ῥάκωσις
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
English (LSJ)
-εως, ἡ, a becoming ragged or becoming wrinkled, of the skin, when the flesh under it is shrunk, Sor.2.40, Zen.6.42 (written ῥακίωσις in Diogenian.8.70).
German (Pape)
[Seite 833] ἡ, das Lumpig-, Runzligwerden, σώματος, Zenob. 6, 42; dah. das Erschlaffen eines angespannten, vollen Körpers, sp. Medic.
Greek (Liddell-Scott)
ῥάκωσις: ἡ, (ῥᾰκόω) ῥυτίδωσις τοῦ δέρματος, ζάρωμα, ἵνα μὴ τὴν ῥάκωσιν τοῦ σώματος ἐλέγξῃ Ζηνόβ. ἐν Παροιμ. 6. 42. ― Κατὰ τὸν Γαλην. ἐν Ὅροις Ἱατρ. (τ. 19, σ. 448 Kühn) = ῥάκωσίς ἐστιν ἐπέκτασις πολλὴ τοῦ ὀσχέου», κατὰ δὲ τὸν Παῦλ. Αἰγ. 6, 67, «χαλωμένου τοῦ κατὰ τὸ ὄσχεον δέρματος, χωρὶς τῶν ἔνδον αὐτοῦ σωμάτων, ἡ ῥάκωσις γίνεται».
Greek Monolingual
και ῥακίωσις, -ώσεως, ἡ, ΜΑ ῥακοῦμαι
ο σχηματισμός ρυτίδων, το ζάρωμα.
