δύσκριτος

English (LSJ)

δύσκριτον, hard to discern or hard to interpret, ἄστρων δύσεις A.Pr.458; κληδόνες ib.486; ὀνείρατα Id.Ag. 981 (lyr.), cf. S.Tr.949 (lyr.); δ. νοῦσοι hard to determine, doubtful, Hp.Aph.3.8; but δύσκριτα ἐγένετο there was an obscure crisis, Id.Epid.3.12; δ. ἐστι πότερον… ἢ… difficult of solution, Id.Aph.1.12, Pl.R. 433c. Adv. δυσκρίτως = doubtfully, darkly, A.Pr.662; δυσκρίτως ἔχειν = to be in doubt, Ar.Ra.1433.

Spanish (DGE)

(δύσκρῐτος) -ον
I 1difícil de conocer o de interpretar ἀντολὰς ἐγὼ ἄστρων ἔδειξα τάς τε δυσκρίτους δύσεις yo los ortos y las puestas de los astros difíciles de interpretar enseñé A.Pr.458, κληδόνες δύσκριτοι presagios difíciles de interpretar A.Pr.486, ὀνείρατα A.A.981, de sufrimientos, S.Tr.949, νοσήματα ... δυσκριτώτατα τοῖς ἀπείροισιν Hp.Morb.Sacr.17
•difícil de determinar, de decidir εἶναι καὶ δύσκριτον ὁπότερος ἀμείνων εἴη Pl.Hp.Mi.370e, cf. R.433c, αἵρεσις D.60.15, ἀπορία D.S.15.53, τί ... χρὴ ποιεῖν; δ. γὰρ ἐμοὶ γοῦν τοῦτο Luc.ITr.11, τὸ αἴτιον ... ἀνεύρετον ἢ δ. Eun.VS 497
•difícil de juzgar δ. πρᾶγμα καὶ ζητήσεως δεόμενον πολλῆς Plu.2.413a, πάντα ... ὅσσα κακαῖς γνώμαις ... δύσκριτα Orph.H.62.7
•neutr. subst. τὸ δ. ἐν ταῖς διαγνώσεσιν ἐς τὴν τῶν δικαστηρίων ἀκρίβειαν D.C.56.40.4
•raro de pers. indeciso παλινάγρετος καὶ δ. del filósofo Arcesilao, Numen.25.31.
2 medic. caracterizado por una crisis cuyo resultado es incierto de enfermedades, Hp.Aph.1.12, 3.8, τὰ κρίσιμα μὴ κρίνοντα, τὰ μὲν θανατώδεα, τὰ δὲ δύσκριτα los momentos críticos en que no se presentan crisis, unos son anuncio de muerte, otros de crisis de resultado incierto Hp.Epid.2.1.6
•neutr. plu. subst. crisis de resultado incierto Hp.Epid.3.2.3, 12.
II adv. -ως en forma difícilmente discernible, confusamente χρησμοὺς ... δ. τ' εἰρημένους A.Pr.662
•δ. ἔχειν estar confuso o con dudas αἰδοῦς δὲ καὐτὸς δ. ἔχω πέρι E.Fr.12M., cf. Ar.Ra.1433.

German (Pape)

[Seite 683] dasselbe, ἄστρων δύσεις Aesch. Prom. 458; schwer zu beurteilen, ὀνείρατα Ag. 981; schwer zu entscheiden, Soph. Tr. 945; u. so Plat. Rep. IV, 423 c, mit folgdm πότερον; auch Sp.; – adv., δυσκρίτως, z. B. εἰρημένον Aesch. Prom. 665; ἔχω, ich bin unentschieden, Ar. Ran. 1429; von Krankheiten, mit schwerer, unglücklicher Krisis, Medic.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
difficile à discerner, à reconnaître ; fig. difficile à interpréter ; difficile à décider, à juger.
Étymologie: δυσ-, κρίνω.

Russian (Dvoretsky)

δύσκρῐτος: трудно различимый, трудно определимый, запутанный (ἄστρων δύσεις Aesch.; ὀνείρατα Aesch. и ὄψις Plut.): δύσκριτον ἔμοιγε, πότερον … Soph. недоумеваю, следует ли ….

Greek (Liddell-Scott)

δύσκρῐτος: -ον, δυσδιάκριτος, δυσερμήνευτος, ἀστέρων δύσεις Αἰσχύλ. Πρ. 458· κληδόνες αὐτόθι 486· ὀνείρατα ὁ αὐτ. Ἀγ. 981, πρβλ. Σοφ. Τρ. 949· - δ. νόσημα, δύσκολον νὰ ὁρίσῃ τις αὐτό, ἀμφίβολον, Ἱππ. Ἀφ. 1243, ἀλλὰ, Ἐπιδ. 3. 1086., ἔχον ἐπικίνδυνον κρίσιν· - δ. ἐστι, μετ’ἀπαρ., Πλάτ. Πολ. 423C, - Ἐπίρρ. -τως, ἀμφιβόλως, ἀσαφῶς;, σκοτεινῶς, Αἰσχύλ. Πρ. 662· δ. ἔχειν, εἶμαι ἐν ἀμφιβολία, Ἀριστοφ. Βατρ. 1433.

Greek Monolingual

δύσκριτος, -ον (Α)
1. δυσδιάκριτος
2. δυσερμήνευτος
3. αυτός για τον οποίο δύσκολα αποφασίζει ή κρίνει κανείς
4. (για αρρώστια) α) αυτός που δύσκολα καθορίζεται, αμφίβολος
β) αυτός που έχει επικίνδυνη κρίση, της οποίας η έκβαση είναι δυσδιάγνωστη.

Greek Monotonic

δύσκρῐτος: -ον, δύσκολος στο να διακριθεί, να ξεχωρίσει ή να ερμηνευθεί, ασαφής, σε Αισχύλ., Σοφ.· δύσκριτόν ἐστι, με απαρ., σε Πλάτ.· επίρρ. -τως, αμφίβολα, με ασάφεια, συγκεχυμένα, «σκοτεινά», σε Αισχύλ.· δ. ἔχειν, βρίσκομαι σε αμφιβολία, αμφιταλαντεύομαι, διστάζω, σε Αριστοφ.

Middle Liddell

δύσ-κρῐτος, ον
hard to discern or interpret, Aesch., Soph.: δύσκριτόν ἐστι, c. inf., Plat. adv. -τως, doubtfully, darkly, Aesch.; δ. ἔχειν to be in doubt, Ar.

English (Woodhouse)

intricate, obscure, difficult to understand, hard to decide, not clear