αλειφόβιος
From LSJ
Ὑπὸ γὰρ λόγων ὁ νοῦς μετεωρίζεται ἐπαίρεταί τ' ἄνθρωπος → Borne up by words, the mind soars aloft, and we reach the heights (Aristophanes, Birds 1447f.)
Greek Monolingual
ἀλειφόβιος, -ον (Α)
1. (περιφρονητικά) αυτός που ζει από την άσκηση του επαγγέλματος του αλείπτη
2. φτωχός, κακομοιριασμένος.
[ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ < ἀλείφω + βίος.
