Anonymous

ἄκουσμα: Difference between revisions

From LSJ
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1"
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
Line 15: Line 15:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0078.png Seite 78]] τό, das Gehörte, ὀρθὸν ἄκ. ἀκούειν Soph. O. C. 520, vom Gesang, μουσικὰ ἀκ., Plat. Axioch. 371 d; ἡδύ Arist. Eth. Nic. 10, 4, 7; Cic. Att. 12, 4; von dem, was man gelernt hat, πολλῶν καὶ καλῶν ἀκ. πεπληρωμένος Isocr. 1, 12; D. Hal. 10, 10 δεινὰ ἀκ., schreckliche Gerüchte. Bei Athen. V, 211 c VI, 246 d Plut. Crass. 33 sind ἀκούσματα Sänger; [[ἔπαινος]] ἥδιστον ἀκ. Xen. Mem. 2, 1, 31, der angenehmste Ohrenschmaus; so verb. Luc. Nigr. 19 θεάματα καὶ ἀκούσματα, wie Plut. Symp. 5, 1, 2.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0078.png Seite 78]] τό, das Gehörte, ὀρθὸν ἄκ. ἀκούειν Soph. O. C. 520, vom Gesang, μουσικὰ ἀκ., Plat. Axioch. 371 d; ἡδύ Arist. Eth. Nic. 10, 4, 7; Cic. Att. 12, 4; von dem, was man gelernt hat, πολλῶν καὶ καλῶν ἀκ. πεπληρωμένος Isocr. 1, 12; D. Hal. 10, 10 δεινὰ ἀκ., schreckliche Gerüchte. Bei Athen. V, 211 c VI, 246 d Plut. Crass. 33 sind ἀκούσματα Sänger; [[ἔπαινος]] ἥδιστον ἀκ. Xen. Mem. 2, 1, 31, der angenehmste Ohrenschmaus; so verb. Luc. Nigr. 19 θεάματα καὶ ἀκούσματα, wie Plut. Symp. 5, 1, 2.
}}
{{bailly
|btext=ατος (τό) :<br /><b>I.</b> ce qu’on entend (parole, musique, <i>etc.</i>) ; <i>particul.</i><br /><b>1</b> récit, nouvelle, bruit;<br /><b>2</b> enseignement, précepte;<br /><b>II.</b> τὰ ἀκούσματα ceux qu’on écoute, troupe de musiciens.<br />'''Étymologie:''' [[ἀκούω]].
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''ἄκουσμα''': [ᾰκ], ατος, τό, τὸ ἀκουσθέν, ὡς ἡ [[μουσική]], ἥδιστον ἄκ., τὸ γλυκύτατον [[ἄκουσμα]] [[ὅπερ]] τὸ οὖς εἰσδέχεται, Ξεν. Ἀπομ. 2. 1, 31· πρβλ. Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 10. 4, 7, Μενάνδρ. Ἄδηλ. 115· ἀκ. καὶ ὁράματα, Ἀριστ. Πολ. 7. 17, 7. 2) [[φήμη]], [[εἴδησις]], [[διήγημα]], Σοφ. Ο. Κ. 517 (λυρ.).
|lstext='''ἄκουσμα''': [ᾰκ], ατος, τό, τὸ ἀκουσθέν, ὡς ἡ [[μουσική]], ἥδιστον ἄκ., τὸ γλυκύτατον [[ἄκουσμα]] [[ὅπερ]] τὸ οὖς εἰσδέχεται, Ξεν. Ἀπομ. 2. 1, 31· πρβλ. Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 10. 4, 7, Μενάνδρ. Ἄδηλ. 115· ἀκ. καὶ ὁράματα, Ἀριστ. Πολ. 7. 17, 7. 2) [[φήμη]], [[εἴδησις]], [[διήγημα]], Σοφ. Ο. Κ. 517 (λυρ.).
}}
{{bailly
|btext=ατος (τό) :<br /><b>I.</b> ce qu’on entend (parole, musique, <i>etc.</i>) ; <i>particul.</i><br /><b>1</b> récit, nouvelle, bruit;<br /><b>2</b> enseignement, précepte;<br /><b>II.</b> τὰ ἀκούσματα ceux qu’on écoute, troupe de musiciens.<br />'''Étymologie:''' [[ἀκούω]].
}}
}}
{{grml
{{grml