ὀπίσω: Difference between revisions

{{pape

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0358.png Seite 358]] ep. [[ὀπίσσω]] (wie [[ὄπις]] von [[ἕπομαι]], oder mit ἐπί zusammenhangend); – 1) vom Orte, [[hinten]], [[hinterher]]; [[ὀπίσω]] δὲ πύλας λίπε, Il. 22, 137; – gew. [[zurück]], [[nach hinten]]; [[σκῆπτρον]] δ' οὔτ' [[ὀπίσω]] [[οὔτε]] προπρηνὲς ἐνώμα, Il. 3, 218; κατὰ δ' [[ἡνία]] τεῖνεν [[ὀπίσσω]], zog die Zügel zurück, 261; ἀνεχάζετο τυτθὸν [[ὀπίσσω]], 5, 443; εἴκειν, 605; ἰδνωθείς, 12, 205; [[μήτις]] [[ὀπίσσω]] τετράφθω, ἀλλὰ [[πρόσσω]] ἴεσθε, 272; auch [[πάλιν]] εἶσιν [[ὀπίσσω]], Od. 11, 149; [[ὀπίσω]] [[πάλιν]] [[οἴκαδε]], Pind. N. 3, 59; [[ὀπίσω]] ἀναπλῶσαι, Her. 1, 78; ἤϊε τὴν αὐτὴν [[ὀπίσω]] ὁδόν, 1, 111; [[ὀπίσω]] σπάσας τὸν χαλινόν, Plat. Phaedr. 254 e, wie εἰς τοὐπίσω ἑλκύσαι τὰς ἡνίας, 254 b; Sp. – 2) von der Zeit, [[hinterdrein]], [[hernach]], in Zukunft; Τρωαὶ δέ μ' [[ὀπίσσω]] πᾶσαι μωμήσονται, Il. 3, 411; Ggstz von νῦν, 6, 352 u. öfter; Hes. O. 743 Th. 488; ἐς [[ὀπίσσω]], Od. 20, 199; ἅμα [[πρόσσω]] καὶ ὀπ ίσσω λεύσσει, Il. 3, 109, wie [[οὐδέ]] τι οἶδε νοῆσαι ἅμα [[πρόσσω]] καὶ [[ὀπίσσω]], 1, 343, u. [[οἶος]] ὅρα [[πρόσσω]] καὶ [[ὀπίσσω]], 18, 250, vgl. Od. 24, 452, d. i. das Vorliegende, Gegenwärtige und das darauf Folgende, die Zukunft wahrnehmen, wissen, nicht etwa Zukunft und Vergangenheit, da [[ὀπίσω]], von der Zeit gebraucht, immer auf das Zukünftige geht, vgl. [[πρόσω]] u. Od. 11, 483, [[σεῖο]] δ' [[οὔτις]] ἀνὴρ [[προπάροιθε]] μακάρτατος, οὔτ' ἄρ' [[ὀπίσσω]], wo [[προπάροιθε]] auf die Vergangenheit geht: keiner ist glücklicher als du, weder in der früheren Zeit, von den Früheren, noch in der Zukunft, von den Nachkommen; auch Soph. sagt [[πέτομαι]] δ' ἐλπίσιν οὔτ' ἐνθάδ' ὁρῶν, οὔτ' [[ὀπίσω]], O. R. 488, das hier, das Gegenwärtige und das Künftige, wo schon der Schol. falsch erklärt [[οὔτε]] κατὰ τὸ παρὸν ἐρείδων τὸν νοῦν, [[οὔτε]] κατὰ τὸ παρεληλυθός; Eur. γράμματα σφραγίζεις, λύεις τ' [[ὀπίσω]], I. A. 38. Daher ἐν τοῖς [[ὀπίσω]] λόγοις σημανέω, in den folgenden, späteren Büchern, Her. 1, 75. – 3) [[wieder]], [[wiederum]]; ἀνακτᾶσθαι, Her. 1, 61. 68; ἀποδοῦναι, 5, 92, 3, öfter.

}}

{{ls

|lstext='''ὀπίσω''': [ῐ], Ἐπικ. [[ὀπίσω]]· τὸ πρῶτον σπάνιον παρ’ Ὁμ. καὶ μόνον ἐπὶ τῆς σημασίας Ι: Ἐπίρρ. ([[ὄπις]]). Ι. ἐπὶ τόπου, πρὸς τὰ [[ὀπίσω]], ἀντίθετ. τῷ [[πρόσω]], Ἰλ. Μ. 272· ἀντίθετ. τῷ προπρηνές, Γ. 218· ἀνεχάζετο τυτθὸν [[ὀπίσω]] Ε. 443· ἀν. πολλὸν ὀπ. Π. 710· [[πάλιν]] εἶσιν [[ὀπίσσω]] Ὀδ. Λ. 149· - ἐν τῷ πεζῷ λόγῳ [[ὡσαύτως]], τὸ [[ὀπίσω]], συνῃρ. [[τοὐπίσω]], τὸ [[ὀπίσω]] φεύγειν Ἡρόδ. 1. 207, πρβλ. 8. 108· εἰς [[τοὐπίσω]] ἑλκύσαι τὰς ἡνίας Πλάτ. Πολ. 528Α, κτλ.· τὰ [[ὀπίσω]], τὰ ὀπίσθια, Ἑβδ. (Ἰωὴλ Β΄, 20). 2) πρὸς τὰ [[ὀπίσω]] [[πάλιν]], δηλ. διὰ τῆς αὐτῆς ὁδοῦ δι’ ἧς καὶ ἦλθέ τις, ἀπήνυσαν οἴκαδ’ [[ὀπίσσω]] Ὀδ. Η 326· [[ὀπίσω]] [[πάλιν]] [[οἴκαδε]] Πινδ. Ν. 3. 109 ἂψ ὀπ. Θεόκρ. 25. 74· ἀπίκοντο ὀπ. Ἡρόδ. 1. 72· ὀπ. πορευόμενοι [[αὐτόθι]] 75· ὀπ. ἀναπλῶσαι [[αὐτόθι]] 78 ἐν τῇ ὀπ. κομιδῇ, κατὰ τὴν ἐπιστροφήν, 8. 120, πρβλ. 1. 111, κτλ.· [[ἐντεῦθεν]] [[ἁπλῶς]], 3) [[πάλιν]], ἀνακτᾶσθαι ὀπ. Ἡρόδ. 1. 61, πρβλ. 68., 2. 14· ἀποδοῦναι ὀπ. 5. 92, 3· σφραγίζειν λύειν τ’ [[ὀπίσω]] Εὐρ. Ι. Α. 38. 4) μεταγεν., [[δεῦτε]] ὀπ. μου, ἔλθετε κατόπιν μου, ἀκολουθεῖτέ μοι, Εὐαγγ. κατὰ Ματθ. δ΄, 19. ΙΙ. ἐπὶ χρόνου, τοῦ λοιποῦ, εἰς τὸ ἑξῆς, ἐν τῷ μέλλοντι, [[ἐπειδὴ]] τὸ μέλλον ἦτο ἀόριστον καὶ ἐθεωρεῖτο [[ἑπομένως]] ὡς [[ὄπισθεν]] ἡμῶν ὑπάρχον, ἐν ᾧ τὸ παρελθὸν ὡς γνωστὸν ἐθεωρεῖτο ὡς κείμενον πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν ἡμῶν, ἡμῖν τεκέεσσί τ’ [[ὀπίσσω]] [[πῆμα]] λίποιτο Ἰλ. Γ. 160· Τρῳαὶ δέ μ’ [[ὀπίσω]] πᾶσαι μωμήσονται [[αὐτόθι]] 411· πρβλ. Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 739, Θ. 488· ἔς περ [[ὀπίσσω]] Ὀδ. Υ. 199· ([[εἰσοπίσω]] Σοφ. Φ. 1105), ἀντίθετον τῷ νῦν, τούτῳ δ’ οὔτ’ ἂρ νῦν φρένες ἔμπεδοι [εἰσίν], οὔτ’ ἂρ’ [[ὀπίσσω]] [ἔσονται] Ἰλ. Ζ. 352· τῷ [[προπάροιθε]], [[σεῖο]] δ’, Ἀχιλλεῦ, [[οὔτις]] ἀνὴρ [[προπάροιθε]] [ἦν] μακάρτατος, οὔτ’ ἂρ’ [[ὀπίσσω]] [ἔσσεται] Ὀδ. Λ. 483· οὕτω καὶ [[ὅπου]] τὰ [[ὀπίσσω]] καὶ [[πρόσσω]] ἀντιτίθενται, τὸ μὲν [[πρόσσω]] [[δέον]] νὰ νοῆται ἐπὶ τοῦ παρελθόντος [[ὅπερ]] δύναταί τις νὰ ἴδῃ πρὸ [[ἑαυτοῦ]], τὸ δὲ [[ὀπίσσω]] τὸ μέλλον: οἶδε νοῆσαι ἅμα [[πρόσσω]] καὶ [[ὀπίσσω]] Ἰλ. Α. 343· ἅμα [[πρόσσω]] καὶ ὀπ. λεύσσει Γ. 109· ὅρα [[πρόσσω]] καὶ ὀπ. Σ. 250, Ὀδ. Ω. 452· [[οὕτως]], ὅσα τ’ ἦν ὅσα τ’ ἔσθ’ ὅσα τ’ ἔσται [[ὀπίσω]] Ἐμπεδ. 128· οὔτ’ ἐνθάδ’ ὁρῶν οὔτ’ [[ὀπίσω]], [[οὔτε]] τὸ παρὸν [[οὔτε]] τὸ μέλλον, Σοφ. Ο. Τ. 488· [[τοὐπίσω]] σκοπεῖν Εὐρ. Ἀποσπ. 50· θνητὸς πεφυκὼς [[τοὐπίσω]] πειρῶ βλέπειν Τραγ. παρὰ Στοβ. σ. 188.52·-ὁ Heyne καὶ ἄλλοι διὰ [[ταῦτα]] σφάλλονται ἑρμηνεύοντες τὸ [[ὀπίσσω]] ἐπὶ τοῦ παρελθόντος καὶ τὸ [[πρόσσω]] ἐπὶ τοῦ μέλλοντος ἐν Ἰλ. Α. 343, κτλ.· πρβλ. [[ὄπισθεν]] ΙΙ. 1. 2) ἐν τοῖσι [[ὀπίσω]] λόγοις, εἰς τὰ ἑπόμενα βιβλία, Ἡρόδ. 1.75· πρβλ. [[ὄπισθεν]] ΙΙ. 2.-Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 288.

}}

{{Autenrieth