γάδειρον

From LSJ

ὁ γὰρ μανθάνων κιθαρίζειν κιθαρίζων μανθάνει κιθαρίζειν → he who is learning the harp, learns the harp by harping

Source

Spanish (DGE)

-ου, τό
palabra fenicia lugar cercado, recinto vallado en etim. antiguas como explicación del n. de Γάδειρα Claud.Iol.3, Γάδειρα· τὰ περιφράγματα Hsch.
tb. interpr. como saliente de la tierra, EM 219.33G., cf. γαζερά.