ἑτερόχρωμος

English (LSJ)

ἑτερόχρωμον, = ἑτερόχροος, Hippiatr.14.

German (Pape)

[Seite 1051] = ἑτερόχροος, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

ἑτερόχρωμος: -ον, ἑτερόχροος, Ἱππιατρ.

Greek Monolingual

-η, -ο (Μ ἑτερόχρωμος, -ον)
1. αυτός που έχει διαφορετικό χρώμα, ετερόχρους
2. ποικιλόχρωμος, παρδαλός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ετερο- + -χρωμος (< χρώμα), πρβλ. άχρωμος, πολύχρωμος].