οικούριος
From LSJ
εἰ ἀποκρυπτόντων τῶν Μήδων τὸν ἥλιον ὑπὸ σκιῇ ἔσοιτο πρὸς αὐτοὺς ἡ μάχη καὶ οὐκ ἐν ἡλίῳ → if the Medes hid the sun, the battle would be to them in the shade and not in the sun
Greek Monolingual
οἰκούριος, -ία, -ον, θηλ. και -ος, δωρ. τ. οἰκόριος, -ία, -ον (Α) οικουρός
1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην επιμέλεια του σπιτιού
2. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τὰ οἰκούρια
α) αμοιβή για την επιμέλεια του σπιτιού («τοιάδ' Ἡρακλής... οἰκούρι' ἀντέπεμψε τοῦ μακροῦ χρόνου», Σοφ.)
β.) παιχνίδια με τα οποία οι μητέρες παρακινούσαν τα νήπια να μένουν στο σπίτι και να διασκεδάζουν όταν αυτές απουσίαζαν
3. φρ. «ἑταῖραι οἰκόριαι» — γυναίκες σύντροφοι.
