ἀντακολουθία
Ἡ δὲ Σελήνη γενομένη μὲν ἐκ τῆς ἀντανακλάσεως τοῦ ἡλιακοῦ φωτὸς → the moon having been made from the reflection of sunlight (Vettius Valens, Anthologies 1.14)
English (LSJ)
ἡ, = ἀντακολούθησις (reciprocal implication), Stoic. 2.121 ; correspondence, Iamb. in Nic. p. 39P.
Spanish (DGE)
-ας, ἡ
1 implicación recíproca οὕτως καὶ αἱ ἀρεταὶ ἀλλήλαις αἴτιαι, τῷ μὴ χωρίζεσθαι διὰ τὴν ἀντακολουθίαν Chrysipp.Stoic.2.121, ὅτι ὁ μίαν ἔχων ἀρετὴν πάσας ἔχει διὰ τὴν ἀντακολουθίαν Chrysipp.Stoic.3.67, ἀ. τῶν τριῶν ἀρετῶν Clem.Al.Strom.4.26.163, πιστὴ τοίνυν ἡ γνῶσις, γνωστὴ δὲ ἡ πίστις· θείᾳ τινὶ ἀκολουθίᾳ τε καὶ ἀντακολουθίᾳ γίνεται Clem.Al.Strom.2.4.16, σὺν καὶ τῇ ἔργων ἀνταποδόσει τε καὶ ἀντακολουθίᾳ Clem.Al.Strom.6.14.108.
2 correspondencia, reciprocidad κατὰ τὴν πρὸς τούτους ἀντακολουθίαν Iambl.in Nic.p.39, cf. Theol.Arith.61.
3 geom. inversión del orden de los términos de una proporción Papp.84.22.
Greek (Liddell-Scott)
ἀντᾰκολουθία: ἡ, συνοδεία, τὸ ἀντακολουθεῖν, Κλήμ. Ἀλ. 436: ― ὡσαύτως, ἀντακολούθησις, εως, ἡ, Συνέσ. 49D.
Greek Monolingual
ἀντακολουθία, η (Α)
η αμοιβαία συνέπεια.
German (Pape)
ἡ, das Dagegenfolgen, Clem.Al.
