ῥομφαία

English (LSJ)

ἡ,
A large, broad sword, used by the Thracians, ὀρθὰς ῥ. βαρυσιδήρους ἀπὸ τῶν δεξιῶν ὤμων ἐπισείοντες Plu.Aem.18, cf. Phylarch. Fr.57 J., Arr.Fr.103J.: generally, sword, LXX Ge.3.24, al., Ev.Luc.2.35, Apoc.6.8, Jul.Ep.89b; of the sword of Goliath, LXX 1 Ki. 17.51, J.AJ6.12.4.
II = νυκτερίς, Cyran.36.

German (Pape)

[Seite 848] ἡ, ein großes, breites Schwert, ein Säbel, dergleichen bes. die Thraker u. barbarische Völker führten; man trug sie auf der rechten Schulter; Sp. Vgl. ῥομβαία.

French (Bailly abrégé)

ας (ἡ) :
large sabre à deux tranchants, à l'usage des Thraces.
Étymologie: DELG mot pê emprunté, malgré la finale -αία ; cf. ῥάμφος.

Russian (Dvoretsky)

ῥομφαία: ἡ фракийский меч (с длинным и широким клинком) Plut., NT.

Greek (Liddell-Scott)

ῥομφαία: ἡ, πλατεῖα μάχαιρα, πλατὺ ξίφος ἐν χρήσει παρὰ τοῖς Θρᾳξίν, ὀρθὰς ῥομφαίας βαρυσιδήρους ἀπὸ τῶν δεξιῶν ὤμων ἐπισείοντες Πλουτ. Αἰμίλ. 18, πρβλ. Φυλάρχ. Ἀποσπ. 58· - καθόλου, ξίφος, Ἑβδ. (Γέν. Γ΄, 24 κτλ.) Εὐαγγ. κ. Λουκ. β΄, 35, Ἀποκάλ. Ϛ΄, 8· ἐπὶ τοῦ ξίφους τοῦ Γολιάθ, Ἑβδ. (Α΄ Βασιλ. ΙΖ΄, 51), Ἰωσήπ. Ἰουδ. Ἀρχ. 6. 12, 4.

English (Strong)

probably of foreign origin; a sabre, i.e. a long and broad cutlass (any weapon of the kind, literally or figuratively): sword.

Greek Monolingual

η / ῥομφαία, ΝΜΑ
1. σπαθί, ξίφος (α. «απάνου εις την ρομφαία βάνει το χέρι», Σολωμ.
β. «καὶ ἔδραμε Δαυΐδ... καὶ ἔλαβε τὴν ῥομφαίαν αὐτοῦ καὶ ἐθανάτωσεν αὐτόν», ΠΔ)
2. η πύρινη σπάθα τών αρχαγγέλλων (α. «και άγγελος τους οδηγεί... του λάμπει / ρομφαία στο χέρι», Κάλβ.
β. «καὶ ἔταξε τὰ Χερουβείμ καὶ τὴν φλογίνην ῥομφαίαν τὴν στρεφομένην», ΠΔ
γ. «τάδε λέγει ὁ ἔχων τὴν ῥομφαίαν τὴν δίστομον τὴν ὀξεῖαν», ΚΔ)
3. μτφ. οξύς, βαθύτατος πόνος (α. «καὶ σοῦ δὲ αὐτῆς τὴν ψυχὴν διελεύσετε ρομφαία», ΚΔ
β. «αὐτῆς τῆς Θεοτόκου ψυχῆς ῥομφαίαν διελαθῆναι λέγων, σαφῶς τὸ ἐν τῷ σταυρῷ προφητεύει πάθος», Γρηγ. Νύσσ.)
αρχ.
μεγάλη και πλατιά αμφίστομη σπάθα («ὀρθὰς ῥομφαίας βαρυσιδήρους ἀπὸ τῶν δεξιῶν ὤμων ἐπισείοντες», Πλούτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται, σύμφωνα με μια άποψη, πιθ. για δάνεια λ. άγνωστης προέλευσης με ελλ. επίθημα -αία (πρβλ. αυλαία, θυραία). Κατ' άλλους, η λ. συνδέεται με τον τ. ῥομφεύς βλ. λ.. Τη λ. δανείστηκε η Λατινική με τον τ. rumpia].

Greek Monotonic

ῥομφαία: ἡ, πλατύ, δίκοπο ξίφος, χρησιμ. από τους Θράκες, σε Πλούτ., Κ.Δ. (ξένη λέξη).

Frisk Etymological English

Grammatical information: f.
Meaning: great broad sword, after Phylarch. and Plu. Aem. 18 used by the Thracians (LXX, NT, J. a.o.); also = νυκτερίς, bat' (Cyran.).
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: Unclear; as so many names of weapons perhaps (Thrac.) LW [loanword]. Formation perhaps Greek as κεραία, καμιναία, αὑλαία a. other instrument names and concrete objects. Formally close is ῥομφεῖς ἱμάντες, οἷς ῥάπτεται τὰ ὑποδήματα H.; s. Bosshardt $ 228 w. n., where (with question mark) a noun *ῥομφή f. curving, curvation, hook, to *ῥέμφω curve is supposed as basis of both ῥομφεῖς and ῥομφαία assuming a hypothetical change of meaning; rightly one reminds of ῥέμφος and ῥάμφος (s.v). Cf. W.-Hofmann on rumpus.

Middle Liddell

ῥομφαία, ἡ,
a large sword, scymitar, used by the Thracians, Plut., NTest. [Foreign word.]

Frisk Etymology German

ῥομφαία: {rhomphaía}
Grammar: f.
Meaning: großes, breites Schwert, nach Phylarch. und Plu. Aem. 18 von den Thrakern benutzt (LXX, NT, J. u.a.); auch = ’νυκτερίς, Fledermaus' (Kyran.).
Etymology : Unklar; wie so viele Waffennamen viell. (thrak.) LW. Bildung jedenfalls griechisch wie κεραία, καμιναία, αὐλαία u. andere Gerätenamen und Konkreta. Formal nahe steht ῥομφεῖς· ἱμάντες, οἷς ῥάπτεται τὰ ὑποδήματα H.; s. Bosshardt ̨ 228 m.A., wo (mit Fragezeichen) ein Nonnen *ῥομφή f. das Krümmen, Krümmung, Haken, zu *ῥέμφω krümmen als Grundwort sowohl von ῥομφεῖς wie von ῥομφαία vermutet wird unter Annahme eines hypothetischen Bed.wandels; mit Recht wird an ῥέμφος und ῥάμφος (s.d.) erinnert. Vgl. W.-Hofmann zu rumpus.
Page 2,662

Chinese

原文音譯：?omfa⋯a 朗懷阿
詞類次數：名詞（7）
原文字根：刀劍
字義溯源：刀劍，刀，劍，大劍，寬刀
出現次數：總共（7）；路（1）；啓（6）
譯字彙編：
1） 劍（4） 啓2:12； 啓2:16； 啓19:15； 啓19:21；
2） 一把⋯劍（1） 啓1:16；
3） 刀劍（1） 啓6:8；
4） 被刀（1） 路2:35

Wikipedia EN

The rhomphaia (Ancient Greek: ῥομφαία) was a close-combat bladed weapon used by the Thracians as early as 350-400 BC. Rhomphaias were weapons with a straight or slightly curved single-edged blade attached to a pole, which in most cases was considerably shorter than the blade. Although the rhomphaia was similar to the falx, most archaeological evidence suggests that rhomphaias were forged with straight or slightly curved blades, presumably to enable their use as both a thrusting and slashing weapon. The blade was constructed of iron and used a triangular cross section to accommodate the single cutting edge with a tang of rectangular cross section. Length varied, but a typical rhomphaia would have a blade of approximately 60–80 cm and a tang of approximately 50 cm. From the length of the tang, it can be presumed that, when attached to the hilt, this portion of the weapon would be of similar length to the blade.

Wikipedia EL

Η ρομφαία ήταν στενό λογχοειδές πολεμικό όπλο που χρησιμοποιήθηκε από τους Θράκες από το 400 π.Χ. Ήταν παραλλαγή της φαλκός των Δακών. Η ρομφαία είχε σχήμα δρεπάνης και μήκος έως 2 μέτρα. Το χρησιμοποιούσαν κυρίως οι ιππείς.

Wikipedia DE

Die Romphaia (auch Romphaea oder Rumpia genannt) war ein sichelartiges schweres und außergewöhnlich langes (bis über 2 m) Breitschwert der Thraker. Die Rhomphaia hat eine nach innen gebogene Krümmung und ist auf der Innenseite oder beiden Seiten geschliffen. Es wurde ungefähr im Jahr 400 vor Christus erfunden und wurde beidhändig geführt. Es hatte vernichtende Wirkung, vor allem vom Pferd aus. Mit der Romphaia konnten die Thraker durch weit ausholende Bewegungen Köpfe und Arme ihrer Gegner abhacken und angeblich sogar Körper zweiteilen. Die Romphaia ähnelte der dakische Falx.

Wikipedia IT

La romfaia è un'arma inastata da taglio utilizzata inizialmente dai Bastarni, popolo di stirpe germano-sarmatica stanziatosi dalla fine del III secolo a.C. lungo il Danubio inferiore. È costituita da una lama ricurva affilata sul lato interno e si poteva utilizzare sia con una impugnatura a una mano che con una a due mani. Il danno che procurava era inflitto con un movimento a strappo e poteva mutilare un arto e decapitare l'avversario anche con un solo colpo.

Proprio a causa della potenza devastante di quest'arma, i Romani si videro costretti a modificare leggermente le loro armature quando si scontrarono con i Bastarni durante la conquista della Dacia. Altri popoli che usarono la romfaia, anche se in misura minore, furono i Daci, i Geti e i Traci, popoli stanziati nei Balcani settentrionali e confinanti con i Bastarni.

Wikipedia RU

Ромфея (др.-греч. ῥομφαία, лат. rhomphaea, rumpia) — использовавшийся древними фракийцами железный двуручный меч с длинной рукоятью и однолезвийным, прямым или слегка изогнутым как у косы, клинком, из-за чего можно считать ее саблей. Ранние авторы определяли ромфею также в качестве копья, но сейчас можно считать очевидным, что это был длинный режущий и колющий меч. Тем не менее, эта точка зрения всё же оспаривается некоторыми историками, не считающими ромфею мечом.

Считается, что этот вид оружия появился и развился во Фракии, во второй половине первого тысячелетия до н. э., после ряда изменений и нововведений. Согласно Колеву, местом изобретения и первоначального использования являлась территория заселённая фракийским племенем бессов, практиковавших со времён ранней античности добычу руды и кузнечное ремесло.

По мнению Яна Хийта, опирающегося на свидетельство Михаила Пселла, ромфея использовалась и народом варягов, но это мнение является спорным, и вероятно является результатом неправильного перевода с греческого.

В первых веках до нашей эры, слово ρομφαία в древнегреческом стало нарицательным для всех одноручных и двуручных мечей, в таком значение оно сохранилось и в раннехристанской литературе. Ромфея использовалась с 400 г. до н. э., до конца римской эпохи (как специфическое оружие фракийских подразделений).