκχ. εἴς τινα, εἴς τι, παραδίδομαι ὅλος εἴς τινα ἢ εἴς τι, Πολύβ. 5. 106. 7., 32. 11, 4· ἀβρὰ γελῶν δ’ ὄμμασιν ἐκκέχυσαι Ἀνθ. Π. 12. 156. 4) κεῖμαι νωχελῶς, Ἀνθ. Π. 5 55.

English (Autenrieth)

mid. aor. 1 ἐκχεύατο, aor. 2 ἐξέχυτο and ἔκχυτο, part. ἐκχύμενος, pass. plup. ἐξεκέχυντο: pour out; mid., something that is one's own, ὀιστούς, Od. 22.3; or intrans., stream or pour forth, ὕδατος ἐκχυμένοιο, Il. 21.300; met., of meshes ‘hanging down,’ Od. 8.279; men or animals ‘pouring forth’ in numbers, Od. 8.515.

English (Strong)

or (by variation) ekchuno from ἐκ and cheo (to pour); to pour forth; figuratively, to bestow: gush (pour) out, run greedily (out), shed (abroad, forth), spill.

English (Thayer)

(ἐκχύνω) and (L T Tr WH) ἐκχύννω, see ἐκχέω. (Compare: ὑπερχύνω ἐκχύνω.)

Greek Monolingual

(AM ἐκχέω και ποιητ. τ. ἐκχεύω)
εκχύνω.

Greek Monotonic

ἐκχέω: μέλ. -χεῶ, αόρ. αʹ ἐξέχεα, Επικ. ἔκχευα, Μέσ. ἐκχευάμην·
I. 1. χύνω έξω, αδειάζω, ιδίως λέγεται για υγρά, σε Ομήρ. Ιλ., Αισχύλ. κ.λπ.· μεταφ. (σε Μέσ.), ἐκχεύατ' ὀϊστούς, τα βέλη του ξεχύθηκαν, σε Ομήρ. Οδ.
2. λέγεται για λέξεις, σε Αισχύλ. κ.λπ.
3. χύνω κάτι έξω όπως το νερό, σπαταλώ, ξοδεύω, στον ίδ. κ.λπ.
II. Παθ., γʹ πληθ. υπερσ. ἐξεκέχυντο, συγκοπτ. Επικ. αορ. βʹ ἐξέχῠτο ή ἔκχῠτο, μτχ. ἐκχύμενος [ῠ]·
1. χύνω έξω, ξεχύνομαι ή εκρέω, αναπηδώ, λέγεται ιδίως για υγρά, σε Όμηρ.· μεταφ. λέγεται για πρόσωπα, στον ίδ.· γενικά, εξαπλώνομαι, ξεχύνομαι, σε Ομήρ. Οδ.
2. χύνομαι όπως νερό, ξεχνιέμαι, λησμονιέμαι, σε Θέογν., Πλάτ.
3. παραδίδομαι σε κάποιο πάθος, σε κάποια ευχαρίστηση, είμαι περιχαρής, ευχαριστιέμαι υπερβολικά, σε Αριστοφ.· ἐκχ. γελῶν, ξεσπώ, εκρήγνυμαι, ξεσπώ σε γέλια, σε Ανθ.
4. κείμαι, βρίσκομαι, είμαι ξαπλωμένος νωχελικά, στον ίδ.

Middle Liddell

fut. -χεῶ aor1 ἐξέχεα epic ἔκχευα mid. ἐκχευάμην
I. to pour out, properly of liquids, Il., Aesch., etc.: metaph., in Med., ἐκχεύατ' ὀϊστούς he poured forth his arrows, Od.
2. of words, Aesch., etc.
3. to pour out like water, squander, waste, one's substance, Aesch., etc.
II. Pass., 3rd pl. plup. ἐξεκέχυντο, epic syncop. aor2 ἐξέχῠτο or ἔκχῠτο, part. ἐκχύμενος [ῠ]:— to pour out, stream out or forth, properly of liquids, Hom.:—metaph. of persons, Hom.: —generally, to be spread out, Od.
2. to be poured out like water, forgotten, Theogn., Plat.
3. to give oneself up to joy, to be overjoyed, Ar.; ἐκχ. γελῶν to burst out laughing, Anth.
4. to lie languidly, Anth.

Chinese

原文音譯：™kcÚnw 誒克-虛挪
詞類次數：動詞（27）
原文字根：出去-傾瀉 相當於： （רִיק‎） （שֶׂפֶק‎ / שָׁפַךְ‎）
字義溯源：流出來，漏出來，傾流，倒出，流，倒，漏，澆，澆灌，直奔；由（ἐκ / ἐκπερισσῶς / ἐκφωνέω）*=出來）與（Χερούβ）X*=灌注，流出）組成
出現次數：總共（27）；太（3）；可（1）；路（3）；約（1）；徒（6）；羅（2）；多（1）；猶（1）；啓（9）
譯字彙編：
1） 倒（8） 啓16:1； 啓16:2； 啓16:3； 啓16:4； 啓16:8； 啓16:10； 啓16:12； 啓16:17；
2） 流（3） 太23:35； 路11:50； 羅3:15；
3） 澆灌（2） 羅5:5； 多3:6；
4） 流出來（2） 太26:28； 徒1:18；
5） 流出來的（2） 可14:24； 路22:20；
6） 他們曾流（1） 啓16:6；
7） 就把⋯澆灌下來（1） 徒2:33；
8） 我要⋯澆灌（1） 徒2:18；
9） 我必⋯澆灌（1） 徒2:17；
10） 傾流（1） 徒22:20；
11） 漏出來（1） 路5:37；
12） 倒出了（1） 約2:15；
13） 澆（1） 徒10:45；
14） 就漏出來（1） 太9:17；
15） 直奔（1） 猶1:11