δυσήμετος
From LSJ
English (LSJ)
δυσήμετον, = δυσημής (hard to make to vomit), Hp. Epid. 6.8.26.
Spanish (DGE)
-ον
que vomita con dificultad Hp.Epid.6.8.26, cf. δυσέμετος.
German (Pape)
[Seite 680] (ἐμέω), u. δυσημής, Hippocr., = δυσέμετος, δυσεμής (schwer zum Erbrechen zu bringen).