3,274,216
edits
ῥήτωρ: Difference between revisions
From LSJ
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1"
m (Text replacement - "l’" to "l'") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0841.png Seite 841]] ορος, ὁ, 1) der Redner, Sprecher; Soph. frg. 937; δισσῶν μύθων ῥήτορες [[ἦσαν]], Eur. Hec. 126; Volksredner, Ar. oft u. in Prosa. – 2) später bes. der Lehrer der Beredtsamkeit, auch der Redekünstler, Prunkredner, rhetor, Plut. oft u. Folgde. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0841.png Seite 841]] ορος, ὁ, 1) der Redner, Sprecher; Soph. frg. 937; δισσῶν μύθων ῥήτορες [[ἦσαν]], Eur. Hec. 126; Volksredner, Ar. oft u. in Prosa. – 2) später bes. der Lehrer der Beredtsamkeit, auch der Redekünstler, Prunkredner, rhetor, Plut. oft u. Folgde. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ορος (ὁ, ἡ)<br /><b>1</b> orateur, <i>particul. à Athènes</i> orateur public dans l'assemblée ; <i>abs.</i> ὁ [[ῥήτωρ]], l'orateur par excellence (Démosthène);<br /><b>2</b> maître d’éloquence, rhéteur.<br />'''Étymologie:''' R. Ϝερ > Ϝρη-, Ῥη- parler ; v. [[εἴρω]]², *[[ῥέω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ῥήτωρ''': -ορος, ὁ, [[ὡσαύτως]] ἡ Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 673· (*ῥέω, ἐρῶ)· -ὡς καὶ νῦν, ὁ [[δημοσίᾳ]] ἀγορεύων, δικηγόρος, Λατ. orator, ῥ. μύθων Εὐρ. Ἑκ. 126, κτλ.· [[μάλιστα]] ἐν Ἀθήναις, οἱ ῥήτορες, οἱ [[δημοσίᾳ]] ἀγορεύοντες ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ, καὶ οἱ μετερχόμενοι τοῦτο τὸ [[ἐπάγγελμα]] [[πολλάκις]] προήγοντο εἰς τὰ ἀνώτατα ἀξιώματα τῆς πόλεως, Ἀριστοφ. Ἀχ. 38, 680, Ἱππ. 60, 358, κ. ἀλλ., Θουκ. 8. 1, Ἀνδοκ. 23. 31, Πλάτ., κλ.· συχν. ἐπὶ κακῆς σημασίας, Ἰσοκρ. 185Β, Ἀριστ. Τοπ. 6. 12, 5· οἱ [[δέκα]] ῥήτορες, οἱ Ἀττικοί, συνήθως ἐκδιδόμενοι [[ὁμοῦ]], Λουκ. Ἔρωτες 29. 2) ἐν Σοφ. Ἀποσπάσμ. 937, ὁ ἐκδίδων ἀπόφασιν, [[δικαστής]]. 3) παρὰ μεταγεν. ἰδίως, [[διδάσκαλος]] τῆς ῥητορικῆς, [[ῥητοροδιδάσκαλος]], Λατιν. rhetor, Πλούτ. 2. 131 Α, κτλ. ΙΙ. ὡς ἐπίθετ., ῥ. Λόγος Ἑλλ. Ἐπιγράμμ. 852. 7. | |lstext='''ῥήτωρ''': -ορος, ὁ, [[ὡσαύτως]] ἡ Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 673· (*ῥέω, ἐρῶ)· -ὡς καὶ νῦν, ὁ [[δημοσίᾳ]] ἀγορεύων, δικηγόρος, Λατ. orator, ῥ. μύθων Εὐρ. Ἑκ. 126, κτλ.· [[μάλιστα]] ἐν Ἀθήναις, οἱ ῥήτορες, οἱ [[δημοσίᾳ]] ἀγορεύοντες ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ, καὶ οἱ μετερχόμενοι τοῦτο τὸ [[ἐπάγγελμα]] [[πολλάκις]] προήγοντο εἰς τὰ ἀνώτατα ἀξιώματα τῆς πόλεως, Ἀριστοφ. Ἀχ. 38, 680, Ἱππ. 60, 358, κ. ἀλλ., Θουκ. 8. 1, Ἀνδοκ. 23. 31, Πλάτ., κλ.· συχν. ἐπὶ κακῆς σημασίας, Ἰσοκρ. 185Β, Ἀριστ. Τοπ. 6. 12, 5· οἱ [[δέκα]] ῥήτορες, οἱ Ἀττικοί, συνήθως ἐκδιδόμενοι [[ὁμοῦ]], Λουκ. Ἔρωτες 29. 2) ἐν Σοφ. Ἀποσπάσμ. 937, ὁ ἐκδίδων ἀπόφασιν, [[δικαστής]]. 3) παρὰ μεταγεν. ἰδίως, [[διδάσκαλος]] τῆς ῥητορικῆς, [[ῥητοροδιδάσκαλος]], Λατιν. rhetor, Πλούτ. 2. 131 Α, κτλ. ΙΙ. ὡς ἐπίθετ., ῥ. Λόγος Ἑλλ. Ἐπιγράμμ. 852. 7. | ||
}} | }} | ||
{{StrongGR | {{StrongGR | ||
