ανηθικότητα
Ὦ τύμβος, ὦ νυμφεῖον, ὦ κατασκαφής οἴκησις αἰείφρουρος, οἷ πορεύομαι πρὸς τοὺς ἐμαυτῆς -> Tomb, bridal chamber, eternal prison in the caverned rock, whither I go to find mine own.
Sophocles, Antigone, 883, η
1. η έλλειψη ηθικών αρχών
2. (συνεκδοχικά) ανήθικη πράξη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ανήθικος. Η λ. μαρτυρείται από το 1849 στον Θ. Παπάζογλου].