σχεδόν: Difference between revisions

|lstext='''σχεδόν''': Ἐπίρρ. (ἔχω, σχεῖν)· Ι. ἐπὶ τόπου, πλησίον, ἐγγύς, πλησιέστατα, Λατ. comnius, Ὅμηρ., Ἡσ., καὶ μεταγεν. Ἐπικ. σχ. [[εἶναι]], στῆναι, [[συχν]]. παρ’ Ὁμ.· σχεδὸν οὔτασε Ἰλ. Ε. 458· [[ἐνίοτε]] μετὰ δοτικ., νῆσοι σχ. ἀλλήλῃσι Ι. 23· οἳ δή σφι [[σχεδόν]] εἰσι Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 113· οὕτω, τύμβῳ σχ. Πινδ. Ν. 10. 123· ([[ὡσαύτως]]. πὰρ ποδὶ σχ. ὁ αὐτ. ἐν Ο. 1. 118· ἀμφ’ ἀνδριάντι σχ. ὁ αὐτ. ἐν Π. 5. 53)· συχνότερον μετὰ γεν., γαίης σχ. Ὀδ. Ε. 288, πρβλ. 475, Ζ. 125, κτλ.· σχ. αἵματος Λ. 142· ἔγχεος Ἰλ. Υ. 263. 2) μετὰ ῥημάτων κινήσεως, σχ. ἐλθεῖν, ἰέναι, [[συχν]]. παρ’ Ὁμ.· σχ. ἐλθεῖν τινι Ἰλ. Ι. 304, Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 435· τινος Ὀδ. Δ. 439, Λ. 481. ΙΙ. μεταφορ., ἐπὶ συγγενείας, καὶ πηῷ περ ἐόντι [[μάλα]] σχ. Κ. 441. ΙΙΙ. ἐπὶ χρόνου, ([[θάνατος]]) δή τοι σχ. ἐστιν Ἰλ. Ρ. 202, πρβλ. Ὀδ. Β. 284· σοὶ δὲ [[γάμος]] [[σχεδόν]] ἐστι Ζ. 27· σοί... φημὶ σχ. ἔμμεναι, ὁππότε... [ὁ [[χρόνος]]] [[εἶναι]] πλησίον, ὅτε..., Ἰλ. Ν. 817. ΙV. μεθ’ Ὅμηρον, ἐπὶ βαθμοῦ, ὡς καὶ νῦν, [[σχεδόν]], μετ’ ἀντωνυμιῶν, σχ. ταὐτὰ Ἡρόδ. 2. 48, πρβλ. 6. 42· [[σχεδόν]] τι ταὐτὰ Πλάτ. Παρμ. 128Β· σχ. τι τοιαῦτα ὁ αὐτ. ἐν Συμπ. 201Ε· [[σχεδόν]] τι [[ταῦτα]] ὁ αὐτ. ἐν Γοργ. 472C· σχ. πάντες, σχ. πάντα Ἡρόδ. 1. 10, 65, Ἀττικ.· οὕτω, σχ. [[πρόσθεν]], [[μόλις]] πρὸ ὀλίγου, Σοφ. Ο. Τ. 736· ― [[ὡσαύτως]], σχεδὸν [[ἴσως]] Πλάτ. Σοφιστ. 253C, κλπ.· [[σχεδόν]] που Διοδ. Ἐκλογ. 537. 51. 2) μετὰ ῥημάτων [[μάλιστα]] λεκτικῶν καὶ γνωστικῶν, σχ. εἴρηκα ἃ [[νομίζω]] συμφέρειν Δημ. 38. 27· εἴρηται σχ., διώρισται σχ. Ἀριστ. Ἀναλ. Πρότ. 1. 12 (ἴδε Waitz), κλπ.· σχ. [[ἐπίσταμαι]], satis scio, Σοφ. Τρ. 43· σχ. [[οἶδα]] Εὐρ. Τρῳ. 898· [[ὡσαύτως]] μετ’ ἄλλων ῥημάτων, σχ. τι... μωρίαν [[ὀφλισκάνω]] Σοφ. Ἀντ. 470· ― [[συχνάκις]] ἐν χρήσει [[ἁπλῶς]] [[ὅπως]] κολάσῃ θετικήν τινα διαβεβαίωσιν ὡς ἐν τῇ Λατ. τὸ fere, μετά τινος ἐννοίας μετριοφροσύνης, [[ἄλλοτε]] δὲ εἰρωνείας, σχ. γάρ... [[συνίημι]] Ἡρόδ. 5, 19· σχ. τι τὴν σὴν οὐ [[καταισχύνω]] φύσιν, [[νομίζω]] ὅτι δεν..., Σοφ. Ἠλ. 608· σχεδὸν δέ τι καὶ τὸ ξύμπαν, σχεδὸν ἐντελῶς, Θουκ. 3. 68· σχ. οὐδ’ ὁπωστιοῦν σοι πείσεται Πλάτ. Φαίδων 61C· σχ. γὰρ ἔχω ὃ εἰπὼν ἀναγκάσω σε, μοὶ φαίνεται ὅτι ἔχω λόγον..., ὁ αὐτ. ἐν Φαίδρ. 236D. 3) ἐν χρήσει ἐπὶ καταφατικῶν ἀποκρίσεων, σχεδὸν οὕτω, [[μάλιστα]], ὁ αὐτ. ἐν Σοφιστ. 250C, 255C, κ. ἀλλ. V. [[ἴσως]], ἀλλ’ ὑποδραμών τις σχεδὸν φάσει Δῖος παρὰ Στοβ. 409. 16.