ηλιθιότητα
From LSJ
τίκτει γὰρ κόρος ὕβριν, ὅταν πολὺς ὄλβος ἕπηται ἀνθρώποις ὁπ̣όσοις μὴ νόος ἄρτιος ἦι → satiety breeds arrogance whenever men with unfit minds have great wealth
Greek Monolingual
η (AM ἠλιθιότης) ηλίθιος
το γνώρισμα του ηλιθίου, μωρία, ανοησία βλακεία
νεοελλ.
1. σύμφυτη ή επίκτητη διανοητική κατάσταση, κατά την οποία το άτομο βρίσκεται στην κατώτατη βαθμίδα διανοητικής ανάπτυξης, της οποίας αμέσως κατώτερος βαθμός είναι η ιδιωτεία και αμέσως ανώτερος η βλακεία
2. πράξη ή λόγος που αρμόζει στον ηλίθιο (α. «κάνει πολλές ηλιθιότητες» β. «είπε μια μεγάλη ηλιθιότητα»).
