αειφόρος

Greek Monolingual

ἀειφόρος, -ον (Α)
λ. αμφίβολη στα Αποσπ. του Σοφ. 580
κατά τον Ησύχιο, «ἀειθαλής».
[ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ < ἀεὶ + -φόρος < φέρω.