λιχμάω

English (LSJ)

fut. Med. λιχμήσομαι (ἀναλιχμάω) J.AJ8.15.4: aor. ἐλιχμησάμην ap.D.L.8.91:—
A play with the tongue, of snakes, in Ep. part., αἰνὸν λιχμώωντες Q.S.5.40: in irreg. pf. part., γλώσσῃσι λελιχμότες Hes.Th.826:—Med., ἑκατὸν… κεφαλαὶ κολάκων… ἐλιχμῶντο περὶ τὴν κεφαλήν = played like serpents round the head Ar.V.1033, Pax756 (ἐλιχνῶντο v.l. in Sch., Hsch.), cf. Theoc.24.20, Euph.51.6.
2 trans., lick, ὄφεσι… λιχμῶσιν γένυν E.Ba.698:—Med., D.L. l. c., App.Hisp.96, Mith.38.
II Med., also, lick up, λιχμώμενος ἔρσην Nic.Al.569; used by Hom. only in the compd. ἀπολιχμάομαι.

French (Bailly abrégé)

λιχμῶ :
seul. prés. et ao.
darder sa langue;
Moy. λιχμάομαι, λιχμῶμαι;
1 darder sa langue;
2 lécher, pourlécher;
3 fellare (Anth. Pal. 5, 38).
Étymologie: λείχω.

German (Pape)

verstärkte Form für λείχω, lecken, belecken, ἃς ἄρκτος λιχμῶσα φίλους ἀνεπλάσσατο παῖδας Opp. Cyn. 3.168; λιχμώοντες, Qu.Sm. 5.40, 6.200 (wo λιχμώωντες steht). Häufiger im med., wie Ar. Vesp. 1033, Pax 740 und sp.D., Theocr. 24.20, Opp. Cyn. 3.163. Vgl. auch λιχμώω. Als unregelmäßiges partic. des perf. rechnet man hierher λελειχμότες, Hes. Th. 826, wo es von Drachen oder Schlangen gesagt ist, die mit ausgestreckter Zunge züngeln.

Russian (Dvoretsky)

λιχμάω: тж. med.
1 (о змеях) шевелить языком Hes., Theocr.;
2 лизать, облизывать (τι и περί τι Eur., Arph.).

Greek (Liddell-Scott)

λιχμάω: ἀόρ. λιχμῆσαι Χρησμ. Σιβυλ. 11. 139 (πρβλ. ἐπιλ-). - Μέσ. (ἴδε κατωτ.)· μέλλ. -ήσομαι Ἰωσήπ. Ἰουδ. Ἀρχ. 8. 15, 4 (πρβλ. ἀπολ-)· ἀόρ. ἐλιγμησάμην παρὰ Διογ. Λ. 8. 91 (λείχω). Παίζω διὰ τῆς γλώσσης, ἐπὶ ὄφεων, ἐν τῇ Ἐπικ. μετοχ. λιχμώωντες Κόϊντ. Σμ. 5. 40 (ἀκριβῶς ὡς τὸ λελειχμότες παρὰ Ἡσ., ἴδε ἐν λέξ. λείχω)· - οὕτως ἐν τῷ μέσ. τύπῳ, ἑκατόν... κεφαλαὶ κολάκων... ἐλιχμῶντο περὶ τὴν κεφαλήν, ἔπαιζον ὁλόγυρα ὡς ὄφεις..., Ἀριστοφ. Σφ. 1033, Εἰρ. 756 (ἔνθα ὁ Σχολ. μνημονεύει διάφ. γραφήν: ἐλιχνῶντο). 2) μεταβ., λείχω, «γλείφω», ὄφεσι... λιχμῶσιν γένυν Εὐρ. Βάκχ. 697· ὡς ἄρκτος λιχμῶσα φίλους ἀνεπλάσσατο παῖδας Ὁππ. Κ. 3. 168· - οὕτως ἐν τῷ μέσ. τύπῳ, Διογ. Λ. 8. 91, Πλούτ. 2. 807Α, Ἀππ., κτλ.· ΙΙ. ἐν τῷ μέσ. ὡσαύτως, «γλείφω» ἐντελῶς, λιχμώμενος ἔρσην Νικ. Ἀλ. 582· παρ’ Ὁμ. μόνον ἐν τῷ συνθέτῳ ἀπολιχμάομαι.

Greek Monotonic

λιχμάω: μέλ. λιχμήσω (λείχω)· παίζω, γλείφω με τη γλώσσα, λέγεται για φίδια, σε Ευρ. — Μέσ., ἐλιχμῶντο περὶ τὴν κεφαλήν, έπαιζαν γύρω από το κεφάλι σαν φίδια, σε Αριστοφ.

Middle Liddell

λείχω
to lick with the tongue, of snakes, Eur.:—Mid., ἐλιχμῶντο περὶ τὴν κεφαλήν played like serpents round the head, Ar.