πένθος: Difference between revisions

|Definition=εος, τό,<br><span class="bld">A</span> [[grief]], [[sorrow]], Il.11.658, etc.; τινος [[for]] one, Od. 18.324, etc.; π. ἄλαστον ἔχουσα Il.24.105; πένθος [[λαγχάνειν]] S.Fr.659; Τρῶας λάβε πένθος Il.16.548, etc.; μέγα πένθος Ἀχαιίδα γαῖαν ἱκάνει 1.254, etc.; πένθεϊ δ' ἀτλήτῳ βεβολήατο πάντες 9.3; θυμὸς ἐτείρετο πένθος λυγρῷ 22.242, etc.<br><span class="bld">2</span> especially of [[grief]] for the [[dead]], [[mourning]], τοκεῦσι γόον καὶ πένθος ἔθηκας 17.37; παιδὸς γάρ οἱ ἄλαστον ἐνὶ φρεσὶ π. ἔκειτο Od.24.423; Σάρδεσι π. παρασχών A.Pers.322; δμῳαῖς προθήσειν πένθος οἰκεῖον στένειν S.Ant.1249; πένθος [[ποιήσασθαι]] = [[make]] a [[public]] [[mourning]], [[Herodotus|Hdt.]]2.1; so π. προεθήκαντο Id.6.21; πένθος τίθεται Id.2.46; πένθος τινὸς κοινοῦσθαι E.Alc.426; ἐν πένθει [εἶναι] S.El. 290, 847(lyr.); πολὺ π. ἦν κατὰ τὸ στράτευμα X. HG4.5.10; πένθος [[λιπεῖν]] IG3.1311; πένθος [[λύεσθαι]], πένθος [[ἀποθέσθαι]], Plu.Fab. 18, Alex.75: in plural, Pi.I.8(7).6, Fr.154, A.Ch.333(lyr.), Pl.R.395e, Arist. Rh.1370b25, etc.<br><span class="bld">II</span> [[unhappy]] [[event]], [[misfortune]], πένθος τινός = one's [[ill-fortune]], [[Herodotus|Hdt.]]3.14; ἔτλαν π. οὐ φατόν Pi.I.7(6).37.<br><span class="bld">III</span> of a person, a [[misery]], S.Aj.615(lyr.); πένθος ἔδωκε [[φέρειν]], i.e. the [[body]], Epigr.Gr.228.6 (Ephesus). (Cf. [[πείσομαι]] from *πένθ-σομαι, fut. of [[πάσχω]], pf. [[πείσονθα]], Lith. kenčiù '[[suffer]]', pa-kantà '[[patience]]'; πενθ- is reduced to πṇθ- (παθ-) in [[αἰνοπαθής]], etc.)

|btext=<i>ion.</i> -εος, <i>att.</i> -ους (τό) :<br /><b>I.</b> [[deuil]] :<br /><b>1</b> douleur, affliction : [[πένθος]] τινός, deuil au sujet de qqn ; [[πένθος]] ἔχειν IL être dans le deuil ; ἐπὶ πένθει PLUT dans le deuil ; τινι [[πένθος]] τιθέναι IL <i>ou</i> παρέχειν ESCHL être cause d'un deuil pour qqn;<br /><b>2</b> [[cérémonie de deuil]], [[deuil public]] : [[πένθος]] ποιήσασθαι HDT organiser un deuil de cour;<br /><b>II.</b> [[malheur]], [[événement douloureux]].<br />'''Étymologie:''' R. Παθ, souffrir ; v. [[πάσχω]], [[πάθος]], avec nasalisation ; cf. [[βένθος]] comparé à [[βάθος]].

|elnltext=πένθος -ους, zonder contr. -εος, τό, poët. ook πένθεια -ας, ἡ [~ πάσχω] droefenis, verdriet, leed, spec. rouw:; αὐτὰρ ἐμοὶ καὶ πένθος ἀμέτρητον πόρε δαίμων aan mij heeft een godheid zelfs onmetelijk leed gegeven Od. 19.512; πένθος... Πηνελοπείης verdriet om Penelope Od. 18.324; ἐν πένθει εἶναι in rouw zijn Soph. El. 290; πολὺ πένθος ἦν κατὰ τὸ Λακωνικὸν στράτευμα in het Spartaanse leger heerste een grote droefenis Xen. Hell. 4.5.10; πένθος ἐποιήσατο hij ging in de rouw Hdt. 2.1.1; concr.. φίλοις μέγα πένθος ηὕρηται hij is voor zijn vrienden een reden tot zware rouw gebleken Soph. Ai. 615. droevig lot, leed:. τὸ δὲ τοῦ ἑταίρου πένθος ἄξιον ἦν δακρύων het doevige lot van mijn vriend verdiende tranen Hdt. 3.14.10.