καββαλικός
Contents
English (LSJ)
ή, όν, Lacon. for καταβλητικός, A good at throwing, of wrestlers: in Comp. καββαλικώτερος Plu.2.236e, Gal.Thras.45: metaph., more ready to trip up one's neighbour, M.Ant.7.52: καββαλική (sc. τέχνη), ἡ, art of wrestling, Gal. l.c.
German (Pape)
[Seite 1278] ή, όν, lakonisch für καταβαλικός, der Niederwerfer, ein guter Ringer, der seine Gegner niederzuwerfen weiß, καταβάλλει; Plut. οὐδεὶς ἐγένετο καββαλικώτερος Lac. apophth. extr.; M. Anton. 7, 52 u. a. Sp.; ἡ καββαλική, die Ringerkunst, von Galen. καταβλητική erkl.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
habile à renverser (son adversaire), càd bon lutteur;
Cp. καββαλικώτερος.
Étymologie: κάββαλε.
Greek Monolingual
καββαλικός, -ή, -όν (Α)
(λακων. τ.)
1. καταβλητικός
2. (για παλαιστή) ικανός, άξιος να καταβάλει τον αντίπαλό του
3. (το συγκρ.) μτφ. καββαλικώτερος
προθυμότερος να υποσκελίσει τον πλησίον του
4. το θηλ. ως ουσ. ἡ καββαλικὴ (ενν. τέχνη)
η τέχνη του παλαιστή.
[ΕΤΥΜΟΛ. Λ. σχηματισμένη από καταβολικός (< καταβάλλω) με αποκοπή του -α- και αφομοίωση του -τ-].
Russian (Dvoretsky)
καββᾰλικός: лак. опытный в опрокидывании противника (οὐ κρείσσων, ἀλλὰ καββαλικώτερος ἀνταγωνιστής Plut.).
Frisk Etymological English
Grammatical information: adj.
Meaning: good in throwing somebody to the ground of a fighter (Gal. Thras. 45)
Derivatives: Compar. καββαλικότερος (Plu. Mor.236e, M. Ant. 7, 52).
Origin: GR [a formation built with Greek elements]
Etymology: Lac. = καταβλητικός.