ὄνειδος: Difference between revisions

|Definition=εος, τό,<br><span class="bld">A</span> [[reproach]], [[rebuke]], [[censure]], [[blame]], esp. by word, προθέουσιν ὀνείδεα μυθήσασθαι Il.1.291; λέγ' ὄνειδος 2.222; ὄνειδος βάζεις Od.17.461; <b class="b3">εἶχε ὄνειδος καὶ ἀτιμίην</b> was in [[disgrace]], [[Herodotus|Hdt.]]9.71; ὄνειδος [[ὀνειδίζειν]] S.''Ph.''523; <b class="b3">ὄνειδος φέρει</b> = it [[bring]]s [[reproach]], [[Plato|Pl.]]''[[Republic|R.]]'' 590c; ὄ. τινὶ περιθεῖναι Antipho 5.18; περιάψειν Lys.21.24; [[ὡς ἐν ὀνείδει]] = [[by way of reproach]], [[Plato|Pl.]]''[[Gorgias|Grg.]]'' 512c, cf. ''R.''431b (without ὡς ''Smp.'' 189e); ὀνείδει [[ἐνέχεσθαι]], ὀνείδει [[συνέχεσθαι]], Id.''Lg.''808e, 944e: pl., ὀνείδη [[κλύειν]] [[Aeschylus|A.]]''[[The Persians|Pers.]]''757; κολάζειν ὀνείδεσι with [[censure]]s, [[Plato|Pl.]]''[[Leges|Lg.]]''847a; ὀνείδη ἔχει τὰ μέγιστα Id.''R.'' 344b; ὀνείδη [[ἐπιφέρειν]] [[Aristotle|Arist.]]''[[Nicomachean Ethics|EN]]''1123a32.<br><span class="bld">2</span> [[matter of reproach]], [[disgrace]], σοὶ γὰρ ἐγὼ.. [[κατηφείη]] καὶ ὄνειδος Il.16.498; σοὶ μὲν δὴ.. κατηφείη καὶ ὄνειδος, εἰ.. 17.556, cf. [[Herodotus|Hdt.]]2.36; ἐμῇ κεφαλῇ κατ' ὀνείδεα χεῦαν Od. 22.463; τέκνοις ὄνειδος [[λιπεῖν]] E.''Heracl.''301; ὀνειδῶν καὶ κακῶν μέστους D. 22.31; <b class="b3">ὄνειδός [ἐστι]</b> c. inf., [[Euripides|E.]]''[[Andromache|Andr.]]''410: c. gen., <b class="b3">τὸ.. πόλεως ὄνειδος</b> the [[disgrace]] of the [[city]], A.''Th.''539; αὑτῆς ὄνειδος S.''OC''984; ὄνειδος Ἑλλάνων Id.''Aj.'' 1191 (lyr.); τὸ Λυσίου ὄνειδος [[Plato|Pl.]]''[[Phaedrus|Phdr.]]''277a; [[Oedipus]] calls his daughters <b class="b3">τοιαῦτ' ὀνείδη</b>, [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Tyrannus|OT]]''1494, cf. [[Aristophanes|Ar.]]''[[Acharnians|Ach.]]''855, D.21.132.<br><span class="bld">3</span> the [[statement]] of Eust.88.15, 647.36 that ὄνειδος meant originally any [[report]] of one, [[reputation]], [[character]], is not borne out by the passages he cites—ὄνειδος οὐ καλόν S.''Ph.''477; Θήβαις κάλλιστον ὄνειδος E.''Ph.''821 (lyr.); καλὸν ὄνειδος Id.''Med.''514, ''IA''305, which are plainly ironical. (Cf. Skt. nindati, nid- '[[insult]]', Goth. ga-naitjan '[[slander]]', Lett. naids '[[hatred]]'.)

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0345.png Seite 345]] τό ([[ὄνομα]], eigtl. übh. [[Ruf]] s. a. E., oder richtiger mit vorgeschlagenem ο von der Wurzel νιδ,[[ Neid)]], [[Schimpf]], Schmach, Vorwurf, bes. Schmährede, Schimpfwort; ὀνείδεα μυθήσασθαι, Il. 1, 291; λέγειν, προφέρειν, 2, 222. 251; βάζειν, Od. 17, 461; αἳ δὴ ἐμῇ κεφαλῇ κατ' ὀνείδεα χεῦαν μητέρι θ' ἡμετέρῃ, 22, 463, öfter; [[ἀρχαῖον]], κακοποιόν, Pind. Ol. 6, 80 N. 8, 33; τοιάδ' ἐξ ἀνδρῶν ὀνείδη [[πολλάκις]] κλύων κακῶν, Aesch. Pers. 743; ἄλγησον ἦπαρ ἐνδίκοις ὀνείδεσιν, Eum. 130, öfter; τοὔνειδος ὀνειδίσαι, Soph. Phil. 519 (s. auch das verb.); κοὔπω τις λόγον κακὸν ἠνέγκατ' οὐδ' [[ὄνειδος]], Tr. 462; ἐμοὶ [[ὄνειδος]] μὴ [[θανεῖν]] ὑπὲρ τέκνου, mir ist es Schande, Eur. Andr. 411; τέκνοις [[ὄνειδος]] [[λιπεῖν]], Heracl. 302; auch in Prosa, Her. 7, 160; ὅτι τὸ φιλότιμόν τε καὶ φιλάργυρον εἶναι [[ὄνειδος]] λέγεταί τε καὶ ἔστιν, Plat. Rep. I, 347 b; καὶ [[ψόγος]], Legg. XI, 926 d; ὀνείδει [[ἔνοχος]] ἔστω, V, 742 b, wie ὀνείδει ἐνεχέσθω τῷ μεγίστῳ XII, 808 e; auch ὀνείδη ἐχέτω, VI, 762 a, öfter. – Auch der Gegenstand des Schimpfes, der Schande, σοὶ γὰρ ἐγὼ καὶ [[ἔπειτα]] κατηφείη καὶ [[ὄνειδος]] ἔσσομαι, Il. 16, 498, vgl. 17, 556; Her. 2, 36; u. concret, der mit Schande bedeckt ist u. Andern Schande bringt; so heißen τοιαῦτ' ὀνείδη die Töchter des Oedipus, Soph. O. R. 1494; Λυσίστρατος Χολαργέων [[ὄνειδος]], Ar. Ach. 820; τῆς πόλεως [[ὄνειδος]] γεγενημένος, Lycurg. 5; vgl. Dem. ep. 3 p. 644; τῇ πόλει, Mid. 132. – Wie Soph. Phil. 475 sagt σοὶ δ' ἐκλιπόντι τοῦτ' [[ὄνειδος]] οὐ καλόν, diesen nicht schönen Leumund, so ist Eur. Phoen. 828 Θήβαις κάλλιστον [[ὄνειδος]] verbunden, Ruhm, Ehre (guter Leumund).