ὑποκρίνομαι: Difference between revisions

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1221.png Seite 1221]] fut. ὑποκρινοῦμαι, aor. ὑπεκρινάμην, Sp. auch in derselben Bdtg ὑπεκρίθην, wie Ctes. 41, – erwidern, <b class="b2">antworten</b>, Il. 7, 407 Od. 2, 111. 15, 170, u. Her. gew. so, statt des att. ἀποκρίνομαι (w. m. s.); auch von der Antwort des Orakels, ἡ Πυθίη ὑπεκρίνατο τοῖσι Λυδοῖσι 1, 91; so auch Thuc. 7, 44, welche Stelle schon die Alten bemerken; – von der Antwort des Haruspex, Plut. Caes. 43; τὰ θεῖα Strab. 7, 3,11; – auslegen, deuten, erklären, ἀλλ' ἄγε μοι τὸν [[ὄνειρον]] ὑπόκριναι, Od. 19, 535. 555, d. i. über Träume und andere Vorzeichen befragt werden und darauf antworten, oder sie unterscheiden, darüber entscheiden. – Bei den Att. gew. auf der Schaubühne Rede und Antwort geben, im Drama eine Rolle spielen, mit dem accus. der Rollen, der Personen, die dargestellt werden; τὸ βασιλικόν Arist. pol. 2, 11; Ἀντιγόνην ὑποκέκριται Dem. 19, 246; ἥρωα Luc. Nigr, 11; auch [[δρᾶμα]], Dem. 19, 246; τραγῳδίαν, κωμῳδίαν, eine Tragödie, ein Lustspiel darstellen oder aufführen, Luc. Merc. cond. 30; Plut. Dem. 28; u. pass., ὑπεκρίθησαν τραγῳδοί, man spielte Tragödien, Ath. 539 a; τὴν μανίαν Luc. Salt. 84. – Es wurde auch von dem ähnlich deklamirenden, theatermäßigen Vortrage der spätern Rhapsoden und der Redner gebraucht, s. Wolf prolegom. XCVI; Jac. Ach. Tat. p. 670; u. drückt einen Tadel aus, wie Dem. 18, 15, αἰτίας καὶ σκώμματα καὶ λοιδορίας συμφορήσας ὑποκρίνεται, er übertreibt wie ein Schauspieler. – Uebrtr., heucheln, eine fremde Miene, Sprache u. s. w. annehmen, sich verstellen, ὑποκρίνῃ μὲν δεδωκέναι, φαίνῃ δὲ κατ' οὐδ' ὁντινοῦν τρόπον δεδωκώς Dem. 31, 8 (vgl. [[ὑποστέλλω]]); bes. Sp., ὑποκρίνονται τὴν ἡσυχίαν ἄγειν Pol. 2, 49, 7; ὑποκριθεὶς ὡς πεπεισμένος 5, 25, 7.

|btext=<i>impf.</i> ὑπεκρινόμην, <i>f.</i> ὑποκρινοῦμαι, <i>ao.</i> ὑπεκρινάμην et ὑπεκρίθην, <i>pf.</i> ὑποκέκριμαι;<br /><b>I.</b> répondre : τινι à qqn ; [[τι]] qch ; <i>p. ext.</i> expliquer, interpréter (en réponse à une question) : [[ὄνειρον]] OD un songe;<br /><b>II.</b> donner la réplique dans un dialogue de théâtre ; jouer un rôle : ἥρωα LUC jouer un rôle de héros ; τὰ [[πρῶτα]] LUC jouer les premiers rôles ; τραγῳδίαν PLUT, κωμῳδίαν ARSTT jouer la tragédie, la comédie ; προσωπεῖα LUC jouer des rôles de pantomime ; <i>abs.</i> jouer la comédie, être comédien <i>ou</i> acteur ; <i>p. ext.</i> débiter <i>ou</i> jouer comme un acteur ; <i>d’où</i><br /><b>1</b> réciter, déclamer : λόγους ἀλλοτρίους LUC les discours d’autrui;<br /><b>2</b> contrefaire, feindre ; μανίαν LUC contrefaire la folie ; avec l’inf. : feindre de.<br />'''Étymologie:''' [[ὑπό]], [[κρίνω]].

|auten=aor. opt. -κρίναιτο, imp. ὑπόκρῖναι, inf. -κρίνασθαι: [[answer]] (<&lt;><&gt;>νί); [[interpret]], [[ὄνειρον]], and abs., Od. 19.535, , Il. 12.228, cf. Il. 5.150.

|txtha=<b class="num">1.</b> to [[take]] up [[another]]'s statements in [[reference]] to [[what]] [[one]] has [[decided]] for [[oneself]] ([[middle]] κρίνομαι), i. e. to [[reply]], [[answer]] ([[Homer]], [[Herodotus]], others).<br /><b class="num">2.</b> to [[make]] [[answer]] ([[speak]]) on the [[stage]], i. e. to [[personate]] anyone, [[play]] a [[part]] ([[often]] so from [[Demosthenes]] [[down]]). Hence,<br /><b class="num">3.</b> to [[simulate]], [[feign]], [[pretend]] (from [[Demosthenes]] and [[Polybius]] [[down]]): followed by an accusative [[with]] the infinitive [[συνυποκρίνομαι]].)  

|mltxt=ΝΜΑ, και ενεργ. τ. [[ὑποκρίνω]] ΜΑ [[κρίνω]], -<i>ομαι</i>]<br /><b>1.</b> [[παριστάνω]] [[πρόσωπο]] σε θεατρικό [[έργο]], υποδύομαι έναν ρόλο («Ἀντιγόνην δὲ Σοφοκλέους [[πολλάκις]] μὲν Θεόδωρος... ὑποκέκριται», <b>Δημοσθ.</b>)<br /><b>2.</b> [[προσποιούμαι]] (α. «υποκρίθηκε ότι δεν συμβαίνει [[τίποτε]]» β. «[[μηδὲ]] τῇ φωνῇ δακρύειν ὑποκρινόμενον τὴν ἐκείνων τύχην», <b>Δημοσθ.</b>)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>(αμτβ.)</b> [[υποκρύπτω]] τις σκέψεις ή τα αισθήματά μου, [[είμαι]] [[υποκριτής]]<br /><b>μσν.</b><br /><b>1.</b> <b>ενεργ.</b> [[χωρίζω]] λίγο («ἑαυτὸν ἀποκρίνων ἢ ὑποκρίνων, ὅ ἐστι τῶν ἄλλων ἀποχωρίζων, ὑποκρινόμενος», <b>Ευστ.</b>)<br /><b>2.</b> <b>μέσ.</b> [[παριστάνω]] [[κάτι]] δραματικά («ἀνεγνώσθη Ἰαμβλίχου δραματικόν, ἔρωτας ὑποκρινόμενον», <b>Φώτ.</b>)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> <b>ενεργ.</b> [[ανακρίνω]] («ὑποκρίνουσι τοὺς ἀντιδίκους», Ανέκδοτα Βεκκήρου)<br /><b>2.</b> <b>μέσ.</b> α) [[απαντώ]], [[αποκρίνομαι]] («ταῡτα μὲν ἡ Πυθίη ὑπεκρίνατο τοῑσι Λυδοῑσι», <b>Ηρόδ.</b>)<br />β) [[ερμηνεύω]], [[εξηγώ]] («τοὺς ὀνείρους [[ὑποκρίνομαι]]», Αλκίφρ.)<br />γ) (για ρητοροδιδάσκαλο) [[απαγγέλλω]]<br />δ) [[μιμούμαι]]<br />ε) [[παριστάνω]] [[κάτι]] με υπερβολικό τρόπο, [[μεγαλοποιώ]] («τοσούτοις [[ὕστερον]] χρόνοις αιτίας καὶ σκώμματα καὶ λοιδορίας συμφορήσας ὑποκρίνεται», <b>Δημοσθ.</b>)<br />στ) [[εξαπατώ]].