δυσθάνατος
Δελφῖνα νήχεσθαι διδάσκεις: ἐπὶ τῶν ἐν ἐκείνοις τινὰ παιδοτριβούντων, ἐν οἷς ἤσκηται → Teaching dolphins to swim: is applied to those who are teaching something among people who are already well versed in it
English (LSJ)
δυσθάνατον, bringing a hard death, Hp.Prorrh.1.55; κρατῆρες E.Ion1051 (lyr.).
Spanish (DGE)
(δυσθάνᾰτος) -ον
• Prosodia: [-θᾰ-]
1 que anuncia una muerte lenta y dolorosa de síntomas αἱ ἐκ πόνου ἀφωνίαι Hp.Prorrh.1.55, Coac.244, cf. Gal.16.361
•que trae una muerte cruel δυσθάνατοι κρατῆρες llenas de la sangre de la Gorgona, E.Io 1051.
2 de pers. que sufre una muerte miserable o prematura οἱ ἐν ναυαγίοις ἢ ποταμοῖς δυσθάνατοι Athenag.Res.4.1.
3 difícil de matar θηρία Chrys.Scand.24.2.
German (Pape)
[Seite 681] 1) einen schweren, langsamen Tod sterbend, mit dem Tode ringend, Medic. – 2) schweren Tod bringend; κρατῆρες Eur. Ion 1051; Theophr.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui meurt d'une mort pénible ou lente;
2 qui cause une mort douloureuse.
Étymologie: δυσ-, θάνατος.
Russian (Dvoretsky)
δυσθάνᾰτος: (ᾰ) причиняющий безвременную смерть, смертоносный (κρατῆρες Eur.).
Greek (Liddell-Scott)
δυσθάνᾰτος: -ον, δύσκολον, βαρὺν θάνατον ἐπιφέρων, Ἱππ. 71F, κτλ.· κρατῆρες Εὐρ. Ἴωνι 1051. ΙΙ. δύσκολον θάνατον ἀποθνήσκων, Γαλην. 8. 738.
Greek Monolingual
δυσθάνατος, -ον (AM)
1. αυτός που επιφέρει επώδυνο θάνατο
2. αυτός που πεθαίνει με αργό, οδυνηρό θάνατο.
Greek Monotonic
δυσθάνᾰτος: -ον, αυτός που επιφέρει σκληρό, βασανιστικό θάνατο, σε Ευρ.
Middle Liddell
δυσ-θάνᾰτος, ον
bringing a hard death, Eur.
