χαρτοπαιξία
From LSJ
Πενία δ' ἄτιμον καὶ τὸν εὐγενῆ ποιεῖ → Pauper inhonorus, genere sit clarus licet → Die Armut nimmt selbst dem, der edel ist, die Ehr'
Greek Monolingual
η, Ν
1. το να παίζει κανείς χαρτιά, παιχνίδια με τραπουλόχαρτα
2. συνεκδ. το πάθος για το χαρτοπαίγνιο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < χαρτοπαίκτης. Η λ. μαρτυρείται από το 1836 στον Σπ. Ι. Βαλέτα Ιήτη].
