3,274,216
edits
τύπτω: Difference between revisions
From LSJ
4b
(6) |
(4b) |
||
| Line 39: | Line 39: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''τύπτω:''' (√<i>ΤῨΠ</i>), Επικ. παρατ. <i>τύπτον</i>· μέλ. <i>τύψω</i>, Αττ. <i>τυπτήσω</i>· αόρ. <i>ἔτυψα</i>, μεταγεν. <i>ἐτύπτησα</i> — Παθ., αόρ. <i>ἐτύφθην</i>, αόρ. βʹ [[ἐτύπην]] [ῠ]· μέλ. <i>τῠπήσομαι</i>· απαρ. παρακ. <i>τετύφθαι</i>·<br /><b class="num">I. 1.</b> [[χτυπώ]], [[πλήττω]], σε Ομήρ. Ιλ. κ.λπ.· <i>ἅλα τύπτον ἐρετμοῖς</i>, σε Ομήρ. Οδ.· <i>ἴχνια τύπτιν</i>, περπατά στα ίχνη του, σε Ομήρ. Ιλ.· απόλ., [[Ζέφυρος]] λαίλαπι τύπτων, ο [[δυτικός]] [[άνεμος]] χτυπά με [[μανία]], στο ίδ.<br /><b class="num">2.</b> μεταφ., [[ἄχος]] κατὰ φρένα τύψε, [[μεγάλη]] [[θλίψη]] πλήγωσε την [[καρδιά]] του [[βαθιά]], στο ίδ.· <i>ἡ ἀληθείη ἔτυψε Καμβύσεα</i>, σε Ηρόδ. κ.λπ.<br /><b class="num">II.</b> Μέσ. όπως το <i>κόπτομαι</i>, Λατ. [[plangor]], [[χτυπώ]] τα στήθη μου από [[θλίψη]], στον ίδ.· με αιτ. προσ., [[θρηνώ]] για κάποιον, στον ίδ.<br /><b class="num">III. 1.</b> Παθ., χτυπούμαι, πλήττομαι, τραυματίζομαι, σε Όμηρ. κ.λπ.· [[δέχομαι]] [[προσβολή]], σε Ξεν.<br /><b class="num">2.</b> με σύστ. αντ., [[λαμβάνω]] πληγές, χτυπήματα, <i>ἕλκεα</i>, <i>ὅσσ' ἐτύπη</i>, σε Ομήρ. Ιλ.· <i>τύπτομαι πολλὰς</i> (ενν. [[πληγάς]]), [[δέχομαι]] [[πολλά]] χτυπήματα, σε Αριστοφ.· ομοίως, με δοτ. <i>καιρίῃ</i> (ενν. <i>πληγῇ</i>) <i>τετύφθαι</i>, σε Ηρόδ. | |lsmtext='''τύπτω:''' (√<i>ΤῨΠ</i>), Επικ. παρατ. <i>τύπτον</i>· μέλ. <i>τύψω</i>, Αττ. <i>τυπτήσω</i>· αόρ. <i>ἔτυψα</i>, μεταγεν. <i>ἐτύπτησα</i> — Παθ., αόρ. <i>ἐτύφθην</i>, αόρ. βʹ [[ἐτύπην]] [ῠ]· μέλ. <i>τῠπήσομαι</i>· απαρ. παρακ. <i>τετύφθαι</i>·<br /><b class="num">I. 1.</b> [[χτυπώ]], [[πλήττω]], σε Ομήρ. Ιλ. κ.λπ.· <i>ἅλα τύπτον ἐρετμοῖς</i>, σε Ομήρ. Οδ.· <i>ἴχνια τύπτιν</i>, περπατά στα ίχνη του, σε Ομήρ. Ιλ.· απόλ., [[Ζέφυρος]] λαίλαπι τύπτων, ο [[δυτικός]] [[άνεμος]] χτυπά με [[μανία]], στο ίδ.<br /><b class="num">2.</b> μεταφ., [[ἄχος]] κατὰ φρένα τύψε, [[μεγάλη]] [[θλίψη]] πλήγωσε την [[καρδιά]] του [[βαθιά]], στο ίδ.· <i>ἡ ἀληθείη ἔτυψε Καμβύσεα</i>, σε Ηρόδ. κ.λπ.<br /><b class="num">II.</b> Μέσ. όπως το <i>κόπτομαι</i>, Λατ. [[plangor]], [[χτυπώ]] τα στήθη μου από [[θλίψη]], στον ίδ.· με αιτ. προσ., [[θρηνώ]] για κάποιον, στον ίδ.<br /><b class="num">III. 1.</b> Παθ., χτυπούμαι, πλήττομαι, τραυματίζομαι, σε Όμηρ. κ.λπ.· [[δέχομαι]] [[προσβολή]], σε Ξεν.<br /><b class="num">2.</b> με σύστ. αντ., [[λαμβάνω]] πληγές, χτυπήματα, <i>ἕλκεα</i>, <i>ὅσσ' ἐτύπη</i>, σε Ομήρ. Ιλ.· <i>τύπτομαι πολλὰς</i> (ενν. [[πληγάς]]), [[δέχομαι]] [[πολλά]] χτυπήματα, σε Αριστοφ.· ομοίως, με δοτ. <i>καιρίῃ</i> (ενν. <i>πληγῇ</i>) <i>τετύφθαι</i>, σε Ηρόδ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''τύπτω:''' (fut. τυπτήσω, aor. 1 ἔτυψα - Arst. ἐτύπτησα, aor. 2 ἔτῠπον; pass.: aor. 1 ἐτύφθην, aor. 2 [[ἐτύπην]] с ῠ, pf. [[τέτυμμαι]] - поздн. τετύπτημαι; inf. pf. pass. [[τετύφθαι]])<br /><b class="num">1)</b> бить, ударять (ῥοπάλοισιν, sc. ὄνον Hom.): σκήπτρῳ τυπείς Soph. получив удар палкой; τ. τινὰ ἐπὶ κόρρης Plat. дать кому-л. пощечину; τύπτεσθαι μάστιγι [[πεντήκοντα]] [[πληγάς]] Aeschin. получать пятьдесят ударов кнутом; τὸν [[πρόσωπον]] τύπτεσθαι Plut. наносить себе удары в лицо (в знак скорби); ἅλα τ. ἐρετμοῖς Hom. ударять море веслами, т. е. грести; τ. χθόνα μετώπῳ Hom. хлопнуться о землю лбом; ἴχνια τ. [[πόδεσσι]] Hom. спешить по (чьим-л.) следам;<br /><b class="num">2)</b> поражать, ранить (ξίφεσίν τε καὶ ἔγχεσιν Hom.; τὴν συνείδησίν τινος NT): γαστέρα и κατὰ γαστέρα τ. Hom. ранить в живот; καιρίῃ (sc. πληγῇ) [[τετύφθαι]] Her. быть смертельно раненым; πλευρὰ φασγάνῳ τυπείς Eur. раненный мечом в бок; τοῖς λίθοις τ. τινά Polyb. поражать кого-л. камнями, т. е. метать в кого-л. камни;<br /><b class="num">3)</b> жалить, колоть (τινά Anacr.; [[πόδα]] τινός Theocr.; ὑπὸ σφηκῶν τύπτεσθαι Xen.);<br /><b class="num">4)</b> перен. поражать, глубоко задевать: τὸν δ᾽ [[ἄχος]] ὀξὺ κατὰ φρένα τύψε Hom. острая боль пронзила его душу; ἡ [[ἀληθηΐη]] τῶν λόγων ἔτυψε (τὸν Καμβύσεα) Her. правдивость этих слов сразу осенила Камбиса; ξυμφορᾷ τετυμμένος Aesch. постигнутый несчастьем;<br /><b class="num">5)</b> (об ударах, ранах и т. п.) наносить, причинять (ἕλκεα Hom.);<br /><b class="num">6)</b> med. (с нанесением себе ударов) сокрушаться, предаваться скорби Her.: τύπτεσθαί τινα Her. горестно оплакивать кого-л. | |||
}} | }} | ||
