χοληφόρος

From LSJ

Βίος βίου δεόμενος οὐκ ἔστιν βίος → Non est vitalis vita victus indigens → Kein Leben ist ein Leben ohne Unterhalt

Menander, Monostichoi, 74

Greek Monolingual

-α, -ο, θηλ. και -ος, Ν
1. αυτός που παροχετεύει τη χολή, χολαγωγός
2. φρ. α) «χοληφόρα τριχοειδή σωληνάρια»
ανατ. λεπτότατα τριχοειδή σωληνάρια που αποτελούν πυκνότατο πλέγμα διά μέσου τών κυττάρων τών λοβίων και αποκομίζουν τη χολή που εκκρίνεται από αυτά
β) «χοληφόροι πόροι»
ανατ. αγγεία που διακλαδίζονται δια μέσου τών ηπατικών λοβίων
γ) «χοληφόρες οδοί»
ανατ. το σύστημα τών εκφορητικών πόρων του ήπατος μαζί με τη χοληδόχο κύστη, διά μέσου τών οποίων οδηγείται η χολή στο έντερο
δ) «χοληφόρο σύστημα»
ανατ. το σύνολο τών χοληφόρων οδών.
[ΕΤΥΜΟΛ. < χολή + -φόρος].