εὐστομέω
Contents
English (LSJ)
A to be εὔστομος, sing sweetly, of the nightingale, S.OC 18, cf. Ael.NA1.20, Philostr.VS2.10.5; speak finely, Luc.Trag.181; employ euphonious words, Dam.Pr.81. 2 generally, = εὐφημέω, A.Ch.983(997), Ar.Nu.833.
Greek (Liddell-Scott)
εὐστομέω: εἶμαι εὔστομος, ᾄδω ἡδέως, ἐπὶ τῆς ἀηδόνος, Σοφ. Ο. Κ. 18, πρβλ. Αἰλ. π. Ζ. 1. 20· ὁμιλῶ εὐστόμως, Λουκ. Τραγ. 181. 2) καθόλου, = εὐφημέω, Αἰσχύλ. Χο. 997, Ἀριστοφ. Νεφ. 833.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
1 avoir une belle bouche ; chanter ou parler agréablement;
2 prononcer des paroles de bon augure ; tenir sa langue.
Étymologie: εὔστομος.
Syn. εὐφημέω.
Greek Monotonic
εὐστομέω:1. τραγουδώ γλυκά, σε Σοφ.
2. γενικά, εὐφημέω, συγκρατώ, περιορίζω τα λόγια μου, σε Αισχύλ., Αριστοφ.
Russian (Dvoretsky)
εὐστομέω:
1) сладко петь (εὐστομοῦσα ἀηδών Soph.);
2) красиво говорить Luc.;
3) (= εὐφημέω) воздерживаться от неподобающих слов, т. е. хранить (благоговейное) молчание Luc.: εὐστόμει! Arph. молчи!, не произноси таких слов!
Middle Liddell
εὐστομέω,
1. to sing sweetly, Soph.
2. generally, = εὐφημέω, to refrain from speech, Aesch., Ar. [from εὔστομος