3,274,313
edits
πελάζω: Difference between revisions
From LSJ
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1"
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 16: | Line 16: | ||
|btext=<i>f.</i> πελάσω, <i>att.</i> [[πελῶ]] ; <i>ao.</i> ἐπέλασα, <i>pf. inus.</i><br /><i>Pass. ao.</i> ἐπελάσθην, <i>ao.2 poét. sync.</i> [[ἐπλήμην]], <i>pf.</i> [[πέπλημαι]];<br /><b>1</b> <i>intr.</i> s'approcher, gén. <i>ou</i> acc.;<br /><b>2</b> <i>tr. (seul. en poésie)</i> approcher, faire approcher : [[νέας]] Κρήτῃ OD des vaisseaux près de la Crète ; τινα γαίῃ OD, Ἰθάκῃ OD qqn près de la terre, d'Ithaque ; [[στῆθος]] θαλάσσῃ OD se jeter la poitrine sur la mer (pour nager) ; ἰστὸν ἰστοδόκῃ IL renverser un mât sur son chevalet ; <i>fig.</i> τινα [[ἐς]] νῆσον OD faire aborder qqn dans une île ; <i>avec idée de violence</i> πελάζειν τινὰ δεσμοῖς ESCHL jeter qqn dans des liens ; τινα χθονί IL jeter qqn à terre ; <i>au Pass.</i> avec le dat. [[πλῆτο]] χθονί IL il tomba à terre ; <i>fig.</i> πελάζειν τινὰ ὀδύνῃσι IL jeter qqn dans la souffrance;<br /><i><b>Moy.</b></i> πελάζομαι (<i>ao.</i> ἐπελασάμην);<br /><b>1</b> <i>intr.</i> s'approcher de;<br /><b>2</b> <i>tr. (opt. ao. 3ᵉ pl. épq.</i> [[πελασαίατο]]) approcher.<br />'''Étymologie:''' DELG [[πέλας]]. | |btext=<i>f.</i> πελάσω, <i>att.</i> [[πελῶ]] ; <i>ao.</i> ἐπέλασα, <i>pf. inus.</i><br /><i>Pass. ao.</i> ἐπελάσθην, <i>ao.2 poét. sync.</i> [[ἐπλήμην]], <i>pf.</i> [[πέπλημαι]];<br /><b>1</b> <i>intr.</i> s'approcher, gén. <i>ou</i> acc.;<br /><b>2</b> <i>tr. (seul. en poésie)</i> approcher, faire approcher : [[νέας]] Κρήτῃ OD des vaisseaux près de la Crète ; τινα γαίῃ OD, Ἰθάκῃ OD qqn près de la terre, d'Ithaque ; [[στῆθος]] θαλάσσῃ OD se jeter la poitrine sur la mer (pour nager) ; ἰστὸν ἰστοδόκῃ IL renverser un mât sur son chevalet ; <i>fig.</i> τινα [[ἐς]] νῆσον OD faire aborder qqn dans une île ; <i>avec idée de violence</i> πελάζειν τινὰ δεσμοῖς ESCHL jeter qqn dans des liens ; τινα χθονί IL jeter qqn à terre ; <i>au Pass.</i> avec le dat. [[πλῆτο]] χθονί IL il tomba à terre ; <i>fig.</i> πελάζειν τινὰ ὀδύνῃσι IL jeter qqn dans la souffrance;<br /><i><b>Moy.</b></i> πελάζομαι (<i>ao.</i> ἐπελασάμην);<br /><b>1</b> <i>intr.</i> s'approcher de;<br /><b>2</b> <i>tr. (opt. ao. 3ᵉ pl. épq.</i> [[πελασαίατο]]) approcher.<br />'''Étymologie:''' DELG [[πέλας]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=πελάζω en πελάω [πέλας] aor. ἐπέλᾰσα, ep. (ἐ)πέλασ(σ)α, opt. med. 3 plur. πελασαίατο, ep. imperat. act. πέλασσον, ep. inf. πελάσσαι, med. ἐπελασ(σ)άμην, inf. πελάσασθαι, poët. med. 3 sing. ἔπλητο en πλῆτο, 3 plur. ἔπληντο en πλῆντο, aor. pass. ἐπελάσθην en ἐπλᾱ́θην, 3 plur. πέλασθεν, opt. πλαθείην, inf. πελασθῆναι, ptc. πελασθείς en πλαθείς, f. πλαθεῖσα; perf. med.-pass. πέπλημαι, ptc. πεπλημένος; fut. πελάσω, Att. πελῶ, poët. πελάσ(σ)ω; poët. act. causat. brengen, aanvoeren, doen naderen, in contact brengen: met acc. en dat..; ἱστὸν δ’ ἱστοδόκῃ πέλασαν zij lieten de mast neer op de gaffel Il. 1.434; δεσμοῖς ( με ) π. (mij) in de boeien slaan Aeschl. PV 155; βρόχῳ δέρην πελάσσαι zijn hals in een strop steken Eur. Alc. 229; ook med..; μηδ ( ὲ )... Πάτροκλον νηυσὶν πελάσαιατο opdat zij Patroclus niet met zich meenemen naar de schepen Il. 17.341; pass..; μήτε... πλαθείην γαμέτᾳ τινὶ τῶν ἐξ οὐρανοῦ en moge ik niet verenigd worden met een van de hemelingen als partner Aeschl. PV 897; overdr..; ὀδύνῃσι πελάζειν (hem) pijn te bezorgen Il. 5.766; ἐμέ... κράτει πέλασον breng mij tot de overwinning Pind. O. 1.78; met acc. en bep. van plaats:. κτήματα δ’ ἐν σπήεσσι πελάσσατε jullie moeten de bezittingen in de grotten opbergen Od. 10.404. in de buurt komen (van), (be)naderen; met gen..; τῆς πόλεως π. de stad naderen Thuc. 2.77.5; met dat..; τούτοις σὺ μὴ πέλαζε kom bij hen niet in de buurt Aeschl. PV 807; zelden met acc..; ὅδ’ ἄναξ ἤδη φοράδην... δῶμα πελάζει daar is al onze heer, die per draagbaar het huis nadert Eur. Andr. 1167; ook met πρός of εἰς + acc.. πρὸς τοῖχον πελάσας tot de muur genaderd Hes. Op. 732; πελάζειν ἐς τούσδε τόπους in de buurt van deze plaatsen te komen Soph. OC 1761. med.-pass. naderen, bereiken; abs..; ἐπεὶ τὰ πρῶτα πέλασθεν zodra ze genaderd waren Il. 12.420; met gen..; Χρύσης πελασθεὶς φύλακος in de buurt van de bewaker van Chryse gekomen Soph. Ph. 1327; met dat..; οὔδει πλῆντο zij bereikten de grond Il. 14.468; met acc.. λιταῖς σε... πελαζόμεσθα wij benaderen u met smeekbeden Aeschl. Sept. 144. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''πελάζω:''' (fut. πελάσω - атт. [[πελῶ]], aor. ἐπέλᾰσα - эп. ἐπέλασσα и πέλασσα; pass.: aor. 1 ἐπελάσθην, эп. aor. 2 ἐπελάσθην и [[ἐπλάθην]] с ᾱ, pf. [[πέπλημαι]] - дор. πέπλᾱμαι; aor. 1 med. ἐπελασάμην, эп. aor. 2 [[ἐπλήμην]] и πλήμην)<br /><b class="num">1)</b> [[приближаться]], [[подходить]] ([[νήεσσι]] Hom. и [[νεῶν]] Soph.; πολεμίοισι Her.; πρὸς τοῖχον Hes.; ἐς [[τούσδε]] τόπους Soph.; [[δῶμα]] Eur.; [[ὅμοιον]] ὁμοίῳ ἀεὶ πελάζει погов. Plat.): πελάσας ἐς τὸν ἀριθμὸν τούτων τῶν ἡμερέων Her. по истечении (досл. подойдя к числу) этих дней; π. ὅμματος и ἐς ὄψιν (sc. τινός) Eur. подходить к кому-л.;<br /><b class="num">2)</b> эп. тж. med. приближать, приводить, подводить (τινὰ Ἰθάκῃ, [[νέας]] Κρήτῃ Hom.): θαλάσσῃ [[στῆθος]] π. Hom. лечь грудью на море, т. е. поплыть; νευρὴν μαζῷ π. Hom. оттянуть тетиву к груди; π. τινὰ χθονί Hom. повалить кого-л. на землю; [[ἐξοπίσω]] [[πλῆτο]] χθονί Hom. (раненый Гектор) навзничь упал на землю; π. τινὰ δεσμοῖς Aesch. бросить кого-л. в темницу (досл. в оковы); π. τινὰ ὀδύνῃσι Hom. повергать кого-л. в скорбь; [[ἔπος]] ἀδάμαντι π. Her. уподоблять слово алмазу, т. е. делать его непреложным; ἀσπίδες ἔπληντ᾽ ἀλλήλῃσι Hom. щиты столкнулись друг с другом; πελασθῆναι ἐπί τινα и τινος Soph. приблизиться к кому-л. | |||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
| Line 31: | Line 34: | ||
|lsmtext='''πελάζω:''' μέλ. <i>-άσω</i>, Αττ. [[πελῶ]], ποιητ. <i>πελάσω</i>, αόρ. αʹ <i>ἐπέλασα</i>, Επικ. <i>πέλασα</i>, <i>ἐπέλασσα</i>, <i>πέλασσα</i> — Μέσ., αόρ. αʹ ευκτ. <i>πελασσαίατο</i> — Παθ., αόρ. αʹ <i>ἐπελάσθην</i>, επίσης [[ἐπλάσθην]] [ᾱ]· Επικ. γʹ ενικ. και πληθ. συγκεκ. Παθ. αορ. βʹ <i>ἔπλητο</i>, [[πλῆτο]], [[ἔπληντο]], [[πλῆντο]]· παρακ. [[πέπλημαι]], μτχ. [[πεπλημένος]]· ([[πέλας]]),<br /><b class="num">Α.</b> Αμτβ.,<br /><b class="num">1.</b> [[πλησιάζω]], [[έρχομαι]] κοντά, [[προσέρχομαι]], [[έλκω]] [[πλησίον]] ή κοντά, με δοτ., πέλασεν [[νήεσσι]], σε Ομήρ. Ιλ.· <i>τούτοις σὺ μὴ πελάζεις</i>, σε Αισχύλ. κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> [[σπανίως]] με γεν., πελάσαι [[νεῶν]], [[έρχομαι]] κοντά στα πλοία, σε Σοφ.· <i>πελάζειν σῆς πάτρας</i>, στον ίδ.<br /><b class="num">3.</b> με πρόθ., [[πελάζω]] πρὸς τοῖχον, σε Ησίοδ., στον ίδ.· [[οὐκέτι]] πελᾶτε, δεν θα με πλησιάσει [[άλλο]] περισσότερο, σε Σοφ.<br /><b class="num">4.</b> απόλ., σε Ξεν. <b>Β.</b> Μτβ.,<br /><b class="num">1.</b> [[φέρνω]] κοντά, κάνω να πλησιάσει, <i>Κρήτῃ ἐπέλασσεν</i> (ενν. [[τὰς]] [[νέας]]), σε Ομήρ. Οδ.· <i>νευρὴν μαζῷ πέλασεν</i>, έφερε τη [[χορδή]] [[ψηλά]] στο [[στήθος]] του στο [[τράβηγμα]] του τόξου, στο ίδ.· ἐπέλασσα θαλάσσῃ [[στῆθος]], στο [[κολύμπι]], στο ίδ.· <i>πέλασε χθονί</i>, τους έφερε στη γη, σε Ομήρ. Ιλ.· [[ἔπος]] [[ἐρέω]], <i>ἀδάμαντι πελάσσας</i>, το έκαναν ισχυρό όπως το [[διαμάντι]], σε Χρησμ. [[παρά]] Ηροδ.<br /><b class="num">2.</b> ακολουθ. από πρόθ., <i>μὲ νῆσον ἐς Ὠγυγίην πέλασαν θεοί</i>, σε Ομήρ. Οδ. <b>Γ.</b> στην Παθ. όπως το Ενεργ. αμτβ.,<br /><b class="num">I. 1.</b> [[έρχομαι]] [[πλησίον]], [[πλησιάζω]] κ.λπ., με δοτ., σε Ομήρ. Ιλ.· [[πλῆτο]] χθονί, ήρθε κοντά (δηλ. βούλιαξε) στη γη, στο ίδ.<br /><b class="num">2.</b> [[σπανίως]] με γεν., σε Σοφ.<br /><b class="num">3.</b> ακολουθ. από πρόθ., <i>πελασθῆναι ἐπὶ τὸν θεόν</i>, στον ίδ.<br /><b class="num">II.</b> κάνω την πρώτη [[επαφή]] ή παντρεύομαι, λέγεται για [[γυναίκα]], σε Αισχύλ. | |lsmtext='''πελάζω:''' μέλ. <i>-άσω</i>, Αττ. [[πελῶ]], ποιητ. <i>πελάσω</i>, αόρ. αʹ <i>ἐπέλασα</i>, Επικ. <i>πέλασα</i>, <i>ἐπέλασσα</i>, <i>πέλασσα</i> — Μέσ., αόρ. αʹ ευκτ. <i>πελασσαίατο</i> — Παθ., αόρ. αʹ <i>ἐπελάσθην</i>, επίσης [[ἐπλάσθην]] [ᾱ]· Επικ. γʹ ενικ. και πληθ. συγκεκ. Παθ. αορ. βʹ <i>ἔπλητο</i>, [[πλῆτο]], [[ἔπληντο]], [[πλῆντο]]· παρακ. [[πέπλημαι]], μτχ. [[πεπλημένος]]· ([[πέλας]]),<br /><b class="num">Α.</b> Αμτβ.,<br /><b class="num">1.</b> [[πλησιάζω]], [[έρχομαι]] κοντά, [[προσέρχομαι]], [[έλκω]] [[πλησίον]] ή κοντά, με δοτ., πέλασεν [[νήεσσι]], σε Ομήρ. Ιλ.· <i>τούτοις σὺ μὴ πελάζεις</i>, σε Αισχύλ. κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> [[σπανίως]] με γεν., πελάσαι [[νεῶν]], [[έρχομαι]] κοντά στα πλοία, σε Σοφ.· <i>πελάζειν σῆς πάτρας</i>, στον ίδ.<br /><b class="num">3.</b> με πρόθ., [[πελάζω]] πρὸς τοῖχον, σε Ησίοδ., στον ίδ.· [[οὐκέτι]] πελᾶτε, δεν θα με πλησιάσει [[άλλο]] περισσότερο, σε Σοφ.<br /><b class="num">4.</b> απόλ., σε Ξεν. <b>Β.</b> Μτβ.,<br /><b class="num">1.</b> [[φέρνω]] κοντά, κάνω να πλησιάσει, <i>Κρήτῃ ἐπέλασσεν</i> (ενν. [[τὰς]] [[νέας]]), σε Ομήρ. Οδ.· <i>νευρὴν μαζῷ πέλασεν</i>, έφερε τη [[χορδή]] [[ψηλά]] στο [[στήθος]] του στο [[τράβηγμα]] του τόξου, στο ίδ.· ἐπέλασσα θαλάσσῃ [[στῆθος]], στο [[κολύμπι]], στο ίδ.· <i>πέλασε χθονί</i>, τους έφερε στη γη, σε Ομήρ. Ιλ.· [[ἔπος]] [[ἐρέω]], <i>ἀδάμαντι πελάσσας</i>, το έκαναν ισχυρό όπως το [[διαμάντι]], σε Χρησμ. [[παρά]] Ηροδ.<br /><b class="num">2.</b> ακολουθ. από πρόθ., <i>μὲ νῆσον ἐς Ὠγυγίην πέλασαν θεοί</i>, σε Ομήρ. Οδ. <b>Γ.</b> στην Παθ. όπως το Ενεργ. αμτβ.,<br /><b class="num">I. 1.</b> [[έρχομαι]] [[πλησίον]], [[πλησιάζω]] κ.λπ., με δοτ., σε Ομήρ. Ιλ.· [[πλῆτο]] χθονί, ήρθε κοντά (δηλ. βούλιαξε) στη γη, στο ίδ.<br /><b class="num">2.</b> [[σπανίως]] με γεν., σε Σοφ.<br /><b class="num">3.</b> ακολουθ. από πρόθ., <i>πελασθῆναι ἐπὶ τὸν θεόν</i>, στον ίδ.<br /><b class="num">II.</b> κάνω την πρώτη [[επαφή]] ή παντρεύομαι, λέγεται για [[γυναίκα]], σε Αισχύλ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''πελάζω''': Ὅμ. κλ.· μέλλ. -άσω Εὐρ. Ἠλ. 1332, κτλ.· Ἀττ. πελῶ, Elmsl. παρὰ Δινδ. εἰς Αἰσχύλ. Πρ. 282, Σοφ. Φ. 1149· ποιητ. πελάσσω Εὐρ. Ἀποσπ. 775. 36: - ἀόρ. ἐπέλᾰσα Εὐρ., Ἐπικ. πέλασα Ἰλ. Μ. 194· Ἐπικ. [[ὡσαύτως]] ἐπέλασσα Φ. 93, πέλασσα Ν. 1: - Μέσ. ἀόρ. εὐκτ. ἐν μεταβ. σημασ. πελασαίατο Ἰλ. Ρ. 341: - Παθ., ἀόρ. ἐπελάσθην Ἰλ., Σοφ.· Ἐπικ. συγκεκομ. ἀόρ. παθ. (κατὰ τύπον ὑπερσ.) ἔπλητο Ἡσ. Φ. 193, [[ἔπληντο]] Ἰλ. Δ. 449, κτλ.· [[πλῆτο]] Ξ. 438, [[πλῆντο]] [[αὐτόθι]] 468· [[ὕστερον]] [[ὡσαύτως]], ἐπλάθην [ᾱ], (οὐχὶ ἐπλάσθην, ὡς [[ἐνίοτε]] ἐν τοῖς Ἀντιγράφοις), Αἰσχύλ. Πρ. 896, Εὐρ. Τρῳ. 203, κτλ. (κατὰ τὸ πλεῖστον ἐν χορ.) - πρκμ. πέπλημαι Ἀνθ. Π. 5. 47, γ’ πληθ. πεπλήαται· Σιμων. Ἰαμβ. 33, μετοχ. [[πεπλημένος]] Ὀδ. Μ. 108: - [[πελάω]], [[πελάθω]], [[πλάθω]], [[εἶναι]] παράλληλοι τύποι ποιητικοί, τὸ δὲ [[πλησιάζω]] [[εἶναι]] ὁ κοινὸς παρὰ τοῖς πεζολόγοις [[τύπος]]· - ([[πέλας]]). Α. ἀμεταβ., [[πλησιάζω]], [[προσέρχομαι]], [[ἔρχομαι]] πλησίον, μετὰ δοτ., πέλασεν νήεσσι Ἰλ. Μ. 112· [[ὅστις]] ἀϊδρείῃ πελάσῃ Ὀδ. Μ. 41· τούτοις σὺ μὴ π. Αἰσχύλ. Πρ. 807, Σοφ. Φ. 301, κτλ.· [[οὕτως]], ἀλλὰ σπανίως ἐν τῷ πεζῷ λόγῳ, πολεμίοισι π. Ἡρόδ. 9. 74· θηρίοις Ξεν. Κύρ. 1. 4, 7, προβλ. 3. 2, 10· παροιμ., ὅμοιον ὁμοίῳ ἀεὶ πελάζει, «[[ὅμοιος]]’ς τὸν ὅμοιον», Πλάτ. Συμπ. 195Β. 2) σπανίως (ὡς τὸ [[πέλας]]) μετὰ γεν., ἐπὴν [ἡ γυνὴ] τόκου π. Ἱππ. 603. 6· πάρα …, πελάσαι [[φάος]] ... νεῶν, δύναται νὰ πλησιάσῃ τὸ φῶς εἰς τὰ πλοῖα, Σοφ. Αἴ. 709 εἴρξω [σε] πελάζειν σῆς πάτρας ὁ αὐτ. ἐν Φ. 1407 ([[ἔνθα]] ὁ Dind. ἀπορρίπτει τὸ σῆς πάτρας)· π. πηγῆς Καλλ. εἰς Ἀπολλ. 87· πλῆρες, μὴ πελάσῃ τ’ ὄμματος [[ἐγγὺς]] Εὐρ. Μήδ. 101· ἴδε κατωτ. Γ. 1. 2. 3) μετὰ προθ., π. πρὸς τοῖχον Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 730· ἐς τὸν ἀριθμὸν Ἡρόδ. 2. 19· τὸ [[ὕδωρ]] ἐς τὸ θερμὸν πελάζει, πλησιάζει εἰς τὸ θερμόν, ὁ αὐτ. 4.181· ἐς τούσδε τόπους Σοφ. Ο. Κ. 1761· εἰς ὄψιν, εἰς σὸν [[βλέφαρον]] Εὐρ. Ι. Τ. 1212, Ἠλ. 1332· ἐπί τινος Ὀρφ. Ἀργ. [[πρός]] τινα Πλούτ. 2. 564Β· - σπανίως μετ’ αἰτ. τόπου, [[δῶμα]] πελάζειν Εὐρ. Ἀνδρ. 1167, πρβλ. Σοφ. Ο. Κ. 1060· [[οὕτως]] [[ἴσως]] Φ. 1149, φυγᾷ μ’ [[οὐκέτι]] ... πελᾶτ’, δὲν θὰ μὲ πλησιάζητε πλέον μετὰ φόβου, ([[ἔνθα]] ὁ Ἕρμανν. λαμβάνει τὸ [[ῥῆμα]] μεταβατ., δὲ θὰ μὲ σύρητε πρὸς ἑαυτά, δηλ. δὲν θὰ μὲ κάμνετε νὰ ἐξέρχωμαι ἐκ τοῦ σπηλαίου μου νὰ σᾶς κυνηγῶ, ἀλλ’ ὁ Jebb ἐξέδωκε πηδᾶτ’ ἀντὶ πελᾶτ’, [[ἔνθα]] ἴδε μακρὰν σημ. [[αὐτοῦ]] καὶ [[παράρτημα]]). 4) ἀπολ., Ξεν. Ἀν. 4. 2, 3, Κύρ. 7. 1, 48. ΙΙ. [[πλησιάζω]] γυναῖκα (πρὸς συνουσίαν), ματρὶ τεᾷ πελάσαις Πινδ. Ν. 10. 152· ἐπὶ παρθενικῆς [[λέχος]] Ἀνθ. Π. 6. 302· πρβλ. κατωτέρω Γ. ΙΙ. καὶ ἴδε [[πελάτης]]. Β. Μεταβατικὸν ἐνεργείας, μόνον παρὰ ποιηταῖς, [[φέρω]] πλησίον ἢ [[πρός]] τι, [[κάμνω]] τι ἢ τινὰ νὰ προσεγγίσῃ ἢ πλησιάσῃ, συχν. παρ’ Ὁμ. (Ἡσ. μόνον Ἔργ. κ. Ἡμ. 429), ἐπὶ τε προσώπων καὶ ἐπὶ πραγμάτων, ([[νέας]]) Κρήτῃ ἐπέλασσεν Ὀδ. Γ. 291, πρβλ. 300· με ... γαίῃ Θεσπρωτῶν πέλασεν μέγα [[κῦμα]] Ξ. 315· τοὺς δ’ Ἰθάκῃ ἐπέλασσε φέρων [[ἄνεμος]] Ο. 482· π. τινὰ Ἀχιλῆϊ Ἰλ. Ξ. 154, πρβλ. Β. 744, κτλ.· [[Ζεύς|Ζεὺς]] δ’ [[ἐπεὶ]] οὖν Τρῶάς τε καὶ Ἕκτορα νηυσὶ πέλασσε, ἐπὶ ταῖς ναυσὶν ἐγγίσαι ἐποίησεν, Ν. 1· νευρὴν μὲν μαζῷ πέλασεν τόξῳ δὲ [[σίδηρον]] Δ. 123· ἐπέλασσα θαλάσσῃ [[στῆθος]], ἐν τῷ κολυμβᾶν, Ὀδ. Ξ. 350· πάντας ... πέλασε χθονὶ Ἰλ. Θ. 277· οὔδει τινὰ πελάσσαι Ψ. 719, κτλ.· ἱστὸν δ’ ἱστοδόκῃ πέλασαν (ἴδε ἐν λ. [[ἱστοδόκη]]) Α. 434· βόας ζεύγλᾳ π. Πινδ. Π. 4. 404· π. τινά δεσμοῖς Αἰσχύλ. Πρ. 155· βρόχῳ δέρην Εὐρ. Ἄλκ. 230, κτλ.· - μεταφορ., πελάζειν τινὰ ὀδύνῃσι, [[φέρω]] τινὰ εἰς πόνους, εἰς ὀδύνας, Ἰλ. Ε. 766· ἐμὲ ... κράτει πέλασον, «τῇ νίκῃ ... πέλασον· ἵνα κρατήσω [[αὐτοῦ]]» Σχόλ. (πρβλ. [[προσμίγνυμι]]) Πινδ. Ο. 1. 126· Βορέᾳ [[σῶμα]] [[πελάζω]], ἐκθέτων αὐτὸν εἰς τὸν βορέαν, Ἀριστοφ. Ὄρν. 1399· [[ἔπος]] [[ἐρέω]], ἀδάμαντι πελάσας (ἐξυπακ. αὐτό), ποιήσας αὐτὸ ἰσχυρὸν ὡς [[εἶναι]] ὁ [[ἀδάμας]], Χρησμ. παρ’ Ἡροδ. 7. 141, πρβλ. Εὐρ. Μήδ. 91· ἐπεί ῥ’ ἐπέλασσέ γε [[δαίμων]], ἀφοῦ προσεπέλασεν αὐτὸν ὁ [[θεός]], Ἰλ. Ο. 418, Φ. 93· γόμφοισιν πελάσας ([[ἔλυμα]]) Ἔργ. κ. Ἡμ. 429. 2) μετὰ προθέσ., με ... νῆσον ἐς Ὠγυγίην πέλασαν θεοὶ Ὀδ. Η. 254, Μ. 448· κτήματα δ’ ἐν [[σπήεσσι]] πελάσσατε Κ. 404, πρβλ. 424· οὕτω καὶ [[δεῦρο]] πελάζειν τινὰ Ε. 111· οὖδάσδε πελάζειν τινὰ Κ. 440, (οὔδει π. ἐν Ἰλ. Ψ. 719). Γ. ἐν τῷ παθ., ὡς τὸ ἀμετάβ. ἐνεργ., [[ἔρχομαι]] πλησίον, [[προσεγγίζω]], [[πλησιάζω]], κτλ., μετὰ δοτ., ἀσπίδες ... ἔπληντ’ ἀλλήλῃσι Ἰλ. Δ. 449., Θ. 63· [[πλῆτο]] χθονί, ἦλθε πλησίον τῆς γῆς (δηλ. κατέπεσε), Ξ. 438· οὔδεϊ [[πλῆντο]] [[αὐτόθι]] 468· σκοπέλῳ [[πεπλημένος]] Ὀδ. Μ. 108· ἀπολ., [[ἐπεὶ]] τὰ πρῶτα πέλασθεν (ἐπὶ τείχεσι) Μ. 420, πρβλ. Αἰσχύλ. Θήβ. 144. 2) σπανίως μετὰ γεν., Χρύσης πελασθεὶς [[φύλακος]] Σοφ. Φιλ. 1327· ἴδε ἀνωτ. Α. 2. 3) ἑπομένου ἐμπροθέτου προσδιορισμοῦ, πελασθῆναι ἐπὶ τὸν θεὸν ὁ αὐτ. ἐν Ο.Τ. 213. ΙΙ. [[πλησιάζω]] [[ὅπως]] συνευνασθῶ, [[συνέρχομαι]] εἰς σαρκικὴν μῖξιν, ἐπὶ γυναικός, [[μηδὲ]] πλαθείην γαμέτᾳ Αἰσχύλ. Πρ. 806, πρβλ. Εὐρ. Ἀνδρ. 25 ἴδε ἀνωτ. Α. ΙΙ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[πέλας]]<br />A. intr. to [[approach]], [[come]] near, [[draw]] near or [[nigh]], c. dat., πέλασεν [[νήεσσι]] Il.; τούτοις σὺ μὴ π. Aesch., etc.<br /><b class="num">2.</b> [[rarely]] c. gen., πελάσαι [[νεῶν]] to [[come]] near the ships, Soph.; πελάζειν σῆς πάτρας Soph.<br /><b class="num">3.</b> with a prep., π. πρὸς τοῖχον Hes.; εἰς ὄψιν τινός Eur.; c. acc. loci, [[δῶμα]] πελάζειν Eur.; [[οὐκέτι]] πελᾶτε [[will]] no [[more]] [[approach]] me, Soph.<br /><b class="num">4.</b> absol., Xen.<br />B. Causal, to [[bring]] near or to, make to [[approach]], Κρήτηι ἐπέλασσεν (sc. τὰς [[νέας]]) Od.; νευρὴν μαζῶι πέλασεν brought the [[string]] up to his [[breast]], in [[drawing]] a bow, Od.; ἐπέλασσα θαλάσσηι [[στῆθος]], in [[swimming]], Od.; πέλασε χθονί brought them to [[earth]], Il.; π. τινὰ δεσμοῖς Aesch.:—metaph., π. τινὰ ὀδύνηισι to [[bring]] him [[into]] [[pain]], Il.; [[ἔπος]] [[ἐρέω]], ἀδάμαντι πελάσσας having made it [[firm]] as [[adamant]], Orac. ap. Hdt.<br /><b class="num">2.</b> followed by a prep., με νῆσον ἐς Ὠγυγίην πέλασαν θεοί Od.<br />C. in Pass., like the intr. Act. to [[come]] [[nigh]], [[approach]], etc., c. dat., Il.; [[πλῆτο]] χθονί he came near (i. e. sank to) [[earth]], Il.<br /><b class="num">2.</b> [[rarely]] c. gen., Soph.<br /><b class="num">3.</b> foll. by a prep., πελασθῆναι ἐπὶ τὸν θεόν Soph.<br /><b class="num">II.</b> to [[approach]] or wed, of a [[woman]], Aesch. | |mdlsjtxt=[[πέλας]]<br />A. intr. to [[approach]], [[come]] near, [[draw]] near or [[nigh]], c. dat., πέλασεν [[νήεσσι]] Il.; τούτοις σὺ μὴ π. Aesch., etc.<br /><b class="num">2.</b> [[rarely]] c. gen., πελάσαι [[νεῶν]] to [[come]] near the ships, Soph.; πελάζειν σῆς πάτρας Soph.<br /><b class="num">3.</b> with a prep., π. πρὸς τοῖχον Hes.; εἰς ὄψιν τινός Eur.; c. acc. loci, [[δῶμα]] πελάζειν Eur.; [[οὐκέτι]] πελᾶτε [[will]] no [[more]] [[approach]] me, Soph.<br /><b class="num">4.</b> absol., Xen.<br />B. Causal, to [[bring]] near or to, make to [[approach]], Κρήτηι ἐπέλασσεν (sc. τὰς [[νέας]]) Od.; νευρὴν μαζῶι πέλασεν brought the [[string]] up to his [[breast]], in [[drawing]] a bow, Od.; ἐπέλασσα θαλάσσηι [[στῆθος]], in [[swimming]], Od.; πέλασε χθονί brought them to [[earth]], Il.; π. τινὰ δεσμοῖς Aesch.:—metaph., π. τινὰ ὀδύνηισι to [[bring]] him [[into]] [[pain]], Il.; [[ἔπος]] [[ἐρέω]], ἀδάμαντι πελάσσας having made it [[firm]] as [[adamant]], Orac. ap. Hdt.<br /><b class="num">2.</b> followed by a prep., με νῆσον ἐς Ὠγυγίην πέλασαν θεοί Od.<br />C. in Pass., like the intr. Act. to [[come]] [[nigh]], [[approach]], etc., c. dat., Il.; [[πλῆτο]] χθονί he came near (i. e. sank to) [[earth]], Il.<br /><b class="num">2.</b> [[rarely]] c. gen., Soph.<br /><b class="num">3.</b> foll. by a prep., πελασθῆναι ἐπὶ τὸν θεόν Soph.<br /><b class="num">II.</b> to [[approach]] or wed, of a [[woman]], Aesch. | ||
}} | }} | ||
