παίγνιος
From LSJ
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
English (LSJ)
παίγνιον, playful, εὐστοχίη AP7.12.212 (Strat.).
German (Pape)
[Seite 438] scherzhaft, zu Spiel u. Zeitvertreib dienend, καρύων παίγνιος εὐστοχίη, Strat. 54 (XII, 212).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui se fait par jeu.
Étymologie: παίζω.
Russian (Dvoretsky)
παίγνιος: служащий для забавы, увеселительный (εὐστοχίη Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
παίγνιος: -ον, παιγνιώδης, ἀστεῖος, Ἀνθ. Π. 12. 212.
Greek Monolingual
παίγνιος, -ον (Α) παίγνιον
παιγνιώδης, αστείος.
Greek Monotonic
παίγνιος: -ον (παίζω), διασκεδαστικός, κωμικός, σε Ανθ.
