ἔνθεν
Ἰὸς πέφυκεν ἀσπίδος κακὴ γυνή → Ipsum venenum aspidis mulier mala → Das reinste Natterngift ist eine schlechte Frau
English (LSJ)
Adv.:
I Demonstr., thence,
1 of place, Il.10.179, etc.: also in tracing pedigrees, γένος δέ μοι ἔνθεν ὅθεν σοί 4.58; ἔνθεν μὲν.. ἑτέρωθι δὲ.. = on the one side and on the other, Od.12.235, cf. 59; αἳ μὲν ἐξἀριστερᾶς, αἳ δ' ἔνθεν E Hec.1152; ἔνθεν καὶ ἔνθεν = on this side and on that, Hdt.4.175, Th.7.81, Pl.Prt.315b, etc.; ἔνθεν μὲν... ἔνθεν δὲ.., on one side... on the other.. X.An.3.5.7; ἔνθεν μὲν... ἐξ εὐωνύμου δὲ.. = on the right... and on the left, Hdt.1.72; ἔνθεν μὲν... ἑτέρωσε δὲ.. = on the one side... and on the other, Pl.Sph.224a: c. gen., ἔνθεν καὶ ἔνθεν τῶν τροχῶν = on both sides of the wheels, X.Cyr.6.1.30, cf. An.4.3.28.
2 of time, thereupon, thereafter, Il.13.741; τὰ δ' ἔνθεν = what follows, A.Ag.248 (lyr.); τὸ δ' ἔνθεν = and then, next, subsequently S.OC476.
3 of occasion, thence, from that point, ἔνθεν ἑλών [τὴν ἀοιδήν], Lat. inde exorsus, Od.8.500, cf. D.L.1.102; from that cause or from that circumstance, E.Tr.951.
II Relat., for ὅθεν,
1 of place, whence, δέπα ἔνθεν ἔπινον from which.., Od.19.62, cf.4.220; freq. answering to ἔνθα, ὁ μὲν ἔνθα καθέζετ' ἐπὶ θρόνου ἔνθεν ἀνέστη Ἑρμείας from which.., 5.195, etc.; of origin, τὸ κέρδος ἔνθεν οἰστέον S.Ant.310; ἔνθεν ἦν γεγώς Id.OT1393, cf. 1485; to the place whence, ἄξουσιν ἔνθεν ἕξουσι τὰ ἐπιτήδεια = they will lead them where they will be able to obtain provisions X.An.2.3.6; in speaking, ἐπάνειμι ἔνθεν… ἐξέβην Id.HG6.5.1, cf. Oec.6.1.
2 of occasion, whence, Ἄρει.. ἔνθεν ἔστ' ἐπώνυμος πέτραπάγος τ' Ἄρειος A.Eu.689, cf. E.El.38, etc.
Spanish (DGE)
adv.
I indic. lugar de, desde allí, de, desde allá, contextualmente desde ahí
a) c. verb. de mov. indic. direcc. ἔνθεν ... ἱκόμεσθ' Il.11.725, cf. h.Ap.243, Hes.Th.193, ὑπέκφυγες Il.20.191, cf. Od.12.211, B.11.82, 97, 113, E.HF 7, ὅφρ' ἔνθεν ... φάρμακ' ἐνείκῃ Od.2.329, cf. A.Eu.403, πλέομεν Od.9.62, ἔνθεν ἀπορνύμεναι Hes.Th.9, cf. h.Ap.29, φερόμην Od.12.447, cf. Alc.338.3, ἔνθεν δ' ... ἔπορεν Λιβύας πεδίον Pi.P.4.259, cf. Aesop.52.2, ἔνθεν δ' ἀφορμαθέντες Pi.Fr.119.2, ἀναγάγω σε ἔνθεν Aesop.9.2;
b) c. verb. ref. al campo sensorial, mental o la palabra ἔνθεν γὰρ ἐφαίνετο πᾶσα μὲν Ἴδη desde allí se veía todo el Ida, Il.13.13, cf. Od.12.230, ἔνθεν τις ἠχὼ ... βρόμον μεθῆκε E.Hipp.1201, ἔνθεν δ' οἵ γε περαιώσεσθαι ἔμελλον Κρήτην desde allí se disponían a cruzar a Creta A.R.4.1636, λέγεται ... ὁ λόγος ὡς ἐκεῖθεν, ἀλλ' οὐκ ἐ. Pl.Phdr.229d;
c) c. verb. indic. ‘tomar’, ‘llevarse’ τὸν ... ἔνθεν ῥυσάμην καὶ ἀνήγαγον ... Ἄργος Il.15.29, οἰνίζοντο Il.7.472, τοὺς δ' ἔνθεν ἀναστήσας ἄγεν haciéndoles levantar de allí (e.d. de donde estaban), se los llevó, Il.10.179, cf. Od.6.7, μ' ἥρπαζε h.Ven.121, cf. Pi.N.10.67, ἔνθεν ... ἐρεύγονται σκότον ... ποταμοί Pi.Fr.130.1;
d) indic. el origen o la procedencia, c. or. nom. pura γένος δέ μοι ἔνθεν ὅθεν σοί mi nacimiento procede de allí de donde el tuyo, Il.4.58.
II indic. tiempo
1 después, a continuación κάλει ἐνθάδε πάντας ἀρίστους· ἔνθεν δ' ἂν μάλα πᾶσαν ἐπιφρασσαίμεθα βουλήν convoca aquí a todos los mejores. Después deliberaremos sobre cada opinión, Il.13.741, ἔνθεν οἳ γ' εὐχέσθην Hes.Fr.156, cf. Sc.281
•subst. τὸ ἔνθεν, τὰ ἔνθεν = lo que viene después, lo de después, lo restante τὰ δ' ἔνθεν οὔτ' εἶδον A.A.248, τὸ δ' ἔνθεν S.OC 476.
2 desde entonces ἔνθεν δ' ἔχοις ἂν εἰς ἔμ' εὐπρεπῆ λόγον desde entonces podrías tener contra mí un buen argumento E.Tr.951, ἔνθεν ἐσαιεὶ ... Ῥείην Φρύγες ἱλάσκονται desde entonces los frigios propician a Rea A.R.1.1138.
3 en el discurso allí donde, a partir del momento, en ese momento ἔνθεν ἐλὼν ὡς οἱ μὲν ... ἐπὶ νηῶν βάντες ἀπέπλειον habiendo tomado el hilo del canto en el momento en que ellos (los aqueos) embarcados en las naves se hicieron a la mar, Od.8.500, νῦν ἐπάνειμι ἔνθεν ... ἐξέβην ahora volveré a partir del momento que me salí del tema X.HG 6.5.1, cf. Oec.6.1, ἔνθεν ὁ Ἀνάχαρσις ἑλὼν ἔφη tomando la palabra Anacarsis a partir de ese momento dijo D.L.1.102.
III con valor de relat.
1 de donde, del que
a) c. valor local ἑτάροισιν ... ἔνθεν ἀπῆλθεν Ἀντίλοχος a los compañeros, de los que se había separado Antíloco, Il.17.703, ἐν κλισμῷ ..., ἔνθεν ἀνέστη Il.24.597, cf. Od.5.195, 18.157, ἐς ᾍδου ... ἔνθεν οὐχ ἥκει πάλιν E.HF 25, ἄξουσιν ἔνθεν ἕξουσι τὰ ἐπιτήδεια X.An.2.3.6, ἔνθεν οὖν τὴν ἔφοδον εἶναι τῶν βαρβάρων Plu.Mar.11;
b) indic. procedencia u origen εἰς οἶνον ..., ἔνθεν ἔπινον Od.4.220, cf. 12.235, δέπα, ἔνθεν ... ἔπινον Od.19.62, λειμῶνα ... ἔνθεν Ἰώ ... φεύγει A.Supp.540, cf. S.OT 1485, 1490, Hdt.4.40, μισθόν, ἔνθεν ἔζων ἐγώ Ar.Lys.625, cf. Au.748
•c. or. nom. o verb. de decir ἔνθεν γένος εὐχόμεθ' εἶναι h.Ap.470, cf. Thebais 1, ἔνθεν ἦν γεγώς S.OT 1393, cf. 1485, φρήτρη ἔνθεν οἱ βασιλέες οἱ Περσεῖδαι γεγόνασι estirpe de donde proceden los reyes persas Hdt.1.125
•ref. a la derivación etim. o gram. Ἄρει δ' ἔθυον, ἔνθεν ἐστ' ἐπώνυμος πέτρα πάγος τ' Ἄρειος ref. al n. del Areópago, A.Eu.689, ἔνθεν ... τὴν σωφροσύνην ... προσαγορεύομεν τῷ ὀνόματι, ὡς σῴζουσαν τὴν φρόνουσιν Arist.EN 1140b11, Τροίζηνος, ἔνθεν Τροιζήνοιο Sch.Er.Il.7.76 (p.223).
2 introd. una or. interr. indir. de dónde οὐκ ἄν κοτε κατέδοξα ἔνθεν γε ἦν Hdt.1.111, cf. 2.53, εἰδότες τὸ κέρδος ἔνθεν οἰστέον S.Ant.310.
IV usos en correlación c. otros adv. o rep.
1 op. adv. o giros adv. como primer término de, a un lado, por un lado op. ‘por otro lado’ ἔνθεν γὰρ Σκύλλη, ἑτέρωθι δὲ δῖα Χάρυβδις ... ἀνερροίβδησε ... ὕδωρ Od.12.235, ἔνθεν μὲν ὠνηθεῖσαν, ἑτέρωσε δὲ ἀγομένην Pl.Sph.224a, μετάβα ἔνθεν ἐκεῖ Eu.Matt.17.20, cf. I.AI 4.323
•op. a frases nominales o adv. ἐρέω δέ τοι ἀμφοτέρωθεν· ἔνθεν μὲν γὰρ πέτραι ἐπηρεφέες ..., οἱ δὲ δύω σκόπελοι te diré (cómo es la ruta) por ambas direcciones: por un lado hay unas rocas altísimas ... pero por el lado opuesto hay dos escollos ..., Od.12.59-73, cf. Hdt.4.38, τὰ μὲν ὑπερβαίνειν, ἔνθεν δὲ ἐκβαίνειν Pl.Ti.44e, ἔνθεν μὲν ... ἐξ εὐωνύμου δὲ Hdt.1.72.
2 como segundo término por el lado opuesto αἱ μὲν ἐξ ἀριστερᾶς, αἵ δ' ἔνθεν E.Hec.1152.
3 repetido:
a) en los dos términos de una correl. con μέν ... δέ ... de aquí... de allá, de un lado... de otro τὸ μὲν γὰρ ἔνθεν κῦμα κυλίνδεται, τὸ δ' ἔνθεν ... Alc.208(a).2-3, ἔνθεν μὲν Λοκρ[οὶ] ἱζάνον ... ἔνθεν δ' αὖ Δρύοπες Stesich.45.2.1-8, ἔνθεν μὲν γὰρ ὄρη ἦν ὑπερύψηλα, ἔνθεν δὲ ὁ ποταμός X.An.3.5.7;
b) coordinados de aquí y de allá, a uno y otro lado, por un lado ... por otro ἤρασσον ἔνθεν κἄνθεν S.Ai.725, cf. Hdt.4.175, 7.36, ἔνθεν καὶ ἔνθεν ὕψη λαβοῦσα Pl.Ti.46c, cf. LXX Ex.26.13, 32.15, Ez.40.12
•adnom. ὁδὸς ἐ. καὶ ἔνθεν Th.7.81, οἱ ἐπήκοοι ἔνθεν καὶ ἔνθεν Pl.Prt.315b
•en una disyuntiva ἔνθεν ἢ ἔνθεν de un lado o de otro Gr.Nyss.V.Mos.132.5;
c) c. gen. a un lado y a otro de, a ambos lados de, a cada lado de δύο κολοσσοί, ... ὁ μὲν ἔνθεν, ὁ δ' ἔνθεν τοῦ μεγάλου dos colosos situados a un lado y a otro del grande Hdt.2.176, παραπήξαντες αἰχμὰ ἔνθεν καὶ ἒ. τοῦ νεκροῦ clavando en el suelo lanzas a ambos lados del cadáver Hdt.4.71, cf. Th.2.76, προσέθηκε ... δρέπανα ... ἔνθεν καὶ ἔνθεν τῶν τροχῶν aplicó hoces por ambos lados de las ruedas X.Cyr.6.1.30, cf. An.4.3.28, ἔνθεν καὶ ἔνθεν τῆς καρδίας Arist.Iuu.478b10, cf. HA 511a19.
• Diccionario Micénico: e-te (?).
German (Pape)
[Seite 841] 1) demonstr., von da, – a) vom Orte, daher, von dorther, Hom. u. Folgde. Von der Abstammung, γένος δ' ἐμοὶ ἔνθεν, ὅθεν σοί Il. 4, 58; ἔνθεν καὶ ἔνθεν, von da und dort, von beiden Seiten, Soph. Ai. 712 (ἔνθεν κἄνθεν); Her. 4, 175; Plat. Prot. 315 b Tim. 46 c; ἔνθεν τε καὶ ἔνθεν Thuc. 7, 81, wie Plat. Critia. 117 c; ἔνθεν μὲν – ἔνθεν δέ, von dieser Seite – von jener Seite, Xen. An. 3, 5, 7; c. gen., Thuc. 2, 76; δρέπανα ἔνθεν καὶ ἔνθεν τῶν τροχῶν, von beiden Seiten der Räder, Xen. Cyr. 6, 1, 30, vgl. 8, 3, 9 An. 4, 3, 28. – b) von der Zeit, von da an, darauf, Il. 13, 741; τὰ δ' ἔνθεν, das darauf Folgende, das Weitere, Aesch. Ag. 239; Soph. O. C. 477 u. sp. D. – Vom Grunde, daher, deswegen, Aesch. Eum. 689; Eur. El. 38 u. Sp., wie Antip. Sid. 88 (VII, 4251. – 2) relat., vom Orte, von wo, woher; ἕζετο δ' ἐν κλισμῷ, ἔνθεν ἀνέστη Il. 24, 597; auch δέπα, ἔνθεν ἔπινον, aus welchen sie tranken, Od. 19, 62, wie οἶνος, ἔνθεν ἔπινον, wovon sie tranken, 4, 220; folgde Dichter u. Prosa, ἔνθεν ἦν γεγώς Soph. O. R. 1393; εἰς τὸν σταθμὸν ἔνθεν ὥρμηντο Xen. An. 1, 10, 1; mit Auslassung des demonstr., worauf es sich bezieht, ἄξουσιν ἔνθεν ἕξουσι τὰ ἐπιτήδεια 2, 3, 6.
French (Bailly abrégé)
adv.
I. adv. démonstr. de là :
1 en parl. du lieu de là même ; ἔνθεν καὶ ἔνθεν HDT, ἔνθεν κἄνθεν SOPH, ἔνθεν τε καὶ ἔνθεν THC de côté et d'autre ; ἔνθεν μὲν… ἔνθεν δέ XÉN d'un côté, de l'autre ; avec le gén. ἔνθεν καὶ ἔνθεν τῶν τροχῶν XÉN de chaque côté des roues, aux roues de droite et de gauche;
2 en parl. du temps à partir de ce moment, ensuite ; τὸ ἔνθεν ou τὰ ἔνθεν ce qui suivit;
II. adv. relat.
1 avec idée de lieu d'où ; p. ext. au lieu d'où ; en parl. d'un raisonnement ἐπάνειμι ἔνθεν ἐξέβην XÉN je reviens au point d'où je me suis écarté;
2 avec idée d'origine ἔνθεν ἦν γεγώς SOPH d'où il descendait.
Étymologie: ἐν, -θεν.
Russian (Dvoretsky)
ἔνθεν: adv.
1 отсюда: ἔνθεν (τε) καὶ ἔνθεν Her., Thuc., Xen. и ἔνθεν κἄνθεν Soph. отсюда и оттуда, отовсюду, с разных сторон; ἔνθεν καὶ ἔνθεν τῶν τροχῶν Xen. по обе стороны колес;
2 тогда, затем: ἔνθεν δ᾽ ἂν πᾶσαν ἐπιφρασσαίμεθα βουλήν Hom. тогда мы сможем сообща решить; τὰ δ᾽ ἔνθεν οὐκ᾽ εἶδον Aesch. что за этим последовало, я не знаю; τὸ δ᾽ ἔνθεν ποῖ τελευτῆσαί με χρή; Soph. как закончить мне остальное?;
3 adv. relat. откуда: (ἑταῖροι), ἔνθεν ἀπῆλθεν Hom. друзья, от которых он ушел; ἐπάνειμι, ἔνθεν ἐξέβην Xen. я возвращаюсь (к тому), с чего начал; (ἄνθρωποι), ἔνθεν ἦν γεγώς Soph. люди, от которых я произошел.
Greek (Liddell-Scott)
ἔνθεν: (ἐν), Ἐπίρρ.: 1) δεικτικ., Λατ. inde. 1) ἐπὶ τόπου, συχν. παρ’ Ὁμ., ὡσαύτως ἐπὶ καταγωγῆς, γένος δ’ ἐμοὶ ἔνθεν ὅθεν σοὶ Ἰλ. Δ. 58· ἔνθεν μέν... ἑτέρωθι δὲ Ὀδ. Μ. 235, πρβλ. 59· αἱ μὲν ἐξ ἀριστερᾶς, αἱ δ’ ἔνθεν Εὐρ. Ἑκ. 1152· ἔνθεν καὶ ἔνθεν, Λατ. hinc illinc, Ἡρόδ. 4. 175, Πλάτ., κλ.· ἔνθεν τε καὶ ἔνθεν Θουκ. 7. 81· ἔνθεν μέν..., ἔνθεν δέ..., Ξεν. Ἀν. 3. 5, 7· ἔνθεν μέν..., ἐξ εὐωνύμων δέ... Ἡρόδ. 1. 72· ἔνθεν μέν..., ἑκατέρωσε δέ... Πλάτ. Σοφ. 224Α· μετὰ γεν., ἔνθεν καὶ ἔνθεν τῶν τροχῶν, ἑκατέρωθεν τῶν..., Ξεν. Κύρ. 6. 1, 30, πρβλ. Ἀν. 4, 3, 28. 2) ἐπὶ χρόνου, ἐντεῦθεν, μετὰ ταῦτα, ἔνθεν δ’ ἄν... πᾶσαν ἐπιφρασσαίμεθα βουλὴν Ἰλ. Ν. 741· τὰ δ’ ἔνθεν, τὰ δὲ ἐντεῦθεν, Αἰσχύλ. Ἀγ. 247· τὸ δ’ ἔνθεν Σοφ. Ο. Τ. 476. 3) ἐπὶ περιστάσεως, ἔνθεν ἑλὼν τὴν ἀοιδήν, inde exorsus, «ἐντεῦθεν ἀρξάμενος» (Σχόλ.), Ὀδ. Θ. 500, πρβλ. Διογ. Λ. 1. 102 (κοιν. ἔνθεν... ἐλθὼν ἔφη). Ἐκ ταύτης τῆς αἰτίας ἢ περιστάσεως, Εὐρ. Τρῳ. 951. ΙΙ. ἀναφορ. ἀντὶ ὄθεν, 1) ἐπὶ τόπου, Λατ. unde, δέπα, ἔνθεν ἔπινον, ἐκ τῶν ὁποίων ἔπινον, Ὀδ. Τ. 62, πρβλ. Δ. 220· πολλάκις συσχετίζεται μετὰ τοῦ ἔνθα, ὡς, ὁ μὲν ἔνθα καθέζετο, ἔνθεν ἀνέστη Ἑρμείας Ε. 195· τὸ μέρος ἐξ οὗ, ἵν’ εἰδότες τὸ κέρδος ἔνθεν οἰστέον τὸ λοιπὸν ἁρπάζητε Σοφ. Ἀντιγ. 310· ἔνθεν ἦ γεγώς, πόθεν ἐγεννήθην (Ὁράτ. unde nil majus generatur, Οὐεργ. genus unde Latinum), ὁ αὐτ. Ο. Τ. 1393· πρβλ. 1485: εἰς τὸν τόπον ὅθεν, ἄξουσιν (οἱ ἡγεμόνες) ἔνθεν ἕξουσι τὰ ἐπιτήδεια Ξεν. Ἀν. 2. 3. 6· οὕτως ἐπὶ ὁμιλίας, νῦν δὲ ἐπάνειμι ἔνθεν ἐπὶ ταῦτα ἐξέβην ὁ αὐτ. Ἑλλην. 6. 5, 1, πρβλ. Οἰκ. 6. 1. 2) ἐπὶ ἀφορμῆς, ὅθεν, ὁπόθεν, ὡς τὸ Λατ. unde, Ἄρη..., ἔνθεν ἔστ’ ἐπώνυμος πέτρα πάγος τ’ Ἄρειος Αἰσχύλ. Εὐμεν. 689, πρβλ. Εὐρ. Ἠλ. 38, κτλ.
English (Autenrieth)
I. demonstr., thence, then, thereupon, both local and temporal, Il. 10.179, Il. 13.741; ἔνθεν.. ἑτέρωθι δέ, ‘on this side.. on the other,’ Od. 12.235, 211; ἔνθεν ἐμοὶ γένος, ὅθεν σοί, Il. 4.58. —II. relative, whence, Il. 24.597; (οἶνον) ἔνθεν ἔπῖνον, ‘whereof,’ Od. 4.220, Od. 19.62; correl. to ἔνθα, Od. 5.195.
English (Slater)
ἔνθεν from there νᾶσον. ἔνθεν δ' ὔμμι Λατοίδας ἔπορεν Λιβύας πεδίον (P. 4.259) (Θηράνδε) πολύθυτον ἔρανον ἔνθεν ἀναδεξάμενοι (P. 5.78) τύμβῳ σχεδὸν πατρωίῳ. ἔνθεν ἁρπάξαντες ἄγαλμ' Ἀίδα, ξεστὸν πέτρον (N. 10.67) ἔνθεν μὲν αρ[ Πα. 13a. 22. ἔνθεν μὲν τριπόδεσσί τε καὶ θυσίαις[ fr. 59. 11. (Ῥόδον) ἔνθεν δ' ἀφορμαθέντες ὑψηλὰν πόλιν ἀμφινέμονται (ἐν δ, ἔνθ vv.ll.) fr. 119. 2. ἔνθεν τὸν ἄπειρον ἐρεύγονται σκότον βληχροὶ δνοφερᾶς νυκτὸς ποταμοί fr. 130. 1.
Greek Monolingual
(AM ἔνθεν)
επίρρ. (δεικτ.)
1. (για τόπο) από εκεί, απ' αυτό το μέρος («τοὺς δ' ἔνθεν ἀναστήσας ἄγεν ἥρως», Ομ. Ιλ.)
2. φρ. α) «ἔνθεν καὶ ἔνθεν» — απ’ εδώ κι απ' εκεί («ἔνθεν και ἔνθεν ἐπορεύοντο οί ὁπλοφόροι», Ξεν.)
β) «ἔνθεν κἀκεῖθεν» — απ' εδώ και απ' εκεί
μσν.
1. εδώ, ενταύθα, στην επίγεια ζωή («κλαύσωμεν οὖν ὀλίγον ἔνθεν, ἵνα μὴ κλαύσωμεν ἐκεῖθεν αἰωνίως βασανιζόμενοι», Εφραίμ. Σύρ.)
αρχ.
1. (δεικτ.) (για χρόνο) έπειτα, μετά («τὰ δ' ἔνθεν οὔτ' εἶδον οὔτ' ἐννέπω», Αισχ.)
2. (δεικτ.) από εκείνο το σημείο («φαῖνε δ' ἀοιδήν, ἔνθεν ἑλών», Ομ. Οδ.)
3. (αναφ.) (για τόπο) απ' όπου, απ' εκεί που («ἕζετο δ' ἐν κλισμῷ πολυδαιδάλῳ, ἔνθεν ἀνέστη», Ομ. Ιλ.)
4. στον τόπο όπου («ἄξουσιν ἔνθεν ἕξουσι τά ἐπιτήδεια», Ξεν.)
5. (για αιτία, αφορμή) απ' όπου («Ἄρει δ' ἔθυον, ἔνθεν ἔστ' ἐπώνυμος πέτρα πάγος τ' Ἄρειος», Αισχ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < εν- + επίθημα -θεν, που δήλωνε απομάκρυνση (πρβλ. εκεί-θεν, πόθεν)].
Greek Monotonic
ἔνθεν: (ἐν), επίρρ.,
I. Δεικτ.,
1. λέγεται για τόπο, Λατ. inde, από εκεί, από αυτού, σε Όμηρ.· ἔνθενμέν..., ἑτέρωθι δέ..., από τη μία και από την άλλη, αφενός μεν, αφετέρου δε, σε Ομήρ. Οδ.· ἔνθεν καὶ ἔνθεν, από αυτήν την πλευρά και από εκείνη, και απ' τις δύο μεριές, Λατ. hinc illinc, σε Ηρόδ. κ.λπ.· με γεν., ἔνθεν καὶ ἔνθεν τῶν τροχῶν, κι από τις δύο πλευρές των τροχών, σε Ξεν.
2. λέγεται για χρόνο, στο εξής, μετά από αυτά, από τούδε, σε Ομήρ. Ιλ., Αισχύλ.
3. λέγεται για περίσταση, για το λόγο αυτό, γι' αυτό, για τούτο, από το σημείο εκείνο, σε Ομήρ. Οδ.
II. αναφορ., αντί ὅθεν·
1. λέγεται για τόπο, Λατ. unde, από που, στο ίδ., σε Σοφ.
2. λέγεται για αφορμή, από όπου, για τούτο, όπως το Λατ. unde, σε Αισχύλ., Ευρ.
Middle Liddell
[ἐν]
adv.:
I. Demonstr.,
1. of place, Lat. inde, thence, Hom.; ἔνθεν μὲν . ., ἑτέρωθι δέ .., on the one side and the other, Od.; ἔνθεν καὶ ἔνθεν on this side and on that, Lat. hinc illinc, Hdt., etc.:— c. gen., ἔνθεν καὶ ἔνθεν τῶν τροχῶν on both sides of the wheels, Xen.
2. of time, thereupon, thereafter, Il., Aesch.
3. of occasion, thence, from that point, Od.
II. Relat., for ὅθεν,
1. of place, Lat. unde, whence, from which, Od., Soph.
2. of occasion, whence, like Lat. unde, Aesch., Eur. Hence
Chinese
原文音譯:™nteÚqen 恩跳田
詞類次數:副詞(12)
原文字根:在內 安置
字義溯源:從此,緣由,從這裏,這邊,那邊,屬這(世界),那裏出來;源自(ἐνθάδε)=在⋯內,這裏);而 (ἐνθάδε)出自(ἐν / ἐμμέσῳ / ἐννόμως)*=在,入)
出現次數:總共(11);路(2);約(6);雅(1);啓(2)
譯字彙編:
1) 從這裏(3) 路4:9; 約2:16; 約14:31;
2) 這裏(2) 路13:31; 約7:3;
3) 這邊(1) 啓22:2;
4) 那邊(1) 啓22:2;
5) 那裏出來的(1) 雅4:1;
6) 一個這邊(1) 約19:18;
7) 屬這(1) 約18:36;
8) 一個那邊(1) 約19:18