3,274,399
edits
δασπλῆτις: Difference between revisions
From LSJ
13_7_2
(4) |
(13_7_2) |
||
| Line 9: | Line 9: | ||
|Beta Code=dasplh=tis | |Beta Code=dasplh=tis | ||
|Definition=ἡ (voc. <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> -πλῆτα <span class="title">AP</span>5.240 (Paul. Sil.)), <b class="b2">horrid, frightful</b>, θεὰ δ. Ἐρινύς <span class="bibl">Od.15.234</span>; of Hecate, <span class="bibl">Theoc.2.14</span>:—also δασπλής, ῆτος, ὁ, ἡ, sc. δασπλῆτα Χάρυβδιν <span class="bibl">Simon.38</span>; δασπλῆτες Εὐμενίδες <span class="bibl">Euph.94</span>; δασπλῆτε δράκοντε <span class="bibl">Nic.<span class="title">Th.</span>609</span>; freq. in Nonn., γυναῖκες 46.210; μάχαιρα 22.219, al. :—nom. δασπλῆτα, <span class="bibl">Call.<span class="title">Fr.</span>534</span>: δασπλήτης <span class="title">An. Ox.</span>1.149: δάσπλη (sic), Hsch.</span> | |Definition=ἡ (voc. <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> -πλῆτα <span class="title">AP</span>5.240 (Paul. Sil.)), <b class="b2">horrid, frightful</b>, θεὰ δ. Ἐρινύς <span class="bibl">Od.15.234</span>; of Hecate, <span class="bibl">Theoc.2.14</span>:—also δασπλής, ῆτος, ὁ, ἡ, sc. δασπλῆτα Χάρυβδιν <span class="bibl">Simon.38</span>; δασπλῆτες Εὐμενίδες <span class="bibl">Euph.94</span>; δασπλῆτε δράκοντε <span class="bibl">Nic.<span class="title">Th.</span>609</span>; freq. in Nonn., γυναῖκες 46.210; μάχαιρα 22.219, al. :—nom. δασπλῆτα, <span class="bibl">Call.<span class="title">Fr.</span>534</span>: δασπλήτης <span class="title">An. Ox.</span>1.149: δάσπλη (sic), Hsch.</span> | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0523.png Seite 523]] bei Homer einmal, Odyss. 15, 284 θεὰ [[δασπλῆτις]] ἐρινύς; Ableitung und Bedeutung zweifelhaft; verschiedene Deutungen, z. B. »<b class="b2">die schrecklich nahende</b>«, »<b class="b2">die furchtbar schlagende</b>«, s. Scholl. Odyss. 15, 234 Apollon. Lexic. Homer. p. 56, 20. Besser als diese ohne Zweifel unhaltbaren Deutungen ist vielleicht eine Ableitung von δᾶ = γῆ und [[πελάτις]] »die <b class="b2">Dienerin</b>«, vgl. [[πελάζω]] πλῆτο, entstanden aus πε'λατο; denn die Erinys ist nach Homer Dienerin der höheren chthonischen Gottheiten: Iliad. 9, 568 sqq πολλὰ δὲ καὶ γαῖαν πολυφόρβην χερσὶν ἀλοία κικλήσκουσ' Ἀίδην καὶ ἐπαινὴν Περσεφόνειαν, [[πρόχνυ]] καθεζομένη, δεύοντο δὲ δάκρυσι κόλποι, παιδὶ δόμεν θάνατον· τῆς δ' ήεροφοῖτις ἐρινὺς ἔκλυεν ἐξ [[Ἐρέβεσφιν]], ἀμείλιχον [[ἦτορ]] ἔχουσα, Scholl. Aristonic. vs. 568 ἡ [[διπλῆ]] ὅτι οἱ τοὺς χθονίους θεοὺς ἐπικαλούμενοι ταῖς χερσὶ τὴν γῆν ἐπέκρουον, derselbe vs. 569 ἡ [[διπλῆ]] ὅτι ἐπικαλεῖται μὲν τὸν Ἅιδην καὶ τὴν Περσεφόνην, ὑπακούουσι δὲ αἱ Ἐρινύες ὡς ὑπηρετίδες, derselbe vs. 571 ἡ [[διπλῆ]] ὅτι αἱ 'Ερινύες [[ὥσπερ]] ὑπηρετίδες ὑπακούουσι, καὶ οὐ μάχεται τὸ »κικλήσκουσ' Ἀίδην καὶ ἐπαινὴν Περσεφόνειαν«; vgl. Lehrs Aristarch. p. 185. Hiernach kann unbedenklich die [[δασπλῆτις]] ἐρινύς als »<b class="b2">Dienerin</b> <b class="b2"> der Erdgottheit</b>« aufgefaßt werden. Das δας – ist genitiv., vgl. z. B. [[νεώσοικος]]. – Die Späteren verstanden das Wort nicht; an Homer hielt sich genau Orph. Argon. 872 ἧκε δ'ἄρ' ἰὸν ὑπὸ σπλάγχνοις [[δασπλῆτις]] 'Ερινύς; von der Hekate, ebenfalls einer chthonischen Gottheit, Theocr. 2, 14 χαῐρ' Ἑκάτα δασπλῆτι. Ungleich freier ist aus Unverstand [[δασπλής]] gebraucht worden, w. m. s. | |||
}} | }} | ||
