δοάσσατο: Difference between revisions

|Definition=Homeric aor. form, mostly impers., = Att. [[ἔδοξε]], <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[it seemed]], in phrase <b class="b3">ὧδε δέ</b> (or <b class="b3">ὣς ἄρα</b>) <b class="b3"> οἱ φρονέοντι δοάσσατο κέρδιον εἶναι</b> so [[it seemed]] to him to be best, <span class="bibl">Il.13.458</span>, <span class="bibl">Od.5.474</span>, al.; also <b class="b3">ὡς ἄν τοι πλήμνη γε δοάσσεται</b> (Ep. for [[δοάσσηται]]) <b class="b3"> ἄκρον ἱκέσθαι</b> till the nave [[appear]] even to graze, <span class="bibl">Il.23.339</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> for [[δοάσσαι]], [[δοάσσατο]], as used by A.R., v. [[δοιάζω]]. (For <b class="b3">δο-άσσατο</b>: <b class="b3">δέ-ατο</b> cf. <b class="b3">τροχ-άζω</b>: [[τρέχω]].) </span>

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0651.png Seite 651]] [[es schien]], [[es däuchte]], aorist., oder mit der dem aorist. gewöhnlichen Bdtg des Anfangens = es begann zu dünken, es gewann den Anschein; verwandt [[δέατο]], [[δέαμαι]], Wurzel ΔιF-, [[δοάσσατο]] entst. aus δFάσσατο, διFάσσατο, praes. δίFαμαι, vgl [[ἔραμαι]] ἠράσσατο, s. Curtius Grundz. der Griech. Etymol. 1, 201. 2, 146. Bei Homer Formel ὧδε δέ οἱ (ὧδε δέ μοι, ἃς ἄρα οἱ) φρονέοντι [[δοάσσατο]] κέρδιον εἶναι, als er aber nachsann, fieng es an (begann es) ihm so besser zu scheinen, Iliad. 13, 458. 14, 23. 16, 652 Odyss. 5, 474. 6, 145. 10, 153. 15, 204. 18, 93. 22, 338. 24, 239; Iliad. 23, 339 ἐν νύσσῃ δέ τοι [[ἵππος]] ἀριστερὸς ἐγχριμφθήτω, ὡς ἄν τοι [[πλήμνη]] γε δοάσσεται [[ἄκρον]] ἱκέσθαι κύκλου ποιητοῖο· λίθου δ' [[ἀλέασθαι]] ἐπαυρεῖν, bis es den Anschein gewonnen haben wird, daß die Nabe des Rades an das Aeußerste der νασσα hinanreiche, δοάσσεται conjunctiv. = δοάσσηται, syntactisch futur. exact. – Apoll. Rh., bei dem [[δοάσσατο]] 3, 770 »zweifelhaft sein«, »zweifeln« heißt, scheint es von [[δοιάζω]] abgeleitet zu haben, welches vgl.

|lsmtext='''δοάσσατο:''' γʹ ενικ. Επικ. Μέσ. αορ. αʹ, Αττ. <i>ἔδοξε</i>, φάνηκε, σε Όμηρ.· ὠς ἄν [[τοι]] [[πλήμνη]] δοάσσεται [[ἱκέσθαι]] (Επικ. υποτ. αντί <i>-ηται</i>), [[μέχρι]] να φανεί ότι γδάρθηκε ο [[τροχός]], σε Ομήρ. Ιλ.· πρβλ. [[δέατο]].