3,274,306
edits
ἄκριτος: Difference between revisions
From LSJ
1
(2) |
(1) |
||
| Line 30: | Line 30: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἄκρῐτος:''' -ο,<br /><b class="num">I. 1.</b> μη διακρινόμενος, [[αδιόρατος]], συγκεχυμένος, [[ασύλληπτος]], [[άτακτος]], [[ανάκατος]], [[ακατάστατος]], σε Όμηρ.· [[τύμβος]] [[ἄκριτος]], [[ένας]] [[κοινός]] [[αδιάκριτος]], μη [[ξεχωριστός]] [[τάφος]], σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">2.</b> [[συνεχής]], [[αδιάλειπτος]], <i>ἄχεα</i>, στο ίδ.· ουδ. ως επίρρ. [[πενθήμεναι]] ἄκριτον [[αἰεί]], σε Ομήρ. Οδ.· [[ὄρος]] ἄκρ., [[συνεχής]] [[οροσειρά]], σε Ανθ., Βάβρ.<br /><b class="num">II.</b> [[αναποφάσιστος]], [[αμφίβολος]], <i>νείκεα</i>, [[ἄεθλος]], σε Ομήρ. Ιλ.· <i>ἀκρίτων ὄντων</i>, ενώ το [[αποτέλεσμα]] ήταν αμφίβολο, σε Θουκ.· επίρρ. [[ἀκρίτως]], [[χωρίς]] αποφασιστικό [[αποτέλεσμα]], στο ίδ.<br /><b class="num">2.</b> αυτό που δεν έχει δικαστεί, κριθεί, λέγεται για πρόσωπα και πράγματα, <i>ἄκριτόν τινα κτείνειν</i>, [[θανατώνω]] κάποιον [[χωρίς]] να τον δικάσω, Λατ. indicta [[causa]], σε Ηρόδ. κ.λπ.<br /><b class="num">III.</b> Ενεργ., αυτός που δεν παρέχει [[κρίση]] ή [[γνωμάτευση]], στον ίδ.· ο [[χωρίς]] [[κρίση]], αυτός που δεν μπορεί να κρίνει, [[ασύνετος]], [[αστόχαστος]], [[τραχύς]], [[ισχυρογνώμων]], σε Ευρ. | |lsmtext='''ἄκρῐτος:''' -ο,<br /><b class="num">I. 1.</b> μη διακρινόμενος, [[αδιόρατος]], συγκεχυμένος, [[ασύλληπτος]], [[άτακτος]], [[ανάκατος]], [[ακατάστατος]], σε Όμηρ.· [[τύμβος]] [[ἄκριτος]], [[ένας]] [[κοινός]] [[αδιάκριτος]], μη [[ξεχωριστός]] [[τάφος]], σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">2.</b> [[συνεχής]], [[αδιάλειπτος]], <i>ἄχεα</i>, στο ίδ.· ουδ. ως επίρρ. [[πενθήμεναι]] ἄκριτον [[αἰεί]], σε Ομήρ. Οδ.· [[ὄρος]] ἄκρ., [[συνεχής]] [[οροσειρά]], σε Ανθ., Βάβρ.<br /><b class="num">II.</b> [[αναποφάσιστος]], [[αμφίβολος]], <i>νείκεα</i>, [[ἄεθλος]], σε Ομήρ. Ιλ.· <i>ἀκρίτων ὄντων</i>, ενώ το [[αποτέλεσμα]] ήταν αμφίβολο, σε Θουκ.· επίρρ. [[ἀκρίτως]], [[χωρίς]] αποφασιστικό [[αποτέλεσμα]], στο ίδ.<br /><b class="num">2.</b> αυτό που δεν έχει δικαστεί, κριθεί, λέγεται για πρόσωπα και πράγματα, <i>ἄκριτόν τινα κτείνειν</i>, [[θανατώνω]] κάποιον [[χωρίς]] να τον δικάσω, Λατ. indicta [[causa]], σε Ηρόδ. κ.λπ.<br /><b class="num">III.</b> Ενεργ., αυτός που δεν παρέχει [[κρίση]] ή [[γνωμάτευση]], στον ίδ.· ο [[χωρίς]] [[κρίση]], αυτός που δεν μπορεί να κρίνει, [[ασύνετος]], [[αστόχαστος]], [[τραχύς]], [[ισχυρογνώμων]], σε Ευρ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἄκρῐτος:''' <b class="num">1)</b> беспорядочный, бессвязный, путаный ([[μῦθος]] Hom.): ἄκριτα ἀγορεύειν Hom. толковать и вкривь и вкось; ἠχὴ ἄ. Plut. нестройный шум;<br /><b class="num">2)</b> смешанный, необособленный: [[τύμβος]] ἄ. Hom. общая могила; (πάντων χρημάτων) ἀκρίτων ὄντων Plat. когда все элементы были перемешаны друг с другом;<br /><b class="num">3)</b> нерешенный; сомнительный, спорный, неясный (νείκεα Hom., Plut.; [[ἄεθλον]] Hes.; [[ἔρις]] Dem.): [[ἔτι]] δ᾽ ὄντων ἀκρίτων Thuc. так как исход войны еще не решен; ἄ. καὶ χαλεπὸς ὁ [[Ὠρίων]] εἶναι δοκεῖ Arst. трудно определить с точностью время восхода и захода Ориона;<br /><b class="num">4)</b> неисчислимый, несметный (ἄστρων [[ὄχλος]] Eur.; [[πλῆθος]] Plut., Babr.);<br /><b class="num">5)</b> непрерывный, нескончаемый, сплошной (ἄχεα Hom.; [[ὄρος]] Anth.);<br /><b class="num">6)</b> не рассмотренный судом, неразобранный ([[πρᾶγμα]] Isocr.): ἄκριτόν τινα (ἀπο)κτείνειν Her., Thuc., Lys., Plut. казнить кого-л. без суда; ἀ. [[θάνατος]] Plat. казнь без суда;<br /><b class="num">7)</b> никому не подсудный ([[πρύτανις]] Aesch.);<br /><b class="num">8)</b> действующий без разбора, вслепую, опрометчиво ([[Μοῖρα]] Anth.; [[ἀλόγιστος]] καὶ ἄ. Polyb.);<br /><b class="num">9)</b> не разобравший дела: ἀποπλωόντων ἀκρίτων Her. отплыв и оставив вопрос без решения. | |||
}} | }} | ||
