Γέλως ἄκαιρος κλαυθμάτων παραίτιος → Grave est malum homini risus haud in tempus → Zur falschen Zeit gelacht, hat Tränen schon gebracht
διασφάζω: Ἀττ. -ττω, κόπτω εἰς δύο, λαιμοτομῶ, Λιβάν. 4.895.
