μονιά

Greek Monolingual

η
1. φωλιά άγριων ζώων («στα απόκρημνα βουνά υπάρχουν μονιές αλεπούδων και λύκων»)
2. (κατ' επέκτ.) τόπος διαμονής, κατοικία («που 'ναι για θεούς αξιότερη μονιά». Βάρν.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < μσν. μονία < μόνος.