Anonymous

Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

ἀδικέω: Difference between revisions

From LSJ

ἀδικέω (view source)

Revision as of 11:34, 2 October 2022

No change in size ,  2 October 2022
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1"
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
Line 12: Line 12:
{{DGE
{{DGE
|dgtxt=(ἀδῐκέω) <b class="num">• Alolema(s):</b> eol. -ημι Sapph.1.20, dór. -ίω <i>TEracl</i>.1.138 (IV a.C.), Ar.<i>Lys</i>.1148<br /><b class="num">• Morfología:</b> [jón. impf. ἠδίκεον Hdt.1.121; beoc. pres. part. ἀδικείμενος Ar.<i>Ach</i>.914; cret. perf. subj. ἀδικε̄́κɛ̄ι <i>ICr</i>.4.72.7.13 (Gortina V a.C.)]<br /><b class="num">I</b> intr. o con ac. de cosa o int.<br /><b class="num">1</b> [[violar la ley divina]], [[cometer impiedad]] τῶν ἀδικησάντων τίσις ἔσσεται (al no realizar los sacrificios debidos) <i>h.Cer</i>.367, οὐδεὶς ἀνθρώπων ἀδικῶν τίσιν οὐκ ἀποτίσει Orác. en Hdt.5.56, cf. X.<i>An</i>.1.4.9<br /><b class="num">•</b>c. ac. ἀδικεῖς αὖ τιμὰς ἐνέρων E.<i>Alc</i>.30, τὰ τῶν θεῶν E.<i>Ph</i>.958, c. prep. περὶ τὴν ἑορτήν D.21.175, περὶ τὰ μυστήρια D.21.175, περὶ τὰ ἐν τοῖς νεωρίοις <i>IG</i> 2<sup>2</sup>.1631.400 (IV a.C.), εἰς πόλιν Lib.<i>Or</i>.15.39, εἰς τὸ κτῆμα Lib.<i>Or</i>.31.7<br /><b class="num">•</b>gener. [[obrar mal violando una ley moral]], [[cometer una falta]] οὐκ ἠδίκησεν ἀλλ' ἠτύχησεν (de Helena), Gorg.B 11.15, καὶ γὰρ τούτων ἕνεκά τις ἂν ἀδικήσειεν; (haciendo el bien a los amigos y el mal a los enemigos), Gorg.B 11a.18, ὡς ὑβρίσας ἠδίκησεν Gorg.B 11.7<br /><b class="num">•</b>más general que conceptos tradicionalmente jurídicos μήτε κλέπτῃ μήτε ἀδικῇ Democr.B 253, παρανομοῦντά τε καὶ ἀδικοῦντα Pl.<i>R</i>.338e, περὶ θεοὺς ... ἠδικηκὼς τῶν μεγάλων τινὰ καὶ ἀπορρήτων ἀδικιῶν Pl.<i>Lg</i>.854e<br /><b class="num">•</b>[[deshonrar]] πατρὸς ... λέχη E.<i>El</i>.920<br /><b class="num">•</b>abs. [[defraudar]] Hdt.4.196.<br /><b class="num">2</b> [[violar la legalidad]], [[cometer injusticia]], [[delinquir]] καλὸν τὸν ἀδικέοντα κωλύειν Democr.B 38, τὸ μὴ ἀδικεῖν A.<i>Eu</i>.85, τὸ ἀ. Arist.<i>Rh</i>.1368<sup>b</sup>6, μὴ ἀ. Fauorin.<i>De Ex</i>.24.2<br /><b class="num">•</b>abs. <i>Act.Ap</i>.25.11<br /><b class="num">•</b>v. pas. [[sufrir injusticia]] οὔτ' ἀδικεῖ οὔτ' ἀδικεῖται Pl.<i>Smp</i>.196b, ἵνα μὴ ἀδικηθῶ para que yo no sufra injusticia</i>, <i>PEnteux</i>.46.8 (III a.C.), cf. [[LXX]] 2<i>Ma</i>.3.12<br /><b class="num">•</b>prob. [[atentar contra el estado establecido]] συνόδοις τοῖς ἀδικοῦσι φίλαις Sol.3.22, Σωκράτης ἀδικεῖ ... ποιῶν ... καὶ διδάσκων Pl.<i>Ap</i>.19b, Σωκράτης ... ἀδικεῖ δὲ καὶ νέους διαφθείρων Sócrates atenta también contra la ley al corromper a los jóvenes</i> X.<i>Mem</i>.1.1.1<br /><b class="num">•</b>c. ac. int. ἀ. ἀδικίαν Pl.<i>R</i>.344c, ἀ. ἀδικήματα Pl.<i>R</i>.409a, Arist.<i>Rh</i>.1389<sup>b</sup>7, οὐδέν Hdt.3.145, ὅσα ἀδικεῖ Th.6.77, πολλά Pl.<i>Smp</i>.188a, μέγιστα ἠδίκησθε Aeschin.3.84<br /><b class="num">•</b>en concursos atléticos o de otro tipo [[hacer trampa]] Ar.<i>Nu</i>.25, Arist.<i>EN</i> 1123<sup>b</sup>32.<br /><b class="num">3</b> [[estar equivocado]] εἰ μὴ ἀδικῶ Pl.<i>Chrm</i>.156a.<br /><b class="num">II</b> tr.<br /><b class="num">1</b> c. ac. de pers. [[ofender]], [[perjudicar]] en rel. c. el juramento ὅς μ' ἠδίκησε λ[ὰ] ξ δ' ἐφ' ὁρκίοισ' ἔβη Hippon.194.15<br /><b class="num">•</b>en el matrimonio γυνὴ ἀδικουμένη πρὸς ἀνδρός mujer ofendida e.d. abandonada por su marido</i> E.<i>Andr</i>.673, cf. <i>Med</i>.265, Epich.270<br /><b class="num">•</b>en el amor τίς σ', ὦ Ψάπφ', ἀδίκησι; Sapph.1.20<br /><b class="num">•</b>abs. Thgn.1283<br /><b class="num">•</b>[[deshonrar]] a una muchacha, Men.<i>Georg</i>.30<br /><b class="num">•</b>en historiadores para designar los motivos que conducen a ruptura de hostilidades o cosas semejantes [[agraviar]], [[causar daños]] οἱ πρότερον ἀδικήσαντες Πέρσας Hdt.4.119, cf. Th.1.86, X.<i>Cyr</i>.2.4.7, en fórmulas de tratados, X.<i>An</i>.4.4.6<br /><b class="num">•</b>gener. [[causar daño]], [[perjudicar]], [[agraviar]] ἀ. τοὺς δεσπότας Hdt.1.112<br /><b class="num">•</b>abs. τὸν ἀδικοῦντα τιμωρούμενος Gorg.B 11a.3, σοφὸς σὺ μάντις, ἀλλὰ τἀδικεῖν φιλῶν eres sabio adivino, pero que gusta de hacer daño</i> S.<i>Ant</i>.1059<br /><b class="num">•</b>c. doble ac. εἰ μηδὲν ... ὑμᾶς ἀδικῶ Gorg.B 11a.31, τί οὖν ἀδικοῦμεν τοῦτό σε; Ar.<i>Pl</i>.460, οὐκ, εἰ ... ἀδικήσομέν τιν' ἢ μείζον' ἢ ἐλάττονα, δεινόν ἐστιν D.20.124, ἃ πολλοὺς ὑμῶν ἠδίκηκεν, τί σε ἠδίκησε Χρύσιππος ...; Arr.<i>Epict</i>.3.24.81, ἅ με ἠδίκησεν [[LXX]] <i>Pr</i>.24.29, οὐδέν με ἠδικήσατε <i>Ep.Gal</i>.4.12<br /><b class="num">•</b>v. pas. con suj. paciente [[ser objeto de injusticia por]] τὸ ὑπὸ ξένων ἀδικεῖσθαι χα[λεπόν, ἀλλὰ τὸ ὑπὸ] καὶ ξυγγενῶν χαλεπώτατον <i>POxy</i>.2713.3, cf. <i>BGU</i> 2061.3, 24 (ambas III d.C.), ἀδικούμενοι μισθὸν ἀδικίας siendo objeto de injusticia como pago de su injusticia</i>, 2<i>Ep.Petr</i>.2.13.<br /><b class="num">2</b> en sent. físico, c. ac. de pers., anim. o cosa [[hacer daño]], [[maltratar]] μηδ' ἀδίκει μ' Theoc.8.64<br /><b class="num">•</b>v. pas. μὴ δῆτ' ἀδικηθῶ S.<i>OC</i> 174<br /><b class="num">•</b>abs. [[LXX]] <i>Ex</i>.2.13<br /><b class="num">•</b>esp. en sent. médico [[causar lesiones]], [[hacer daño]], [[sentar mal]] ἄνθρωπον Hp.<i>Nat.Hom</i>.9, νεφρούς Diph.Siph. en Ath.62f, τέμνειν καὶ θλᾶν καὶ ὁποσοῦν [[ἄλλως]] ἀ. Gal.4.113, cf. Archig. en Philum.<i>Ven</i>.14.9, ἐν ταῖς οὐραῖς αὐτῶν ἡ ἐξουσία αὐτῶν ἀδικῆσαι τοὺς ἀνθρώπους <i>Apoc</i>.9.10.<br /><b class="num">3</b> [[perjudicar]], [[echar a perder]] (ἵππον) X.<i>Eq</i>.6.3, [[ἔλαιον]] καὶ τὸν οἶνον <i>Apoc</i>.6.6, τὴν στήλην <i>SEG</i> 6.427 (Licaonia, imper.)<br /><b class="num">•</b>[[asolar]] γῆν Th.2.71, χώραν Plb.32.9.1, τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν <i>Apoc</i>.7.2<br /><b class="num">•</b>v. pas. οὔτε ἀπ' [[ἄλλου]] ζῴου ἢ πάχνης ἀδικηθήσεται ἡ [[ἄμπελος]] <i>Gp</i>.5.30.2<br /><b class="num">•</b>fig. τὸ δὲ μέτρον ἠδίκητο se hizo violencia al metro</i> D.H.<i>Comp</i>.9.8.
|dgtxt=(ἀδῐκέω) <b class="num">• Alolema(s):</b> eol. -ημι Sapph.1.20, dór. -ίω <i>TEracl</i>.1.138 (IV a.C.), Ar.<i>Lys</i>.1148<br /><b class="num">• Morfología:</b> [jón. impf. ἠδίκεον Hdt.1.121; beoc. pres. part. ἀδικείμενος Ar.<i>Ach</i>.914; cret. perf. subj. ἀδικε̄́κɛ̄ι <i>ICr</i>.4.72.7.13 (Gortina V a.C.)]<br /><b class="num">I</b> intr. o con ac. de cosa o int.<br /><b class="num">1</b> [[violar la ley divina]], [[cometer impiedad]] τῶν ἀδικησάντων τίσις ἔσσεται (al no realizar los sacrificios debidos) <i>h.Cer</i>.367, οὐδεὶς ἀνθρώπων ἀδικῶν τίσιν οὐκ ἀποτίσει Orác. en Hdt.5.56, cf. X.<i>An</i>.1.4.9<br /><b class="num">•</b>c. ac. ἀδικεῖς αὖ τιμὰς ἐνέρων E.<i>Alc</i>.30, τὰ τῶν θεῶν E.<i>Ph</i>.958, c. prep. περὶ τὴν ἑορτήν D.21.175, περὶ τὰ μυστήρια D.21.175, περὶ τὰ ἐν τοῖς νεωρίοις <i>IG</i> 2<sup>2</sup>.1631.400 (IV a.C.), εἰς πόλιν Lib.<i>Or</i>.15.39, εἰς τὸ κτῆμα Lib.<i>Or</i>.31.7<br /><b class="num">•</b>gener. [[obrar mal violando una ley moral]], [[cometer una falta]] οὐκ ἠδίκησεν ἀλλ' ἠτύχησεν (de Helena), Gorg.B 11.15, καὶ γὰρ τούτων ἕνεκά τις ἂν ἀδικήσειεν; (haciendo el bien a los amigos y el mal a los enemigos), Gorg.B 11a.18, ὡς ὑβρίσας ἠδίκησεν Gorg.B 11.7<br /><b class="num">•</b>más general que conceptos tradicionalmente jurídicos μήτε κλέπτῃ μήτε ἀδικῇ Democr.B 253, παρανομοῦντά τε καὶ ἀδικοῦντα Pl.<i>R</i>.338e, περὶ θεοὺς ... ἠδικηκὼς τῶν μεγάλων τινὰ καὶ ἀπορρήτων ἀδικιῶν Pl.<i>Lg</i>.854e<br /><b class="num">•</b>[[deshonrar]] πατρὸς ... λέχη E.<i>El</i>.920<br /><b class="num">•</b>abs. [[defraudar]] Hdt.4.196.<br /><b class="num">2</b> [[violar la legalidad]], [[cometer injusticia]], [[delinquir]] καλὸν τὸν ἀδικέοντα κωλύειν Democr.B 38, τὸ μὴ ἀδικεῖν A.<i>Eu</i>.85, τὸ ἀ. Arist.<i>Rh</i>.1368<sup>b</sup>6, μὴ ἀ. Fauorin.<i>De Ex</i>.24.2<br /><b class="num">•</b>abs. <i>Act.Ap</i>.25.11<br /><b class="num">•</b>v. pas. [[sufrir injusticia]] οὔτ' ἀδικεῖ οὔτ' ἀδικεῖται Pl.<i>Smp</i>.196b, ἵνα μὴ ἀδικηθῶ para que yo no sufra injusticia</i>, <i>PEnteux</i>.46.8 (III a.C.), cf. [[LXX]] 2<i>Ma</i>.3.12<br /><b class="num">•</b>prob. [[atentar contra el estado establecido]] συνόδοις τοῖς ἀδικοῦσι φίλαις Sol.3.22, Σωκράτης ἀδικεῖ ... ποιῶν ... καὶ διδάσκων Pl.<i>Ap</i>.19b, Σωκράτης ... ἀδικεῖ δὲ καὶ νέους διαφθείρων Sócrates atenta también contra la ley al corromper a los jóvenes</i> X.<i>Mem</i>.1.1.1<br /><b class="num">•</b>c. ac. int. ἀ. ἀδικίαν Pl.<i>R</i>.344c, ἀ. ἀδικήματα Pl.<i>R</i>.409a, Arist.<i>Rh</i>.1389<sup>b</sup>7, οὐδέν Hdt.3.145, ὅσα ἀδικεῖ Th.6.77, πολλά Pl.<i>Smp</i>.188a, μέγιστα ἠδίκησθε Aeschin.3.84<br /><b class="num">•</b>en concursos atléticos o de otro tipo [[hacer trampa]] Ar.<i>Nu</i>.25, Arist.<i>EN</i> 1123<sup>b</sup>32.<br /><b class="num">3</b> [[estar equivocado]] εἰ μὴ ἀδικῶ Pl.<i>Chrm</i>.156a.<br /><b class="num">II</b> tr.<br /><b class="num">1</b> c. ac. de pers. [[ofender]], [[perjudicar]] en rel. c. el juramento ὅς μ' ἠδίκησε λ[ὰ] ξ δ' ἐφ' ὁρκίοισ' ἔβη Hippon.194.15<br /><b class="num">•</b>en el matrimonio γυνὴ ἀδικουμένη πρὸς ἀνδρός mujer ofendida e.d. abandonada por su marido</i> E.<i>Andr</i>.673, cf. <i>Med</i>.265, Epich.270<br /><b class="num">•</b>en el amor τίς σ', ὦ Ψάπφ', ἀδίκησι; Sapph.1.20<br /><b class="num">•</b>abs. Thgn.1283<br /><b class="num">•</b>[[deshonrar]] a una muchacha, Men.<i>Georg</i>.30<br /><b class="num">•</b>en historiadores para designar los motivos que conducen a ruptura de hostilidades o cosas semejantes [[agraviar]], [[causar daños]] οἱ πρότερον ἀδικήσαντες Πέρσας Hdt.4.119, cf. Th.1.86, X.<i>Cyr</i>.2.4.7, en fórmulas de tratados, X.<i>An</i>.4.4.6<br /><b class="num">•</b>gener. [[causar daño]], [[perjudicar]], [[agraviar]] ἀ. τοὺς δεσπότας Hdt.1.112<br /><b class="num">•</b>abs. τὸν ἀδικοῦντα τιμωρούμενος Gorg.B 11a.3, σοφὸς σὺ μάντις, ἀλλὰ τἀδικεῖν φιλῶν eres sabio adivino, pero que gusta de hacer daño</i> S.<i>Ant</i>.1059<br /><b class="num">•</b>c. doble ac. εἰ μηδὲν ... ὑμᾶς ἀδικῶ Gorg.B 11a.31, τί οὖν ἀδικοῦμεν τοῦτό σε; Ar.<i>Pl</i>.460, οὐκ, εἰ ... ἀδικήσομέν τιν' ἢ μείζον' ἢ ἐλάττονα, δεινόν ἐστιν D.20.124, ἃ πολλοὺς ὑμῶν ἠδίκηκεν, τί σε ἠδίκησε Χρύσιππος ...; Arr.<i>Epict</i>.3.24.81, ἅ με ἠδίκησεν [[LXX]] <i>Pr</i>.24.29, οὐδέν με ἠδικήσατε <i>Ep.Gal</i>.4.12<br /><b class="num">•</b>v. pas. con suj. paciente [[ser objeto de injusticia por]] τὸ ὑπὸ ξένων ἀδικεῖσθαι χα[λεπόν, ἀλλὰ τὸ ὑπὸ] καὶ ξυγγενῶν χαλεπώτατον <i>POxy</i>.2713.3, cf. <i>BGU</i> 2061.3, 24 (ambas III d.C.), ἀδικούμενοι μισθὸν ἀδικίας siendo objeto de injusticia como pago de su injusticia</i>, 2<i>Ep.Petr</i>.2.13.<br /><b class="num">2</b> en sent. físico, c. ac. de pers., anim. o cosa [[hacer daño]], [[maltratar]] μηδ' ἀδίκει μ' Theoc.8.64<br /><b class="num">•</b>v. pas. μὴ δῆτ' ἀδικηθῶ S.<i>OC</i> 174<br /><b class="num">•</b>abs. [[LXX]] <i>Ex</i>.2.13<br /><b class="num">•</b>esp. en sent. médico [[causar lesiones]], [[hacer daño]], [[sentar mal]] ἄνθρωπον Hp.<i>Nat.Hom</i>.9, νεφρούς Diph.Siph. en Ath.62f, τέμνειν καὶ θλᾶν καὶ ὁποσοῦν [[ἄλλως]] ἀ. Gal.4.113, cf. Archig. en Philum.<i>Ven</i>.14.9, ἐν ταῖς οὐραῖς αὐτῶν ἡ ἐξουσία αὐτῶν ἀδικῆσαι τοὺς ἀνθρώπους <i>Apoc</i>.9.10.<br /><b class="num">3</b> [[perjudicar]], [[echar a perder]] (ἵππον) X.<i>Eq</i>.6.3, [[ἔλαιον]] καὶ τὸν οἶνον <i>Apoc</i>.6.6, τὴν στήλην <i>SEG</i> 6.427 (Licaonia, imper.)<br /><b class="num">•</b>[[asolar]] γῆν Th.2.71, χώραν Plb.32.9.1, τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν <i>Apoc</i>.7.2<br /><b class="num">•</b>v. pas. οὔτε ἀπ' [[ἄλλου]] ζῴου ἢ πάχνης ἀδικηθήσεται ἡ [[ἄμπελος]] <i>Gp</i>.5.30.2<br /><b class="num">•</b>fig. τὸ δὲ μέτρον ἠδίκητο se hizo violencia al metro</i> D.H.<i>Comp</i>.9.8.
}}
{{bailly
|btext=-ῶ :<br /><i>impf.</i> ἠδίκουν, <i>f.</i> ἀδικήσω, <i>ao.</i> ἠδίκησα, <i>pf.</i> ἠδικηκα;<br /><b>I.</b> <i>intr.</i><br /><b>1</b> être injuste, commettre une injustice, avoir un tort, être coupable;<br /><b>2</b> être coupable au regard de la loi, agir illégalement : [[Σωκράτης]] ἀδικεῖ ποιῶν… καὶ διδάσκων PLAT Socrate est coupable en faisant… et en instruisant ; ὁ ἀδικῶν ATT le délinquant, l'accusé ; ὁ ἀδικούμενος ATT le plaignant, l'accusateur;<br /><b>II.</b> <i>tr.</i><br /><b>1</b> faire tort à ; τινά à qqn ; [[τί]] τινα causer un dommage à qqn ; τὰ μέγιστα ἀδ. τινά causer les plus grands dommages à qqn ; <i>Pass. (f.</i> ἀδικήσομαι, <i>postér.</i> ἀδικηθήσομαι) subir une injustice, un tort, un dommage;<br /><b>2</b> gâter, endommager, avarier.<br />'''Étymologie:''' [[ἄδικος]].
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''ἀδῐκέω''': Σόλων 4. 22, Ἀττ.: Ἰων. παρατ. ἠδίκεον ἢ -ευν, Ἡρόδ. 1. 121. - Παθ., μέλλ. κατὰ μέσ. τύπον ἀδικήσομαι, Εὐρ. Ἰ. Λ. 1437, Θουκ. 5. 56, Πλάτ., κτλ.˙ καὶ μετὰ παθ. τύπου ἀδικηθήσομαι, Ἀπολλόδ. 1. 9, 23, ἄλλη γραφὴ ἐν Δημ. 507. 16, κτλ. Εἶμαι [[ἄδικος]], [[πράττω]] ἀδικίαν, (ὁριζόμενον ὑπὸ Ἀριστ. ἐν τῇ Ρητ. 1. 10, 3, τὸ βλάπτειν ἑκόντα παρὰ τὸν νόμον, πρβλ. [[ἀδίκημα]]), πρῶτον ἐν Ὕμ. Ὁμ. εἰς Δήμ. 368, [[ἔνθα]] σημαίνει [[πράττω]] τὸ κακὸν ἐνώπιον τῶν θεῶν, [[ἁμαρτάνω]]· - ἀκολούθως παρ’ Ἡροδ. καὶ Ἀττ., τἀδικεῖν, πράττειν τὸ κακόν, Σοφ. Ἀντ. 1059˙ τὸ μἀδικεῖν, [[δίκαιος]] [[τρόπος]], Αἰσχύλ. Εὐμ. 85, 749˙ [[ἀλλά]], σχήσει τὸ μἀδικεῖν, θὰ καταπαύσῃ, ἐμποδίσῃ τὴν ἀδικίαν, [[αὐτόθι]] 691. - ἐν τῇ δικανικῇ γλώσσῃ, τὸ πράττειν παρὰ τὸν νόμον, [[ὁπότε]] τὸ ἀναφερόμενον [[ἀδίκημα]] συνάπτεται κατὰ μετοχήν, [[οἷον]], [[Σωκράτης]] ἀδικεῖ ... ποιῶν ... καὶ διδάσκων, Πλάτ. Ἀπολ. 19Β, πρβλ. Ξεν. Ἀπομν. ἐν ἀρχ. Ἂν δὲ συναφθῇ αἰτιατ. τοῦ πράγματος, πρέπει ἢ νὰ [[εἶναι]] [[σύστοιχος]], ἀδικίαν, ἀδικήματα, κτλ., Πλάτ. Πολ. 344C, 409A, ἢ ἐπίθετόν τι ἔχον ἐν ἑαυτῷ τὴν ἔννοιαν τῆς συστοίχου ταύτης αἰτιατικῆς, ὡς, ἀδ. οὐδὲν ἄξιον δεσμοῦ, Ἡρ. 3. 145˙ ἀδικεῖν πολλά, μεγάλα, κτλ., Πλάτ. Συμπ. 188Β, καὶ ἀλλ.˙ οὐδέν, μηδὲν ἀδ., [[αὐτόθι]] Α, καὶ ἀλλ.˙ - [[ὡσαύτως]]˙ ἀδ. περὶ τὰ μυστήρια, Δημ. 571. 15˙ ἀδ. εἴς τινα, πρβλ. Bast. Ep. Cr. σ. 15. -Ὁ ἐνεστὼς [[συχνάκις]] λαμβάνει σημασίαν παρακειμένου, ἔχω πράξῃ ἀδικίαν, ἔχω ἄδικον˙ (ὁ δὲ παρακείμενος ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, ἂν οὐχὶ [[πάντοτε]], [[εἶναι]] ἐν χρήσει ἐπὶ μεταβ. σημασ.) ὡς, εἰ μὴ ἀδικῶ, εἰ μὴ ἀδικῶ γε, δηλ. ἐκτὸς ἐὰν ἔχω ἄδικον, [[ὅπερ]] ὑπονοεῖ βεβαιότητα περὶ τοῦ ἐναντίου = ἔχω δίκαιον. Heind., Πλάτ. Χαρμ. 156 Α. ἴδε ΙΙ. Ι. τέλ. ΙΙ. μεταβατ. μ. αἰτ. προσώπου = [[κάμνω]] ἄδικον εἴς τινα, ἀδικῶ, [[βλάπτω]], πρῶτον παρ’ Ἡροδότῳ 1. 112, 121, καὶ ἀλλ. καὶ παρ’ Ἀττ: - μετὰ διπλ. αἰτιατ. = ἀδικῶ, [[βλάπτω]] τινὰ εἴς τι. Ἀριστοφ. Πλ. 460˙ ἃ πολλοὺς ἡμῶν ἠδίκηκεν, Δημ. 556, 27˙ τὰ μέγιστα, ἔσχατα ἀδ. τινά, Οὐόλφ. εἰς Λεπτίν. 494. 20˙ [[ἀλλά]], καὶ ἀδ. τινα [[περί]] τινος, Πλάτ. Νόμ. 854Ε˙ ἀδ. τινα εἰς ὕβριν, Ἀριστ. Ρητ. 2. 12. 15. -Παθ. = βλάπτομαι, [[πάσχω]] ἀδικίαν· μὴ δῆτ’ ἀδικηθῶ, Σοφ. Ο. Κ. 174˙ -ἀδ. εἴς τι, Εὐρ. Μήδ. 265. - μεγάλα ἀδ., Αἰσχίν. 65. 35˙ -οὔτ’ ἀδικεῖ, οὔτ’ ἀδικεῖται, Πλάτ. Συμπ. 196Β. κτλ. - Ὁ ἐνεστ. ἀδικεῖται, -ούμενος [[εἶναι]] ἐν χρήσει ἀντὶ τοῦ παρακειμ. ἠδίκηται, -ημένος (ἴδε ἀνωτ. Ι.), Ἀντιφῶν 129. 6, Πλάτ. Πολ. 359 Α. κτλ. πρβλ. [[ἀδίκειμι]]. 2) πλειότερόν τι τοῦ βλάπτειν ἢ κακῶς ποιεῖν: ἀδ. γῆν, Θουκ. 2. 71., κτλ. ἵππον, Ξεν. Ἱππ. 6. 3.
|lstext='''ἀδῐκέω''': Σόλων 4. 22, Ἀττ.: Ἰων. παρατ. ἠδίκεον ἢ -ευν, Ἡρόδ. 1. 121. - Παθ., μέλλ. κατὰ μέσ. τύπον ἀδικήσομαι, Εὐρ. Ἰ. Λ. 1437, Θουκ. 5. 56, Πλάτ., κτλ.˙ καὶ μετὰ παθ. τύπου ἀδικηθήσομαι, Ἀπολλόδ. 1. 9, 23, ἄλλη γραφὴ ἐν Δημ. 507. 16, κτλ. Εἶμαι [[ἄδικος]], [[πράττω]] ἀδικίαν, (ὁριζόμενον ὑπὸ Ἀριστ. ἐν τῇ Ρητ. 1. 10, 3, τὸ βλάπτειν ἑκόντα παρὰ τὸν νόμον, πρβλ. [[ἀδίκημα]]), πρῶτον ἐν Ὕμ. Ὁμ. εἰς Δήμ. 368, [[ἔνθα]] σημαίνει [[πράττω]] τὸ κακὸν ἐνώπιον τῶν θεῶν, [[ἁμαρτάνω]]· - ἀκολούθως παρ’ Ἡροδ. καὶ Ἀττ., τἀδικεῖν, πράττειν τὸ κακόν, Σοφ. Ἀντ. 1059˙ τὸ μἀδικεῖν, [[δίκαιος]] [[τρόπος]], Αἰσχύλ. Εὐμ. 85, 749˙ [[ἀλλά]], σχήσει τὸ μἀδικεῖν, θὰ καταπαύσῃ, ἐμποδίσῃ τὴν ἀδικίαν, [[αὐτόθι]] 691. - ἐν τῇ δικανικῇ γλώσσῃ, τὸ πράττειν παρὰ τὸν νόμον, [[ὁπότε]] τὸ ἀναφερόμενον [[ἀδίκημα]] συνάπτεται κατὰ μετοχήν, [[οἷον]], [[Σωκράτης]] ἀδικεῖ ... ποιῶν ... καὶ διδάσκων, Πλάτ. Ἀπολ. 19Β, πρβλ. Ξεν. Ἀπομν. ἐν ἀρχ. Ἂν δὲ συναφθῇ αἰτιατ. τοῦ πράγματος, πρέπει ἢ νὰ [[εἶναι]] [[σύστοιχος]], ἀδικίαν, ἀδικήματα, κτλ., Πλάτ. Πολ. 344C, 409A, ἢ ἐπίθετόν τι ἔχον ἐν ἑαυτῷ τὴν ἔννοιαν τῆς συστοίχου ταύτης αἰτιατικῆς, ὡς, ἀδ. οὐδὲν ἄξιον δεσμοῦ, Ἡρ. 3. 145˙ ἀδικεῖν πολλά, μεγάλα, κτλ., Πλάτ. Συμπ. 188Β, καὶ ἀλλ.˙ οὐδέν, μηδὲν ἀδ., [[αὐτόθι]] Α, καὶ ἀλλ.˙ - [[ὡσαύτως]]˙ ἀδ. περὶ τὰ μυστήρια, Δημ. 571. 15˙ ἀδ. εἴς τινα, πρβλ. Bast. Ep. Cr. σ. 15. -Ὁ ἐνεστὼς [[συχνάκις]] λαμβάνει σημασίαν παρακειμένου, ἔχω πράξῃ ἀδικίαν, ἔχω ἄδικον˙ (ὁ δὲ παρακείμενος ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, ἂν οὐχὶ [[πάντοτε]], [[εἶναι]] ἐν χρήσει ἐπὶ μεταβ. σημασ.) ὡς, εἰ μὴ ἀδικῶ, εἰ μὴ ἀδικῶ γε, δηλ. ἐκτὸς ἐὰν ἔχω ἄδικον, [[ὅπερ]] ὑπονοεῖ βεβαιότητα περὶ τοῦ ἐναντίου = ἔχω δίκαιον. Heind., Πλάτ. Χαρμ. 156 Α. ἴδε ΙΙ. Ι. τέλ. ΙΙ. μεταβατ. μ. αἰτ. προσώπου = [[κάμνω]] ἄδικον εἴς τινα, ἀδικῶ, [[βλάπτω]], πρῶτον παρ’ Ἡροδότῳ 1. 112, 121, καὶ ἀλλ. καὶ παρ’ Ἀττ: - μετὰ διπλ. αἰτιατ. = ἀδικῶ, [[βλάπτω]] τινὰ εἴς τι. Ἀριστοφ. Πλ. 460˙ ἃ πολλοὺς ἡμῶν ἠδίκηκεν, Δημ. 556, 27˙ τὰ μέγιστα, ἔσχατα ἀδ. τινά, Οὐόλφ. εἰς Λεπτίν. 494. 20˙ [[ἀλλά]], καὶ ἀδ. τινα [[περί]] τινος, Πλάτ. Νόμ. 854Ε˙ ἀδ. τινα εἰς ὕβριν, Ἀριστ. Ρητ. 2. 12. 15. -Παθ. = βλάπτομαι, [[πάσχω]] ἀδικίαν· μὴ δῆτ’ ἀδικηθῶ, Σοφ. Ο. Κ. 174˙ -ἀδ. εἴς τι, Εὐρ. Μήδ. 265. - μεγάλα ἀδ., Αἰσχίν. 65. 35˙ -οὔτ’ ἀδικεῖ, οὔτ’ ἀδικεῖται, Πλάτ. Συμπ. 196Β. κτλ. - Ὁ ἐνεστ. ἀδικεῖται, -ούμενος [[εἶναι]] ἐν χρήσει ἀντὶ τοῦ παρακειμ. ἠδίκηται, -ημένος (ἴδε ἀνωτ. Ι.), Ἀντιφῶν 129. 6, Πλάτ. Πολ. 359 Α. κτλ. πρβλ. [[ἀδίκειμι]]. 2) πλειότερόν τι τοῦ βλάπτειν ἢ κακῶς ποιεῖν: ἀδ. γῆν, Θουκ. 2. 71., κτλ. ἵππον, Ξεν. Ἱππ. 6. 3.
}}
{{bailly
|btext=-ῶ :<br /><i>impf.</i> ἠδίκουν, <i>f.</i> ἀδικήσω, <i>ao.</i> ἠδίκησα, <i>pf.</i> ἠδικηκα;<br /><b>I.</b> <i>intr.</i><br /><b>1</b> être injuste, commettre une injustice, avoir un tort, être coupable;<br /><b>2</b> être coupable au regard de la loi, agir illégalement : [[Σωκράτης]] ἀδικεῖ ποιῶν… καὶ διδάσκων PLAT Socrate est coupable en faisant… et en instruisant ; ὁ ἀδικῶν ATT le délinquant, l'accusé ; ὁ ἀδικούμενος ATT le plaignant, l'accusateur;<br /><b>II.</b> <i>tr.</i><br /><b>1</b> faire tort à ; τινά à qqn ; [[τί]] τινα causer un dommage à qqn ; τὰ μέγιστα ἀδ. τινά causer les plus grands dommages à qqn ; <i>Pass. (f.</i> ἀδικήσομαι, <i>postér.</i> ἀδικηθήσομαι) subir une injustice, un tort, un dommage;<br /><b>2</b> gâter, endommager, avarier.<br />'''Étymologie:''' [[ἄδικος]].
}}
}}
{{Abbott
{{Abbott
Retrieved from "https://lsj.gr/wiki/Special:MobileDiff/2649082"